Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 19 lutego 2009 r.
II PK 171/08
Przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10
września 2002 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nau-
czycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczy-
cieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształce-
nia nauczycieli (Dz.U. Nr 155, poz. 1288 ze zm.) wiążą kwalifikacje wymagane
do zajmowania stanowiska nauczyciela z nauczanym przez niego przedmiotem.
Ustalenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych może podlegać weryfikacji w
zależności od przedmiotów, jakich nauczyciel miałby uczyć w przyszłości.
Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz (sprawozdawca), Katarzyna Gonera,
Romualda Spyt.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 lutego
2009 r. sprawy z powództwa Iwony R.-O. przeciwko Zespołowi Szkół w O., Szkole
Podstawowej w O. o ustalenie i odszkodowanie, na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy
z dnia 31 grudnia 2007 r. [...]
1. o d d a l i ł skargę kasacyjną,
2. zasądził od powódki na rzecz pozwanego 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy wyro-
kiem z dnia 5 czerwca 2007 r. w sprawie z powództwa Iwony R.-O. przeciwko Ze-
społowi Szkół w O. Szkole Podstawowej w O. o uznanie za bezskuteczne wygaśnię-
cia stosunku pracy, a następnie o stwierdzenie, że wygaśnięcie stosunku pracy na-
stąpiło z naruszeniem przepisów prawa i odszkodowanie, ustalił, że wygaśnięcie sto-
2
sunku pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, zasądził od pozwanej kwotę
1.640 zł brutto, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił.
Powyższe orzeczenie zapadło na tle następujących ustaleń faktycznych. Po-
wódka zatrudniona została u pozwanego w pełnym wymiarze czasu pracy na pod-
stawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 1 września 1994 r., na stanowi-
sku nauczyciela, dzień rozpoczęcia pracy ustalono na 1 września 1994 r. Z dniem 13
sierpnia 1998 r. pozwany nawiązał z powódką stosunek pracy na podstawie aktu
mianowania. Pismem z dnia 5 października 2000 r. Zarząd Gminy D.C. nadał po-
wódce, z mocą od dnia 6 kwietnia 2000 r., stopień nauczyciela mianowanego, po-
twierdzając jednocześnie, że posiada ona kwalifikacje do tego, by mogła być zatrud-
niona w szkołach i placówkach wymienionych w art. 1 Karty Nauczyciela na stanowi-
skach zgodnych z posiadanymi kwalifikacjami. Pismem z dnia 10 sierpnia 2006 r.
Dyrektor Zespołu Szkół w O. poinformował powódkę, że w wyniku analizy aktów
prawnych dotyczących oświaty, po skonsultowaniu problemu z prawnikami Kurato-
rium Oświaty w B. (na podstawie akt osobowych) stwierdził, że nie posiada ona wy-
starczających kwalifikacji do nauczania: historii, języka angielskiego i wiedzy o społe-
czeństwie. Jednocześnie wskazał, że w przypadku niedostarczenia wymaganych
zaświadczeń o uzyskaniu kwalifikacji, umowa o pracę powódki w Zespole Szkół w O.
ulegnie wygaśnięciu w dniu 31 sierpnia 2006 r., a następnie pismem z dnia 30 sierp-
nia 2006 r. poinformował, że w związku z niewywiązaniem się przez nią z obowiązku
uzupełnienia kwalifikacji do zajmowania stanowiska nauczyciela języka angielskiego i
historii (w tym również przedmiotu historia i społeczeństwo) na podstawie art. 7 ust. 1
z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektó-
rych innych ustaw oraz art. 26 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela zawarty
z nią stosunek pracy przez mianowanie wygasa z mocy prawa z dniem 31 sierpnia
2006 r.
W ocenie Sądu Rejonowego powódka nie spełniała wymogów w zakresie
kwalifikacji do nauczania przedmiotów: historii i języka angielskiego w świetle przepi-
sów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002 r.
w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia
szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego
wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli. Jak ustalił Sąd Re-
jonowy powódka legitymowała się świadectwem FCE, ocena C, tymczasem załącz-
nik do rozporządzenia wśród świadectw potwierdzających znajomość języka obcego
3
stanowiących minimalne kryterium, uprawniające do nauczania w szkole podstawo-
wej, wymienia First Certyfikate In English ( FCE ), Cambrigde University, ocena A lub
B. Sąd Rejonowy wskazał, że aby uzyskać kwalifikacje do nauczama omawianych
przedmiotów powódka musiałaby zatem ukończyć studia podyplomowe z zakresu
historii (stosownie do dyspozycji § 2 pkt 3 w związku z § 4 pkt 1 wyżej powołanego
rozporządzenia) i zdobyć świadectwo znajomości języka angielskiego na poziomie
zaawansowanym, czego po 2000 r. jednak nie uczyniła.
