II CSK 133/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 133/09
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku W. H.
przy uczestnictwie Wi. H.
o podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania
od postanowienia Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 27 października 2008 r.,
1. odrzuca skargę kasacyjną;
2. zasądza od uczestnika postępowania na rzecz
wnioskodawczyni kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset)
złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3983
§ 3 k.p.c., podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być
ustalenia faktów lub oceny dowodów. W niniejszej skardze skarżący jako podstawę
wskazuje na art. 31 k.r.o. oraz art. 328 § 2 k.p.c. i 233 § 1 k.p.c. Te dwa ostatnie
przepisy bezpośrednio dotyczą oceny dowodów przez sąd, a w konsekwencji ich
stosowanie nie podlega kontroli, jako samodzielna podstawa, w postępowaniu
kasacyjnym. Artykuł 233 k.p.c. statuuje zasadę swobodnej oceny dowodów przez
sąd, ewidentnie zatem ustawodawca przesądził, że nie może być podstawą skargi
kasacyjnej. Artykuł 328 k.p.c. dotyczy wymagań stawianych uzasadnieniu wyroku.
Nie można zatem a limine wykluczyć dopuszczalności uznania go za podstawę
skargi kasacyjnej, jednakże w badanym przypadku jego naruszenie, w ocenie
skarżącego, miałoby sprowadzać się w istocie do wadliwego ustalenia stanu
faktycznego (wartości środków transportowych wchodzących w skład majątku
wspólnego), a w konsekwencji podstawa ta kwestionuje ustalenie faktów przez sąd
meriti, jest więc niedopuszczalna. Natomiast art. 31 k.r.o., co do zasady, jest
dopuszczalną podstawą skargi kasacyjnej. Jednakże w kontekście powoływanym
w badanej skardze znów nie chodzi o zastosowanie tego przepisu przez sąd, lecz
o ustalenie faktów – składu majątku wspólnego. Zarówno zaliczenie określonej
wartości do majątku wspólnego, jak i wycena wartości składników majątku
wspólnego stanowią ustalenie faktów w toku podziału majątku wspólnego.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku W. H.
przy uczestnictwie Wi. H.
o podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania
od postanowienia Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 27 października 2008 r.,
1. odrzuca skargę kasacyjną;
2. zasądza od uczestnika postępowania na rzecz
wnioskodawczyni kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset)
złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3983
§ 3 k.p.c., podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być
ustalenia faktów lub oceny dowodów. W niniejszej skardze skarżący jako podstawę
wskazuje na art. 31 k.r.o. oraz art. 328 § 2 k.p.c. i 233 § 1 k.p.c. Te dwa ostatnie
przepisy bezpośrednio dotyczą oceny dowodów przez sąd, a w konsekwencji ich
stosowanie nie podlega kontroli, jako samodzielna podstawa, w postępowaniu
kasacyjnym. Artykuł 233 k.p.c. statuuje zasadę swobodnej oceny dowodów przez
sąd, ewidentnie zatem ustawodawca przesądził, że nie może być podstawą skargi
kasacyjnej. Artykuł 328 k.p.c. dotyczy wymagań stawianych uzasadnieniu wyroku.
Nie można zatem a limine wykluczyć dopuszczalności uznania go za podstawę
skargi kasacyjnej, jednakże w badanym przypadku jego naruszenie, w ocenie
skarżącego, miałoby sprowadzać się w istocie do wadliwego ustalenia stanu
faktycznego (wartości środków transportowych wchodzących w skład majątku
wspólnego), a w konsekwencji podstawa ta kwestionuje ustalenie faktów przez sąd
meriti, jest więc niedopuszczalna. Natomiast art. 31 k.r.o., co do zasady, jest
dopuszczalną podstawą skargi kasacyjnej. Jednakże w kontekście powoływanym
w badanej skardze znów nie chodzi o zastosowanie tego przepisu przez sąd, lecz
o ustalenie faktów – składu majątku wspólnego. Zarówno zaliczenie określonej
wartości do majątku wspólnego, jak i wycena wartości składników majątku
wspólnego stanowią ustalenie faktów w toku podziału majątku wspólnego.
db