I CZ 28/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CKN 105/99
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 28/09
POSTANOWIENIE
Dnia 5 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
Protokolant Ewa Krentzel
w sprawie z powództwa M.B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 czerwca 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 stycznia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i nie obciąża powoda kosztami
postępowania zażaleniowego na rzecz strony pozwanej.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
powoda o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i odrzucił skargę
kasacyjną powoda.
Na powyższe postanowienie powód wniósł zażalenie. Zarzucił błędne
ustalenie, iż uchybił on terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej w sposób
zawiniony, naruszenie art. 233 k.p.c. oraz naruszenie prawa do sądu wyrażonego
w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W niniejszej sprawie powód był reprezentowany przez profesjonalnego
pełnomocnika, który był obecny na rozprawie przed Sądem Apelacyjnym
i w terminie złożył wniosek o doręczenie mu wyroku z uzasadnieniem (art. 387 § 1
k.p.c.). To działanie pełnomocnika powoda Sąd Apelacyjny ocenił zasadnie jako
równoznaczne z działaniem samej strony. Z tego względu skarga kasacyjna została
wniesiona niewątpliwie po terminie. Jednocześnie brak porozumienia między stroną
i jej pełnomocnikiem i brak decyzji o wniesieniu środka zaskarżenia, co do zasady,
świadczy o winie w uchybieniu terminu w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. i nie jest
okolicznością uzasadniającą przywrócenie terminu (por. postanowienie SN z dnia
27 kwietnia 1999 r., III CKN 105/99, nie publ.). Sąd Apelacyjny ocenił zaś
prawidłowo, że skarżący nie wykazał okoliczności, które wskazywałyby, że brak
kontaktów powoda z jego pełnomocnikiem w okresie przewidzianym do wniesienia
skargi kasacyjnej został wyłączony z przyczyn nie zawinionych przez powoda.
Strona, która z przyczyn leżących po jej stronie nie skorzystała
z przysługującego jej prawa do zaskarżenia orzeczenia sądowego i w związku
z tym spotyka się z zasadnym odrzuceniem wniesionego przez nią środka, nie
może twierdzić, że została pozbawiona prawa do sądu i skutecznie odwoływać się
3
do art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dla wykazania, że została
pozbawiona praw przysługujących jej w postępowaniu sądowym.
Z przyczyn wyżej wskazanych zażalenie było pozbawione uzasadnionych
podstaw i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 i art. 39814
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
Protokolant Ewa Krentzel
w sprawie z powództwa M.B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 czerwca 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 stycznia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i nie obciąża powoda kosztami
postępowania zażaleniowego na rzecz strony pozwanej.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
powoda o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i odrzucił skargę
kasacyjną powoda.
Na powyższe postanowienie powód wniósł zażalenie. Zarzucił błędne
ustalenie, iż uchybił on terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej w sposób
zawiniony, naruszenie art. 233 k.p.c. oraz naruszenie prawa do sądu wyrażonego
w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W niniejszej sprawie powód był reprezentowany przez profesjonalnego
pełnomocnika, który był obecny na rozprawie przed Sądem Apelacyjnym
i w terminie złożył wniosek o doręczenie mu wyroku z uzasadnieniem (art. 387 § 1
k.p.c.). To działanie pełnomocnika powoda Sąd Apelacyjny ocenił zasadnie jako
równoznaczne z działaniem samej strony. Z tego względu skarga kasacyjna została
wniesiona niewątpliwie po terminie. Jednocześnie brak porozumienia między stroną
i jej pełnomocnikiem i brak decyzji o wniesieniu środka zaskarżenia, co do zasady,
świadczy o winie w uchybieniu terminu w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. i nie jest
okolicznością uzasadniającą przywrócenie terminu (por. postanowienie SN z dnia
27 kwietnia 1999 r., III CKN 105/99, nie publ.). Sąd Apelacyjny ocenił zaś
prawidłowo, że skarżący nie wykazał okoliczności, które wskazywałyby, że brak
kontaktów powoda z jego pełnomocnikiem w okresie przewidzianym do wniesienia
skargi kasacyjnej został wyłączony z przyczyn nie zawinionych przez powoda.
Strona, która z przyczyn leżących po jej stronie nie skorzystała
z przysługującego jej prawa do zaskarżenia orzeczenia sądowego i w związku
z tym spotyka się z zasadnym odrzuceniem wniesionego przez nią środka, nie
może twierdzić, że została pozbawiona prawa do sądu i skutecznie odwoływać się
3
do art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dla wykazania, że została
pozbawiona praw przysługujących jej w postępowaniu sądowym.
Z przyczyn wyżej wskazanych zażalenie było pozbawione uzasadnionych
podstaw i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 i art. 39814
k.p.c.