W dalszej kolejności Sąd Rejonowy zajął się oceną pisma z dnia 5 paździer-
nika 2000 r., będącego decyzją administracyjną, w którym Zarząd Gminy D.C. nadał
powódce z mocą od dnia 6 kwietnia 2004 r. stopień nauczyciela mianowanego. Po
dokonaniu analizy składników decyzji administracyjnej Sąd uznał, że akt nadania
stopnia awansu zawodowego nauczyciela z dnia 5 października 2000 r. nie spełniał
wymogów przewidzianych w art. 107 § 3 k.p.a. dla decyzji administracyjnej w zakre-
sie uzasadnienia prawnego, a co za tym idzie, decyzja ta nie zawiera nakazu skiero-
wanego do powódki, nakładającego na nią obowiązek uzupełnienia kwalifikacji za-
wodowych pod rygorem wygaśnięcia stosunku pracy z dniem 31 sierpnia 2006 r. W
związku z tym należy uznać, że powódka z uwagi na wadliwość tak sformułowanej
decyzji nie była poinformowana o konieczności uzupełnienia kwalifikacji zawodowych
we wskazanym wyżej terminie i tym samym nie mogła ponosić z tego tytułu nega-
tywnych skutków prawnych przewidzianych w art. 7 ust. 1 ustawy z 2000 r. noweli-
zującej Kartę Nauczyciela.
Stwierdzenie wygaśnięcia stosunku pracy z powódką przez pozwanego na-
stąpiło z naruszeniem prawa. W drodze analogii Sąd przyjął, że doszło do rozwią-
zania umowy o pracę za wypowiedzeniem, przy czym zgodnie z art. 27 Karty Nau-
czyciela upływ okresu wypowiedzenia łączącej powódkę z pozwanym umowy o
pracę zawartej na czas nieokreślony nastąpił z końcem roku szkolnego, a zatem z
dniem 30 czerwca 2007 r. Powódka miała prawo ubiegać się o wynagrodzenie za
czas do chwili rozwiązania umowy, pomniejszone o ewentualne zarobki uzyskane w
tym czasie gdzie indziej, które Sąd Rejonowy ustalił w wysokości 1.640 zł brutto.
Apelację od tego wyroku wniosły obie strony.
Pozwana zaskarżyła go w części dotyczącej ustalenia, że wygaśnięcie sto-
sunku pracy z dniem 31 sierpnia 2006 r. nastąpiło z naruszeniem prawa oraz zasą-
dzenia od pozwanej na rzecz powódki kwoty 1.640 zł brutto, podnosząc zarzuty
naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, w szczególności art. 7
4
ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o
zmianie niektórych innych ustaw oraz art. 9 ust. 5 Karty Nauczyciela, przez przyjęcie,
że akt nadania powódce z dniem 6 kwietnia 2000 r. stopnia awansu zawodowego
nauczyciela mianowanego jest wadliwy i z tej racji nie uprawniał pozwanej do stwier-
dzenia wygaśnięcia z mocy prawa stosunku pracy z powódką, oraz sprzeczności
istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego i wnio-
sła o zmianę zaskarżonej części wyroku i oddalenie powództwa. Powódka zaskar-
żyła wyrok w części zasądzającej kwotę 1.640 zł brutto, zarzucając naruszenie
prawa materialnego - art. 49 k.p. w związku z art. 91 c ust. 1 Karty Nauczyciela, po-
przez ich niewłaściwe zastosowanie, art. 63 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o sys-
temie oświaty, poprzez jego niezastosowanie oraz naruszenia art. 102 k.p.c., po-
przez brak rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa procesowego poniesionych przez
powódkę. Wskazując na tak sformułowane zarzuty strona powodowa wnosiła o
zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od strony pozwanej na swoją
rzecz kwoty 20.904 zł brutto.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 31 grudnia 2007 r. zmienił za-
skarżony wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo oddalając jednocześnie apela-
