II CNP 25/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 25/09
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2009 r.
skargi A. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2008 r., wydanego w sprawie z
powództwa A. S.
przeciwko G. W.
o wydanie lub zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Niniejsza skarga podlega odrzuceniu z dwóch powodów. Po pierwsze, nie
zawiera wskazania przepisów prawa, z którymi kwestionowane orzeczenie jest
sprzeczne, jak wymaga tego art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. Wskazuje jedynie na
podstawy skargi, które są osobnym wymaganiem konstrukcyjnym skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4245
§ 1
pkt 2 k.p.c.). Po drugie, kwestionowane orzeczenie nie doprowadziło do
wyrządzenia skarżącemu szkody, co także prowadzi do odrzucenia skargi,
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody jest bowiem niezbędną przesłanką prawa
do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 4241
§ 1 k.p.c.). Tymczasem w utrwalonym orzecznictwie
SN przyjmuje się, że zasądzenie kosztów postępowania nie jest szkodą,
a w analizowanej sytuacji właśnie konieczność zapłaty kosztów postępowania
wskazywana jest jako szkoda.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2009 r.
skargi A. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2008 r., wydanego w sprawie z
powództwa A. S.
przeciwko G. W.
o wydanie lub zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Niniejsza skarga podlega odrzuceniu z dwóch powodów. Po pierwsze, nie
zawiera wskazania przepisów prawa, z którymi kwestionowane orzeczenie jest
sprzeczne, jak wymaga tego art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. Wskazuje jedynie na
podstawy skargi, które są osobnym wymaganiem konstrukcyjnym skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4245
§ 1
pkt 2 k.p.c.). Po drugie, kwestionowane orzeczenie nie doprowadziło do
wyrządzenia skarżącemu szkody, co także prowadzi do odrzucenia skargi,
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody jest bowiem niezbędną przesłanką prawa
do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 4241
§ 1 k.p.c.). Tymczasem w utrwalonym orzecznictwie
SN przyjmuje się, że zasądzenie kosztów postępowania nie jest szkodą,
a w analizowanej sytuacji właśnie konieczność zapłaty kosztów postępowania
wskazywana jest jako szkoda.
db