V CZ 23/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 23/09
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W.Ł.
przeciwko G.S.
o unieważnienie umowy i eksmisję,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2009 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w C.
z dnia 12 marca 2009 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w C. postanowieniem z dnia 12 marca 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego G.S. od wyroku tego Sądu z dnia 29 grudnia 2008 r.
uznając, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50 000 zł.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 25 § 2
i art. 233 § 1 k.p.c. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd pierwszej instancji wezwał powódkę do wskazania wartości przedmiotu
sporu w oparciu o wysokość trzymiesięcznego czynszu najmu, co odnosiło się
wyłącznie do zawartego w pozwie żądania eksmisji. Sąd Rejonowy pominął,
że pozew zawierał również żądanie unieważnienia umowy zamiany, które
podlegało odrębnej opłacie sądowej. W pozwie nie podano wartości przedmiotu
sporu w tym zakresie, a Sąd nie wzywał o uzupełnienie tego braku pozwu.
Wartość przedmiotu sporu nie została ustalona dla tego żądania także na
podstawie art. 25 k.p.c. Nie można zatem przyjąć, że wartość przedmiotu sporu nie
podlegała już badaniu w dalszym toku postępowania. W wyniku uchybień także
Sądu drugiej instancji nie została oznaczona prawidłowo wartość przedmiotu
zaskarżenia również w apelacji. Po raz pierwszy wskazano ją dopiero w skardze
kasacyjnej, co nie może rzutować na uznanie skargi kasacyjnej za niedopuszczalną
z uwagi na wcześniejsze błędne oznaczenie wartości przedmiotu sporu związane
z nieuwzględnieniem jednego z żądań pozwu. Uwzględniając przedmiot
zaskarżenia oznaczony w skardze kasacyjnej należało zatem ocenić czy wartość
przedmiotu zaskarżenia została oznaczona prawidłowo. Pominięcie tej oceny
doprowadziło do naruszenia art. 3986
§ 2 k.p.c. Z tego względu zażalenie podlegało
uwzględnieniu na podstawie art. 3941
§ 3 i art. 39815
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W.Ł.
przeciwko G.S.
o unieważnienie umowy i eksmisję,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2009 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w C.
z dnia 12 marca 2009 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w C. postanowieniem z dnia 12 marca 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego G.S. od wyroku tego Sądu z dnia 29 grudnia 2008 r.
uznając, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50 000 zł.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 25 § 2
i art. 233 § 1 k.p.c. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd pierwszej instancji wezwał powódkę do wskazania wartości przedmiotu
sporu w oparciu o wysokość trzymiesięcznego czynszu najmu, co odnosiło się
wyłącznie do zawartego w pozwie żądania eksmisji. Sąd Rejonowy pominął,
że pozew zawierał również żądanie unieważnienia umowy zamiany, które
podlegało odrębnej opłacie sądowej. W pozwie nie podano wartości przedmiotu
sporu w tym zakresie, a Sąd nie wzywał o uzupełnienie tego braku pozwu.
Wartość przedmiotu sporu nie została ustalona dla tego żądania także na
podstawie art. 25 k.p.c. Nie można zatem przyjąć, że wartość przedmiotu sporu nie
podlegała już badaniu w dalszym toku postępowania. W wyniku uchybień także
Sądu drugiej instancji nie została oznaczona prawidłowo wartość przedmiotu
zaskarżenia również w apelacji. Po raz pierwszy wskazano ją dopiero w skardze
kasacyjnej, co nie może rzutować na uznanie skargi kasacyjnej za niedopuszczalną
z uwagi na wcześniejsze błędne oznaczenie wartości przedmiotu sporu związane
z nieuwzględnieniem jednego z żądań pozwu. Uwzględniając przedmiot
zaskarżenia oznaczony w skardze kasacyjnej należało zatem ocenić czy wartość
przedmiotu zaskarżenia została oznaczona prawidłowo. Pominięcie tej oceny
doprowadziło do naruszenia art. 3986
§ 2 k.p.c. Z tego względu zażalenie podlegało
uwzględnieniu na podstawie art. 3941
§ 3 i art. 39815
§ 1 k.p.c.