cję powódki. W uzasadnieniu wyroku Sąd drugiej instancji stwierdził, że ocena kwali-
fikacji zawodowych do nauczania w szkole podstawowej przedmiotu historia, wiedza
o społeczeństwie, historia i społeczeństwo powinna opierać się na przepisach rozpo-
rządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie
szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wy-
padków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształce-
nia. Analiza przepisów rozporządzenia oraz dyplomu ukończenia przez powódkę
studiów wyższych na kierunku nauki społeczne w zakresie pracy socjalnej prowadzi
do stwierdzenia, że nie można przyjąć, iż powódka w dniu 6 kwietnia 2000 r. posia-
dała kwalifikacje do nauczania przedmiotów wiedza o społeczeństwie, historia bądź
historia i społeczeństwo. Kwestia ta, w połączeniu z wymiarem zajęć dotyczącym
wyłącznie nauczania języka angielskiego (13 godzin z 17) ma istotne znaczenie w
świetle art. 10 ust. 2b Karty Nauczyciela w brzmieniu obowiązującym od 7 sierpnia
1996 r. do 5 kwietnia 2000 r., zgodnie z którym przez wykonywanie pracy pedago-
gicznej zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami należało rozumieć realizowanie zajęć
dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w wymiarze co najmniej 1/2 tygo-
dniowego obowiązkowego wymiaru zajęć. W ocenie Sądu Okręgowego kwestia po-
5
siadania przez powódkę w dniu 6 kwietnia 2000 r. kwalifikacji zawodowych musi być
w związku z powyższym rozważana w zakresie nauczanego przez nią w zasadni-
czym wymiarze zajęć z języka angielskiego. Powódka do nauczania tego przedmiotu
nie posiadała jednak wymaganych kwalifikacji. Posiadała ona bowiem świadectwo
egzaminu z zakresu znajomości tego języka przeprowadzonego przez instytucję za-
graniczną (University of Cambridge) - First Certificate in English w stopniu C, a nie A
lub B. Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił brak
kwalifikacji powódki do zajmowania stanowiska nauczyciela u strony pozwanej oraz
fakt nieuzupełnienia tego braku przez powódkę do dnia 31 sierpnia 2006 r. Tym nie-
mniej za podstawę rozstrzygnięcia zaskarżonego wyroku przyjął wadliwą konstrukcję
prawną, zgodnie z którą wygaśnięcie z dniem 31 sierpnia 2006 r. łączącego strony
stosunku pracy nastąpiło z naruszeniem prawa za wypowiedzeniem. Wadliwość ta
wynikała z niedostrzeżenia istotnych różnic występujących między trybami zakoń-
czenia stosunku pracy z mocy prawa i w wyniku czynności prawnej jednej ze stron tej
więzi prawnej. Wygaśnięcie stosunku pracy nauczyciela z mocy art. 7 ust. 1 ustawy o
zmianie ustawy Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw następuje
niezależnie od woli stron, po spełnieniu się stanu faktycznego przewidzianego w tym
przepisie. Zawarte w punkcie 1 zaskarżonego wyroku ustalenie narusza ten przepis
poprzez stwierdzenie, iż do wygaśnięcia łączącego strony stosunku pracy doszło z
naruszeniem prawa. „Tego rodzaju konkluzja skierowana jest contra legem prze-
ciwko mocy obowiązującej powyższego przepisu prawa materialnego i z faktu tego
wynika wadliwość zaskarżonego rozstrzygnięcia, która swe dalsze konsekwencje
znalazła w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd Rejonowy w drodze analogii, iż do
rozwiązania z powódką stosunku pracy doszło w wyniku wypowiedzenia ze strony
pracodawcy, gdy stan faktyczny sprawy w żadnym aspekcie nie dawał podstaw dla
dokonania tego rodzaju ustalenia.”
