II CZ 90/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 90/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa wzajemnego P.B.
przeciwko "W. Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2009 r.,
zażalenia powoda wzajemnego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 13 lutego 2008 r. na skutek apelacji
powoda wzajemnego od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 6 lipca 2007 r. w
pkt I zmienił zaskarżony wyrok w pkt II i w ppkt 1 zasądził od pozwanego na rzecz
powoda kwotę 988.969,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lipca 2007 r., w
ppkt 2 oddalił powództwo w pozostałej części, a w ppkt 3 orzekł om kosztach
postępowania za pierwsza instancję. Jednocześnie w pkt II wyroku Sąd Apelacyjny
oddalił apelację w pozostałym zakresie, zaś w pkt III rozstrzygnął o kosztach
postępowania apelacyjnego.
Powód wzajemny wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku
wskazując, że zaskarża to orzeczenie w pkt I ppkt 1 in fine w części zasądzającej
na jego rzecz kwotę 988.969,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lipca 2007 r.,
a nie uwzględniającej (oddalającej) żądanie zapłaty odsetek należnych za okres od
dnia 14 grudnia 2001 r. do 5 lipca 2007 r.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 26 czerwca 2008 r. odrzucił skargę
kasacyjną powoda wzajemnego uznając, że wniesiona ona została od orzeczenia w
części, w jakiej brak jest substratu zaskarżenia. W pkt I ppkt 1 kwestionowanego
wyroku nie ma bowiem rozstrzygnięcia oddalającego powództwo wzajemne w
zakresie odsetek ustawowych, gdyż zamieszczone ono zostało w ppkt 2.
W zażaleniu na to postanowienie powód wzajemny wniósł o jego uchylenie
podnosząc, że wydane ono zostało z naruszenie art. 3986
§ 2 w związku z art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna - zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c. - powinna zawierać
m.in. wskazanie, czy kwestionowane orzeczenie jest zaskarżone w całości czy
w części. Wymieniony przepis nie precyzują bliżej, w jaki sposób (przy użyciu
jakich sformułowań) skarżący powinien zadośćuczynić określonemu w nim
wymaganiu konstrukcyjnemu skargi kasacyjnej. Oczywiste jest jednak, że
obowiązkiem skarżącego jest takie zredagowanie wymaganych wskazań, aby treść
ich nie budziła żadnych wątpliwości.
3
Trafnie zarzucił skarżący, że Sąd Apelacyjny wyprowadził wadliwy wniosek
z dokonanej kontroli skargi kasacyjnej pod kątem wzmiankowanego wyżej
wymagania. Skarżący wskazał bowiem wyraźnie, że skargę kasacyjną kieruje
przeciwko rozstrzygnięciu oddalającemu powództwo w zakresie żądania
zasądzenia odsetek ustawowych za okres od 14 grudnia 2001 r. do 5 lipca 2007 r.
Takie jednoznaczne oznaczenie zaskarżonej części wyroku nie wymagało dalszego
jego precyzowania przez wskazanie dodatkowo punktu orzeczenia zawierającego
podważane rozstrzygnięcie. Fakt, że skarżący nie przyporządkował zaskarżonej
części wyroku do właściwego punktu, czy też podpunktu tego orzeczenia, nie może
zatem przesądzać oceny zachowania wymagań konstrukcyjnych skargi kasacyjnej.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa wzajemnego P.B.
przeciwko "W. Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2009 r.,
zażalenia powoda wzajemnego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 13 lutego 2008 r. na skutek apelacji
powoda wzajemnego od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 6 lipca 2007 r. w
pkt I zmienił zaskarżony wyrok w pkt II i w ppkt 1 zasądził od pozwanego na rzecz
powoda kwotę 988.969,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lipca 2007 r., w
ppkt 2 oddalił powództwo w pozostałej części, a w ppkt 3 orzekł om kosztach
postępowania za pierwsza instancję. Jednocześnie w pkt II wyroku Sąd Apelacyjny
oddalił apelację w pozostałym zakresie, zaś w pkt III rozstrzygnął o kosztach
postępowania apelacyjnego.
Powód wzajemny wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku
wskazując, że zaskarża to orzeczenie w pkt I ppkt 1 in fine w części zasądzającej
na jego rzecz kwotę 988.969,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lipca 2007 r.,
a nie uwzględniającej (oddalającej) żądanie zapłaty odsetek należnych za okres od
dnia 14 grudnia 2001 r. do 5 lipca 2007 r.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 26 czerwca 2008 r. odrzucił skargę
kasacyjną powoda wzajemnego uznając, że wniesiona ona została od orzeczenia w
części, w jakiej brak jest substratu zaskarżenia. W pkt I ppkt 1 kwestionowanego
wyroku nie ma bowiem rozstrzygnięcia oddalającego powództwo wzajemne w
zakresie odsetek ustawowych, gdyż zamieszczone ono zostało w ppkt 2.
W zażaleniu na to postanowienie powód wzajemny wniósł o jego uchylenie
podnosząc, że wydane ono zostało z naruszenie art. 3986
§ 2 w związku z art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna - zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c. - powinna zawierać
m.in. wskazanie, czy kwestionowane orzeczenie jest zaskarżone w całości czy
w części. Wymieniony przepis nie precyzują bliżej, w jaki sposób (przy użyciu
jakich sformułowań) skarżący powinien zadośćuczynić określonemu w nim
wymaganiu konstrukcyjnemu skargi kasacyjnej. Oczywiste jest jednak, że
obowiązkiem skarżącego jest takie zredagowanie wymaganych wskazań, aby treść
ich nie budziła żadnych wątpliwości.
3
Trafnie zarzucił skarżący, że Sąd Apelacyjny wyprowadził wadliwy wniosek
z dokonanej kontroli skargi kasacyjnej pod kątem wzmiankowanego wyżej
wymagania. Skarżący wskazał bowiem wyraźnie, że skargę kasacyjną kieruje
przeciwko rozstrzygnięciu oddalającemu powództwo w zakresie żądania
zasądzenia odsetek ustawowych za okres od 14 grudnia 2001 r. do 5 lipca 2007 r.
Takie jednoznaczne oznaczenie zaskarżonej części wyroku nie wymagało dalszego
jego precyzowania przez wskazanie dodatkowo punktu orzeczenia zawierającego
podważane rozstrzygnięcie. Fakt, że skarżący nie przyporządkował zaskarżonej
części wyroku do właściwego punktu, czy też podpunktu tego orzeczenia, nie może
zatem przesądzać oceny zachowania wymagań konstrukcyjnych skargi kasacyjnej.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.