Pełny tekst orzeczenia

Uchwała z dnia 9 czerwca 2009 r.
II UZP 4/09
Przewodniczący SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Bogusław Cudowski, Małgorzata Gersdorf.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2009 r.
sprawy z wniosku Jadwigi S. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społeczne-
go Placówce Terenowej w W. o wyłączenie z kręgu osób upoważnionych do renty
rodzinnej, na skutek zagadnienia prawnego przedstawionego postanowieniem Sądu
Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 24 marca 2009 r. [...]
„Czy przepis art. 107a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2004 r., Nr
39, poz. 353 ze zm.) w zw. z art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o
ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz.U. z 2008 r., Nr 50, poz. 291)
stanowi podstawę wniosku o wyłączenie prawa do renty rodzinnej z ubezpieczenia
społecznego rolników również w sytuacji, gdy przysługuje ono wyłącznie jednemu
uprawnionemu ?”
p o d j ą ł uchwałę:
W sytuacji, gdy uprawnioną do renty rodzinnej jest tylko jedna osoba, nie
może ona skutecznie złożyć wniosku, o którym mowa w art. 107a ust. 1 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) w związku z
art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecz-
nym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291) o wyłączenie jej z
prawa do tej renty.
U z a s a d n i e n i e
2
Przedstawione Sądowi Najwyższemu pytanie prawne powstało na tle nastę-
pującej sprawy. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Włocław-
ku oddalił odwołanie Jadwigi S. od wydanej dnia 25 stycznia 2008 r. decyzji Prezesa
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o odmowie prawa do „wycofania renty
rodzinnej". Sąd pierwszej instancji ustalił, iż Jadwiga S. urodziła się w dniu 20 stycz-
nia 1953 r. Mąż wnioskodawczyni - Jerzy S. otrzymał rentę strukturalną na okres od
26 listopada 2004 r. do 26 października 2014 r., w wysokości 1.462,71 zł. Jerzy S.
zmarł w dniu 26 czerwca 2005 r. Jadwiga S. w dniu 7 lipca 2005 r. złożyła wniosek o
rentę rodzinną po zmarłym mężu. Decyzją Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego z dnia 12 lipca 2005 r. świadczenie to zostało jej przyznane od 26
czerwca 2005 r. na stałe. Kolejno, w dniu 22 stycznia 2008 r., Jadwiga S. złożyła
wniosek „o zbycie prawa” do renty rodzinnej w celu otrzymania renty strukturalnej. W
tych okolicznościach zapadła zaskarżona w postępowaniu decyzja organu rentowe-
go, w której wskazano, iż wniosek o rentę może być wycofany, jednak nie później niż
do dnia uprawomocnienia się decyzji, zaś decyzja dotycząca wnioskodawczyni uzy-
skała walor prawomocności w dniu 16 sierpnia 2005 r. W tak ustalonym stanie fak-
tycznym Sąd Okręgowy przywołał treść art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990
r. o ubezpieczeniu społecznym rolników w związku z art. 70 ust. 1 i 2 ustawy o eme-
ryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz skonstatował, że Ja-
dwiga S. w chwili śmierci męża miała ukończone 50 lat, zatem spełnia przesłanki do
uzyskania prawa do renty rodzinnej, które to świadczenie zostało jej przyznane decy-
zją z 12 lipca 2005 r. Następnie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w myśl art. 101
ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń ustaje: 1) gdy ustanie
którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania tego prawa; 2) ze śmiercią
osoby uprawnionej. Powołując się na powyższe, Sąd ten wywiódł, iż w przypadku
wnioskodawczyni nie zaszły przesłanki ustania prawa do przedmiotowego świadcze-
nia. Sąd Okręgowy stwierdził, iż powyższa regulacja nie przewiduje możliwości usta-
nia prawa do świadczeń na skutek rezygnacji. W dalszym toku swoich rozważań Sąd
pierwszej instancji podkreślił, że w myśl art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia
1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników w związku z art. 116 ust. 2 ustawy z
dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS możliwe jest cofnięcie wnio-
sku o emeryturę lub rentę, jednak nie później niż do dnia uprawomocnienia się decy-
zji. W razie wycofania wniosku postępowanie w sprawie świadczeń podlega umorze-
niu. Wskazując, iż w niniejszej sprawie decyzja o przyznaniu renty rodzinnej wnio-
3
skodawczyni uległa uprawomocnieniu w dniu 16 sierpnia 2005 r., Sąd Okręgowy
stwierdził, że wniosek nie może już zostać cofnięty. Sąd pierwszej instancji zważył
nadto, że w myśl art. 52 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 107a ustawy o emeryturach i
rentach z FUS, jeżeli do renty rodzinnej uprawnionych jest więcej niż jedna osoba i
jedna lub kilka z tych osób zgłosi wniosek o wyłączenie z kręgu osób uprawnionych
do renty, prawo do renty rodzinnej ulegnie ponownemu ustaleniu z pominięciem tej
osoby. Zdaniem Sądu Okręgowego powyższe świadczy o tym, iż ustawodawca
przewidział możliwość żądania wyłączenia z kręgu osób uprawnionych do renty ro-
dzinnej, jednak - jak wskazuje literalne brzmienie przepisu - jedynie w sytuacji, gdy
do renty rodzinnej uprawnionych jest więcej niż jedna osoba.