Powódka zaskarżyła ten wyrok skargą kasacyjną w całości, wnosząc o jego
uchylenie. Jako podstawę skargi wskazała naruszenie prawa materialnego: 1) § 7
ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991
r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia
szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego
wykształcenia, w brzmieniu obowiązującym na dzień 6 kwietnia 2000 r., przez błędną
wykładnię i zastosowanie polegające na przyjęciu przez Sąd drugiej instancji stano-
wiska, że świadectwo znajomości języka angielskiego, jakim legitymowała się po-
6
wódka na dzień 6 kwietnia 2000 r., nie było uznawane przez Ministra Edukacji Naro-
dowej za potwierdzające posiadanie kwalifikacji do nauczania języka angielskiego w
szkole podstawowej; 2) przez nieuprawnione zastosowanie przepisów rozporządze-
nia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002 r. w sprawie
szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wy-
padków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształ-
cenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli, polegające na zastosowaniu
przez Sąd drugiej instancji przywołanych wyżej przepisów wbrew konstytucyjnej za-
sadzie nieretroaktywności prawa; 3) art. 10 ust. 2b ustawy Karta Nauczyciela w
brzmieniu nadanym ustawą z dnia 14 czerwca 1996 roku o zmianie ustawy Karta
Nauczyciela, poprzez nieuprawnione zastosowanie polegające na powoływaniu się
przez Sąd drugiej instancji na przepis uchylony z dniem 5 kwietnia 2000 r., a co za
tym idzie nieobowiązujący w dniu dokonywaniu oceny kwalifikacji powódki, tj. 6
kwietnia 2000 r.; 4) § 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 paź-
dziernika 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli
oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemają-
cych wyższego wykształcenia w brzmieniu obowiązującym na dzień 7 maja 1998 r.,
polegające na przyjęciu zmiany stanowiska w zakresie dokonywania oceny zbliżono-
ści ukończonego kierunku studiów z nauczanym przedmiotem, wraz ze zmianą wła-
ściwości organu.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną strona pozwana wniosła o jej oddalenie. W
uzasadnieniu podniosła, że wbrew twierdzeniom powódki, kwestia wymaganych
kwalifikacji do nauczania języków obcych była uregulowana rozporządzeniem. Nie
zawierało ono jedynie załącznika z listą egzaminów z zakresu znajomości języków
obcych, przeprowadzanych przez instytucje zagraniczne i uznawanych przez Mini-
sterstwo Edukacji Narodowej, o czym mowa w § 7 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia. Rolę
tę spełniało jednak pismo okólne MEN z dnia 10 sierpnia 1995 r., do którego załą-
czono stosowną listę, a byt prawny tego pisma był przedłużany aż do wejścia w życie
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002 r. w
sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli. Wskazano też na
okoliczność, że Sąd Okręgowy w Bydgoszczy jedynie porównawczo przywołał prze-
pisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002 r.
w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli, aby przekonać
powódkę, że w kwestii wymaganych kwalifikacji nie zaszły żadne zmiany w nowych
7
przepisach prawa. Nie oparł na nim natomiast swego orzeczenia i tym samym nie
naruszył zasady lex retro non agit. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 10 ust.
2b Karty Nauczyciela w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą z dnia 14 czerwca
1996 r. pozwana podniosła, że Sąd drugiej instancji wyraźnie stwierdził, że „kwestia
posiadanych przez powódkę w dniu 6 kwietnia 2000 r. kwalifikacji zawodowych musi
być ... rozważana w zakresie nauczanego przez nią w zasadniczym wymiarze zajęć
języka angielskiego". Podkreśliła przy tym, że ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o
zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw nie re-
cypując przepisu art. 10 ust. 2b Karty Nauczyciela, obowiązującego do dnia 5 kwiet-
nia 2000 r., w istocie wprowadziła wymóg posiadania przez nauczycieli odpowiednich
kwalifikacji do każdego z nauczanych przedmiotów. Z powyższych racji ocena przez
Sąd drugiej instancji wymaganych kwalifikacji powódki do przedmiotu, który prowa-
dziła w zasadniczym wymiarze, była celowa i uzasadniona oraz oparta na przepisach
prawa obowiązujących w dniu 6 kwietnia 2000 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zawiera zarzutu naruszenia przepisów postępowania. W
konsekwencji Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami dokonanymi w sprawie (art.
39813
§ 2 k.p.c.). Nie są usprawiedliwione zarzuty naruszenia prawa materialnego.
Powódka spełniała wymagania kwalifikacyjne do nauczania przedmiotów: wie-
dza o społeczeństwie oraz historii. Należy zgodzić się z dokonaną przez Sąd Okrę-
gowy interpretacją, że wydając w 1998 r. zgodę na nawiązanie stosunku pracy z po-
wódką na podstawie mianowania organ nadzoru pedagogicznego, dysponując do-
kumentacją dotyczącą wykształcenia powódki, uznał, że ukończony przez nią kieru-
nek studiów - nauki społeczne ze specjalizacją praca socjalna, jest zbliżony z nau-
czanym przez powódkę przedmiotem. Jak jednak ustalił Sąd Okręgowy, a ustalenie
to nie zostało skutecznie podważone, w momencie wejścia w życie ustawy z 18
kwietnia 2000 r. (nowelizującej Kartę Nauczyciela), powódka nauczała głównie języ-
ka angielskiego (13 godzin tygodniowo), a przedmiotów wiedza o społeczeństwie i
historia po dwie godziny tygodniowo. Kwestionując posiadanie przez powódkę
wymagań kwalifikacyjnych do nauczania języka angielskiego Sąd Okręgowy powołał
art. 10 ust. 2b Karty Nauczyciela, według którego przez wykonywanie pracy pedago-
gicznej zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami należy rozumieć realizowanie zajęć
8
dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w wymiarze co najmniej ½ tygo-
dniowego obowiązkowego wymiaru zajęć. Skarżąca zarzuciła, że wymieniony prze-
pis przestał obowiązywać 5 kwietnia 2000 r. w związku z czym nie było podstaw do
oceny spełniania przez powódkę wymagań kwalifikacyjnych w aspekcie tego unor-
mowania.
