Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 98/08
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa Towarzystwa Ubezpieczeń (...)S.A. w W.
przeciwko (…) Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 20 listopada 2008 r.,
na posiedzeniu jawnym zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie
Rejonowym w T. z dnia 28 maja 2008 r., sygn. akt V GNc (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zarządzeniem z dnia 28 maja 2008 r. przewodniczący w Sądzie Rejonowym w T.,
powołując się na art. 4798a
§ 1 k.p.c., zwrócił pozew Towarzystwa Ubezpieczeń (...) S.A.
w W., dotknięty nienaprawialnym brakiem formalnym, polegającym na niedołączeniu
dowodu doręczenia dłużnikowi (pozwanemu) lub nadania pod jego adresem listu
poleconego zawierającego wezwanie do dobrowolnego spełnienia świadczenia, a także
na zaniechaniu dołączenia odpisów załączników, tj. akt szkodowych.
Rozpoznając zażalenie na to zarządzenie, Sąd Okręgowy w T. powziął poważne
wątpliwości, którym dał wyraz w przedstawionym do rozstrzygnięcia Sądowi
Najwyższemu zagadnieniu prawnym.
Sąd Najwyższy przejął sprawę do rozpoznania i zważył, co następuje:
2
Składając pozew, strona powodowa dołączyła do niego plik dokumentów
szczegółowo wymienionych jako „załączniki”. Na liście załączników znalazła się również
pozycja „akta szkody nr (…)”, jednakże w rzeczywistości do pozwu nie dołączono tych
akt, lecz jedynie kseroodbitki zawartych w nich dokumentów, w większości
niepotwierdzonych za zgodność z oryginałem. Nie jest także jasne, czy odbitki te
wyczerpują zawartość akt szkodowych, czy też stanowią ich fragment. Nie ma natomiast
wątpliwości co do tego, że do pozwu nie dołączono odpisów załączników określonych
jako „akta szkodowe”, które tych akt w rzeczywistości nie stanowiły, a zatem obraza art.
128 k.p.c. jest oczywista. Już więc z tego powodu zaskarżone zarządzenie należy, na
podstawie art. 4798a
§ 1 k.p.c., ocenić jako prawidłowe.
W tym stanie rzeczy na drugi plan schodzi kwestia, czy dołączenie do pozwu
wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania i odmownej odpowiedzi na to wezwanie
wywołuje skutki określone w art. 47912
§ 2 k.p.c. Mimo to należy podkreślić, że
dowodem doręczenia w rozumieniu ww. przepisu oraz art. 4799
§ 1 k.p.c. może być
każdy dokument urzędowy lub prywatny potwierdzający w sposób dostateczny
otrzymanie pisma przez stronę. Funkcję dowodu doręczenia może zatem spełniać także
odpowiedź pozwanego na skierowane do niego wezwanie, w której odmawia on
spełnienia żądania, a tym samym daje wyraźny znak, że wezwanie otrzymał. Rzecz
jasna, dowód doręczenia pozwanemu wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania w
postaci pisma stanowiącego odpowiedź na to wezwanie musi być załączony w ory-
ginale, tj. w postaci, w której pismo takie zostało przekazane powodowi przez pozwa-
nego, inaczej bowiem niż w wypadku reklamacji lub wezwania do dobrowolnego speł-
niania żądania, art. 47912
§ 2 nie mówi o dołączeniu do pozwu „odpisu” dowodu dorę-
czenia.
W konsekwencji Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 385 w związku z art.
397 § 2 k.p.c.).