W zaprezentowanych okolicznościach faktycznych Sąd Apelacyjny w niniej-
szej sprawie powziął wątpliwość co do podmiotowego zakresu zastosowania art.
107a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) w
związku z art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu spo-
łecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291). Wskazując, że w
myśl § 10 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzy-
skiwanie rent strukturalnych objętej planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz.U. Nr
114, poz. 1191 ze zm.) jednym z warunków koniecznych przyznania prawa do renty
strukturalnej małżonkowi zmarłego uprawnionego do tego świadczenia jest, by mał-
żonek ów nie miał ustalonego prawa do renty z ubezpieczenia społecznego rolników,
Sąd uznał, że trudno wskazać na argumenty natury pozajęzykowej przemawiające
za odmową zastosowania przepisu art. 107a ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej z
1998 r. w sytuacji, gdy do renty rodzinnej uprawniona jest wyłącznie jedna osoba.
Dają one natomiast podstawy do rozciągnięcia zastosowania tego unormowania
również na sytuację, gdy uprawnioną do renty rodzinnej (z ubezpieczenia społeczne-
go rolników - art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników) jest
wyłącznie jedna osoba. Wyłączenie przedmiotowego uprawnienia w takiej sytuacji
łączyłoby się z ustawowym zróżnicowaniem podmiotów spełniających to samo kryte-
rium, którym jest przysługiwanie prawa do renty rodzinnej. Zróżnicowanie to miałoby
postać upośledzenia jednego z tych podmiotów (mającego wyłączne prawo do renty
rodzinnej) i uprzywilejowania drugiego z nich (będącego uprawnionym do renty ro-
dzinnej wespół z innymi jeszcze osobami) w oparciu o przesłankę, na której zreali-
4
zowanie nie mają one żadnego wpływu, niebędącą nadto warunkiem koniecznym
nabycia przez któregokolwiek z tych uprawnionych warunków do renty rodzinnej.
Skoro zatem zasady nabycia prawa do tego świadczenia są dla obu podmiotów jed-
nakowe, a jednemu z nich zapewnia się możliwość wyłączenia prawa do renty ro-
dzinnej, takie samo rozwiązanie systemowe powinno funkcjonować w odniesieniu do
wszystkich innych mających ustalone prawo do renty rodzinnej niezależnie od tego,
czy jest to uprawnienie wyłączne, czy też uprawnionych do tego świadczenia jest
więcej. W przeciwnym razie dochodzi w tym kontekście do nierówności wobec
prawa.