W związku z przytoczonym zarzutem skargi kasacyjnej należy stwierdzić, że
wbrew stanowisku skarżącej, nowelizacja Karty Nauczyciela nie zmieniła sytuacji
powódki w zakresie spełniania wymagań kwalifikacyjnych. Zgodnie z art. 9 ust. 1
Karty Nauczyciela stanowisko nauczyciela może zajmować osoba, która posiada
wyższe wykształcenie z odpowiednim przygotowaniem pedagogicznym lub ukoń-
czyła zakład kształcenia nauczycieli i podejmuje pracę na stanowisku, do którego są
to wystarczające kwalifikacje. Szczegółowe kwalifikacje i warunki ich uzyskiwania
określa minister właściwy do spraw oświaty i wychowania (ust. 2). Przepisy rozpo-
rządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 10 września 2002 r. w sprawie
szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wy-
padków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształce-
nia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz.U. Nr 155, poz. 1288 ze
zm.) określają kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w za-
leżności od rodzaju szkoły (placówki oświatowej) oraz nauczanego przedmiotu. Kwa-
lifikacje do nauczania języków obcych określa szczegółowo § 11 rozporządzenia. W
sprawie ustalono, że w kolejnych latach powódka uczyła języka angielskiego w wy-
miarze 13-16 godzin tygodniowo, jedynie uzupełniając wymiar zajęć do pełnego etatu
godzinami nauczania historii i wiedzy o społeczeństwie. Była zatem zatrudniona na
stanowisku nauczyciela języka angielskiego. Powódka nie spełniała, jak ustalono,
wymagań kwalifikacyjnych przewidzianych rozporządzeniem do nauczania języka
angielskiego.
Stosownie do § 20 powołanego rozporządzenia nauczyciele zatrudnieni w
dniu jego wejścia w życie na podstawie mianowania, którzy spełniali wymagania
kwalifikacyjne na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują nabyte kwalifi-
kacje do zajmowania stanowiska nauczyciela. Nie do przyjęcia byłaby interpretacja,
że raz ustalone spełnienie wymagań kwalifikacyjnych do zajmowania stanowiska
nauczyciela jest wiążące niezależnie od tego, jakich przedmiotów miałby uczyć nau-
czyciel w przyszłości. Powyżej podkreślono, że rozporządzenie wiąże kwalifikacje
wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela z nauczanym przez niego przed-
9
miotem. W świetle powyższych wywodów nie są usprawiedliwione zarzuty skargi ka-
sacyjnej naruszenia § 7 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z
10 października 1991 r. ponieważ nie jest sporna sprawa kwalifikacji powódki w za-
kresie nauczania przez nią historii i wiedzy o świecie w okresie do 2000 r., lecz po-
siadania kwalifikacji do nauczania języka angielskiego. Nie jest również - jak powyżej
wskazano - usprawiedliwiony zarzut naruszenia art. 10 ust. 2b Karty Nauczyciela.
Skarżąca zarzuca ponadto niedopuszczalność oceny kwalifikacji powódki w
świetle przepisów rozporządzenia z 10 września 2002 r. ponieważ stanowiłoby to - w
jej ocenie - naruszenie konstytucyjnej zasady nieretroaktywności przepisów prawa.
Zarzut ten jest nieusprawiedliwiony. Skarżąca nie rozróżnia między retroakcją a re-
trospektywnością. Warunkiem stwierdzenia retroaktywności przepisu (ów) (działania
prawa wstecz) jest ustalenie, że mogą one mieć zastosowanie do zdarzenia nie tylko
powstałego ale i zdarzenia, który ustał przed nabraniem przez te przepisy mocy
obowiązującej. Natomiast retrospektywność oznacza bezpośrednie działanie ustawy
(przepisów) nowej (por. w tym względzie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w
sprawach K 9/95, K 5/86, K 7/90, a także uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 7 stycz-
nia 2009 r., III UZP 2/08, OSNP 2009 13-14, poz. 185). W sprawie nie chodziło o
„pozbawienie” powódki posiadanych przez nią kwalifikacji do nauczania historii i wie-
dzy o społeczeństwie, ale o brak kwalifikacji do nauczania języka angielskiego, opi-
sanych w powołanym rozporządzeniu.
Z przytoczonych motywów, skoro skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedli-
wionych podstaw należało orzec o jej oddaleniu (art. 39815
k.p.c.).
========================================