Sygn. akt V CZ 91/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa I.P.
przeciwko Skarbowi Państwa - Naczelnikowi Urzędu Skarbowego
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 stycznia 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 sierpnia 2008 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny oddalił wniosek powoda I.P.
o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz odrzucił skargę
2
kasacyjną powoda. W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik powoda wniósł o
jego uchylenie wskazując, że nieopłacenie skargi kasacyjnej zostało spowodowane
oczywistą omyłka dlatego Sąd powinien uwzględnić jego wniosek o przywrócenie
terminu, a w konsekwencji brak było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej
powoda. Ponadto stwierdził, że w związku z orzeczeniem Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2008 r. przepis art. 3986
§ 2 k.p.c. brak było podstaw
do odrzucenia skargi kasacyjnej powoda.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Nienależyte opłacenie skargi
kasacyjnej w rozpoznawanej sprawie nastąpiło, wbrew odmiennej opinii wyrażonej
w uzasadnieniu zażalenia, z winy pełnomocnika strony. Do podstawowych
obowiązków pełnomocnika należy to, aby posiadał on wiedzę na temat sprawy,
którą prowadzi. Jeżeli zaś nieopłacenie skargi kasacyjnej wyniknęło z tego, że
pełnomocnik pomylił sprawę, w której stroną był I.P. ze sprawą, w której stroną była
spółka, działająca pod firmą I.P. spółka z o.o., niewątpliwie źródłem tej pomyłki była
jego wina. Staranność, której zgodnie z art. 355 § 2 k.c., można oczekiwać od
profesjonalnego pełnomocnika obejmuje rozeznanie, co do tego, w jakiej sprawie
podejmuje on lub jest zobowiązany do podjęcia czynności procesowych,
koniecznych dla nadanie pismom procesowym biegu. Nie kwestionując więc tego,
że w przekonaniu pełnomocnika powoda nieopłacenie skargi kasacyjnej w
rozpoznawanej sprawie nastąpiło w wyniku jego pomyłki, nie można jednak jej
usprawiedliwić. W granicach staranności jakiej strona może oczekiwać od
pełnomocnika mieści się to, aby dokonując za nią czynności procesowych nie mylił
ją z inną stroną, nawet wtedy gdy oznaczenia stron są, tak jak w rozpoznawanej
sprawie, bardzo podobne.
Nie jest także zasadny zarzut związany z wyrokiem Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2008 r. Jak wynika z powołanego wyroku Trybunał
uznał niezgodność art. 3986
§ 2 k.p.c. z Konstytucją tylko w zakresie w jakim
przepis ten przewiduje odrzucenie - bez wezwania do usunięcia braków - skargi
kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. (wyrok
Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2008 r. Dz.U. Nr 120, poz. 779). W tej
3
sytuacji w dalszym ciągu na podstawie powołanego przepisu Sąd Apelacyjny może
odrzucić skargę kasacyjną nieopłaconą.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy, na podstawie art.
39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.