Sąd Apelacyjny ponadto stwierdził, iż w razie uznania, że przepis art. 107a
ust. 1 ustawy emerytalno-rentowej z 1998 r. dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy upraw-
nionych do renty rodzinnej jest więcej niż jedna osoba, mielibyśmy do czynienia z
naruszeniem konstytucyjnej zasady równości wobec prawa (art. 2 i 32 ust. 1 zdanie 1
Konstytucji RP). Taka tymczasem interpretacja prowadzi w prostej linii do zaprzecze-
nia racjonalności prawodawcy. Znaczenie językowe art. 107a ust. 1 ustawy o eme-
ryturach i rentach z FUS godzi w powołaną wartość konstytucyjną. Innymi słowy,
jego przyjęcie wiązałoby się z koniecznością odrzucenia fundamentalnej zasady
konstytucyjnej w postaci równości wobec prawa. Taki stan rzeczy implikuje koniecz-
ność dokonania wykładni rozszerzającej, przełamującej językowo jasne znaczenie
interpretowanego przepisu, co podyktowane jest koniecznością zapewnienia spójno-
ści aksjologicznej. Uzupełniająco wskazał, że w § 10 powoływanego rozporządzenia
oraz art. 5 ust. 1 ustawy o rencie strukturalnej w rolnictwie, wyłączenia prawa do
renty strukturalnej nie powiązano z samym spełnianiem warunków do innego świad-
czenia przewidzianego w tych przepisach a z jego ustaleniem, to jest z wydaniem w
tym przedmiocie deklaratoryjnej decyzji potwierdzającej jego nabycie. W rezultacie
nie można byłoby przyjąć jakoby § 10 rozporządzenia i art. 5 ust. 1 ustawy o rencie
strukturalnej w rolnictwie wyłączały dopuszczalność uzyskania prawa do renty struk-
turalnej w związku z samym tylko spełnianiem warunków do renty rodzinnej. Choć
bowiem z art. 107a ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynika, że ustanie
prawa do renty rodzinnej na skutek wniosku z art. 107a ust. 1 nie ma charakteru
definitywnego, to jednak w art. 107a ust. 4 przewidziano ponowne ustalenie prawa
do renty rodzinnej. Z powyższego jasno wynika, iż w okresie po uwzględnieniu wnio-
sku przewidzianego w art. 107a ust. 1 prawo to, jakkolwiek ubezpieczony co do za-
sady spełnia do niego warunki, nie jest ustalone w rozumieniu § 10 powoływanego
5
rozporządzenia oraz w art. 5 ust. 1 ustawy o rencie strukturalnej w rolnictwie. Jedno-
cześnie zwrócenia uwagi wymaga, iż w § 14 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z
dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania po-
mocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętej planem rozwoju obsza-
rów wiejskich przewidziano rozwiązanie zbiegu prawa do renty strukturalnej i prawa
do renty z ubezpieczenia społecznego, zaopatrzenia emerytalnego lub ubezpiecze-
nia społecznego rolników. Rozwiązanie to ma wszakże charakter jednokierunkowy -
w tym znaczeniu, że dotyczy sytuacji nabycia jednego z określonych powyżej praw w
trakcie pobierania renty strukturalnej. Wskazuje się w nim, iż dla nabycia w określo-
nej w nim sytuacji prawa do renty strukturalnej konieczne jest wycofanie wniosku o
inne przewidziane tam świadczenie w określonym tam terminie. Co istotne, żadne
przepisy nie zawierają regulacji nakładającej analogiczny obowiązek w razie ubiega-
nia się o rentę strukturalną przez osobę pobierającą rentę rodzinną z ubezpieczenia
społecznego rolników. Zatem i z tego punktu widzenia brak przeszkód do stosowania
w takim wypadku art. 107a ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z
art. 52 ust. 1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Odpowiadając na przedstawione zagadnienie prawne i podejmując o powyż-
szej treści uchwałę Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 107a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (obowiązujący od dnia 2 maja 2003 r.) umożliwia jednej lub kilku oso-
bom uprawnionym do renty rodzinnej złożenie wniosku o wyłączenie jej (ich) z kręgu
osób uprawnionych do tego świadczenia. Skutkiem złożenia takiego wniosku jest
ustanie prawa do renty rodzinnej tej osoby (osób), nie zaś zawieszenie świadczenia,
co powoduje, że organ rentowy ponownie ustala prawo do renty rodzinnej dla pozo-
stałych osób uprawnionych. W takiej sytuacji ponowne obliczenie wysokości renty
rodzinnej następuje z pominięciem osób wyłączonych. Wskazać należy jednak, że
wniosek o wyłącznie, o którym stanowi art. 107a ustawy, nie jest równoznaczny (nie-
dozwolonemu) wnioskowi o zrzeczenie się prawa do renty rodzinnej. Osoba, która
taki wniosek złożyła, może bowiem złożyć ponownie wniosek o ustalenie prawa do
renty rodzinnej. Ratio legis wprowadzenia powyższego przepisu wynikała z koniecz-
ności uregulowania sytuacji, w której uprawnionych do renty rodzinnej jest więcej niż
jedna osoba i niektóre z osób uprawnionych do tej renty nabywają prawo do innego
6
świadczenia. Należy więc przyjąć, że jest to konstrukcja w interesie każdej osoby
uprawnionej do renty rodzinnej. Konstrukcja ta ma za zadanie, w razie zbiegu prawa
do kilku świadczeń względem osoby uprawnionej do renty rodzinnej, umożliwić pozo-
stałym uprawnionym członkom rodziny pobieranie świadczenia - po ponownym prze-
liczeniu renty - w wyższej wysokości. Prawo do wyłączenia się z kręgu uprawnionych
jest więc prawem samoistnym i jako takie musi przysługiwać każdemu uprawnione-
mu. Inaczej mówiąc, każda z osób uprawnionych może taki wniosek złożyć. Podkre-
ślenia wymaga to, że skutkiem zgłoszenia takiego wniosku jest ustanie prawa do
renty tej osoby, a nie - jak poprzednio - zawieszenie tego prawa. Osoba ta, w każ-
dym czasie, będzie oczywiście mogła zgłosić wniosek o ponowne ustalenie tego
prawa (art. 107a ust. 4 ustawy emerytalnej), przy czym ustalenie tego prawa nastąpi
nie wcześniej niż od miesiąca zgłoszenia wniosku i - co oczywiste - jeśli nadal ist-
nieje prawo do renty.
Jednakże z powyższego nie można wyprowadzać wniosku w postaci stwier-
dzenia, iż wyjście z kręgu uprawnionych do renty rodzinnej i ustanie prawa do tej
renty powoduje to tym, że aktualizuje się prawo do renty strukturalnej - świadczenia
poza systemem ubezpieczeń społecznych. Zauważyć należy, że świadczenie to
wprowadzone zostało ustawą z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w
rolnictwie (Dz.U. Nr 52, poz. 539 ze zm.). Zgodnie z tą ustawą (art.3) prawo do renty
strukturalnej przysługuje rolnikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: ma
ukończone 55 lat, lecz nie osiągnął 60 lat, jeżeli jest kobietą, albo ma ukończone 60
lat, lecz nie osiągnął 65 lat, jeżeli jest mężczyzną, podlegał ubezpieczeniu emerytal-
no-rentowemu, określonemu w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników
przez okres wymagany do uzyskania emerytury rolniczej z chwilą ukończenia 55 lat,
jeżeli jest kobietą, albo 60 lat, jeżeli jest mężczyzną, prowadził nieprzerwanie działal-
ność rolniczą w okresie 10 lat bezpośrednio poprzedzających zgłoszenie wniosku o
rentę strukturalną i działalność ta była jedynym lub głównym źródłem jego utrzyma-
nia, zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, przekazał gospodarstwo rolne o
łącznej powierzchni wynoszącej co najmniej 3 ha. Ponadto prawo do tej renty nie
przysługuje rolnikowi, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty z ubezpiecze-
nia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego albo który jest objęty innym niż rolni-
cze ubezpieczeniem społecznym lub zaopatrzeniem emerytalnym (art. 5). Także
sposób finansowania rent strukturalnych - tak jak warunki do ich przyznania - jest
odmiennie regulowany niż w systemie ubezpieczeń społecznych, bowiem renty
7
strukturalne finansowane są z budżetu państwa (art. 21). Z kolei na podstawie
ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środ-
ków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwaran-
cji Rolnej (Dz.U. z dnia 31 grudnia 2003 r.) na mocy art. 3 ust. 2 pkt 1 Rada Mini-
strów (rozporządzeniem z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warun-
ków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętej
planem rozwoju obszarów wiejskich) stworzono prawną możliwość pobierania renty
po rolniku jego małżonkowi. W § 10 stanowi się, iż małżonkowi uprawnionego do
renty strukturalnej, w razie śmierci tego uprawnionego, przyznaje się rentę struktu-
ralną, nie dłużej jednak niż do dnia, do którego tę rentę pobierałby uprawniony, jeżeli
spełnione są łącznie następujące warunki: 1) przekazane gospodarstwo rolne stano-
wiło źródło utrzymania dla obojga małżonków; 2) małżonek uprawnionego do renty
strukturalnej: a) ukończył 55 lat, lecz nie osiągnął wieku emerytalnego i nie ma usta-
lonego prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia
emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników, b) nie prowadzi działalności
rolniczej.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że kwestia wypłaty świadczeń w po-
staci renty strukturalnej, po pierwsze, nie wchodzi w skład instytucji zabezpieczenia
społecznego objętych systemem ubezpieczeń społecznych i nie jest finansowana z
Funduszu, po drugie, świadczenie to zostało uregulowane wyczerpująco w wyżej
wskazanych ustawach, a przepisy o ubezpieczeniu społecznym rolników stosuje się
wyłącznie w sprawach nieuregulowanych i nie wprost tylko odpowiednio (art. 1 ust. 2
ustawy o rentach strukturalnych w rolnictwie).
Mając powyższe uwagi na względzie wskazać należy, iż art. 107a należy od-
czytywać ściśle w związku z art. 100 i w związku z art. 3 ustawy emerytalnej. Przepis
ten znajduje się w dziale VIII „Zasady ustalania świadczeń” i dotyczy wyłącznie
świadczeń określonych w ustawie, którymi zgodnie z art. 3 ustawy są; emerytura,
renta z tytułu niezdolności do pracy, w tym renta szkoleniowa, renta rodzinna, doda-
tek pielęgnacyjny, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, zasiłek pogrzebo-
wy. Niedopuszczalne jest stosowanie art. 107a ustawy w celu uzyskania innego
świadczenia będącego poza systemem ubezpieczeń społecznych. Ponadto stosując
art. 107a nie można tracić z pola widzenia, iż zgodnie z art. 103 ustawy istnieje rów-
nież możliwość zawieszenia lub zmniejszenia renty rodzinnej na zasadach określo-
nych w art. 104-106. Tak jak to zostało przedstawione na wstępie, konstrukcja wyłą-
8
czenia z kręgu osób uprawnionych stwarza, obok zawieszenia tego prawa, możli-
wość wyboru innego świadczenia (np. własnej emerytury), w razie zbiegu prawa do
kilku świadczeń, każdej osobie uprawnionej do renty rodzinnej z tym skutkiem, że
pozostałym osobom przelicza się rentę na nowo z pominięciem osób wyłączonych.
Innymi słowy, instytucja ta pozwala pobierać wyższe świadczenie pozostałym
uprawnionym do renty rodzinnej, w sytuacji gdy osobie uprawnionej do renty rodzin-
nej przysługuje inne korzystniejsze świadczenie i złoży wniosek o wyłączenie na
podstawie art. 107a ustawy. Wskazać przy tym należy, że art. 107a ustawy nie ma
charakteru rozstrzygającego w sytuacji wystąpienia zbiegu świadczeń. Ustawa eme-
rytalna co do zasady nie dopuszcza równoczesnego pobierania dwóch konkurencyj-
nych lub wyłączających się świadczeń z ubezpieczenia społecznego, chyba że prze-
pis szczególny stanowi inaczej. Zgodnie z jej art. 95 ust. 1 w razie zbiegu u jednej
osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych
świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Tym samym kwestie
zbiegu świadczeń uregulowano w sposób pełny w rozdziale 3 działu VII ustawy eme-
rytalnej. Mając powyższe na uwadze wskazać trzeba, że w przypadku jednej osoby
uprawnionej do renty rodzinnej i zbiegu świadczeń dla tej osoby art. 107a nie ma
żadnego znaczenia, skoro pobierać można tylko jedno świadczenie. Tym samym
przy zbiegu renty rodzinnej, do której uprawniona jest tylko jedna osoba i innego
świadczenia z ubezpieczenia społecznego art.107a nie może mieć zastosowania, w
takiej sytuacji zbędny jest wniosek o wyłączenie z kręgu osób uprawnionych do renty
rodzinnej, który w wyniku stosowania przepisów dotyczących zbiegu świadczeń nie
wpływa w jakikolwiek sposób na sytuację prawną takiej osoby. Przepis art. 107a
ustawy ma jedynie zastosowanie w sytuacji, gdy występuje więcej osób uprawnio-
nych do renty rodzinnej, pozwalając na ponowne przeliczenie tego świadczenia, z
korzyścią dla osób (uprawnionych członków rodziny), które nadal będą pobierać to
świadczenie w wyższym wymiarze, ustalonym z pominięciem osoby „wyłączonej” z
tego świadczenia na podstawie art. 107a.
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego (wyrok z dnia 4 stycznia
2000 r., K 18/99, OTK 2000 nr 1, poz. 1) zasada równości wobec prawa (art. 32 Kon-
stytucji RP) nakazuje jedynie, aby wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się
daną cechą istotną w równym stopniu były traktowane równo, tzn. bez różnicowań
zarówno faworyzujących jak i dyskryminujących - tym samym wymieniona zasada
zakłada jednocześnie odmienne traktowanie podmiotów, które nie posiadają wspól-
9
nej cechy istotnej. Mając powyższe na uwadze nie można mówić o naruszeniu kon-
stytucyjnej zasady równości wobec prawa w sytuacji, gdy w kwestii świadczeń z
ubezpieczenia społecznego, w którego systemie istotny element stanowi składka
ubezpieczeniowa, renta strukturalna powyższej cechy nie posiada, bowiem nie jest
świadczeniem z ubezpieczenia społecznego, a wskazany wspólny element w postaci
składki ubezpieczeniowej w niej nie występuje.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy podjął uchwalę o wskazanej wy-
żej treści.
========================================