Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 40/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa E. B.
przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Specjalistycznemu […]
z udziałem interwenienta ubocznego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2009 r.,
na skutek skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 21 marca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego
Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego na rzecz E. B. kwotę 63 600 zł z
ustawowymi odsetkami, w tym 50 000 zł tytułem zadośćuczynienia i 13 600 zł
tytułem skapitalizowanej renty z odsetkami oraz rentę po 400 zł miesięcznie
poczynając od dnia 1 listopada 2006 r. z ustawowymi odsetkami, ustalił
odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość, oddalił powództwo w pozostałej
części, zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5 237 zł tytułem
kosztów postępowania i nakazał uiścić stronie pozwanej brakujące opłaty od
pozwu.
W wyniku apelacji strony pozwanej, obejmującej orzeczenie dotyczące renty,
Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w punkcie I ten sposób, że zasądził od
strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 53 600 zł z ustawowymi odsetkami od
dnia 8 lipca 2005 r., w punkcie II przez zasądzenie od strony pozwanej na rzecz
powoda renty w kwocie po 200 zł miesięcznie poczynając od 8 lipca 2005 r. z
ustawowymi odsetkami, w punkcie V przez zastąpienie kwoty 5 237 zł kwotą 1 066
zł, w punkcie VI w ten sposób, że nakazał uiścić na rzecz Skarbu Państwa
brakującą opłatę od pozwu: stronie pozwanej w kwocie 3 698 zł I powodowi z
zasądzonego roszczenia w kwocie 1990 zł i 141,22 zł brakujących wydatków,
oddalił apelację w pozostałej części i zniósł wzajemnie między stronami koszty
postępowania apelacyjnego.
Od powyższego wyroku powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem zaskarżając wyrok w całości, opierając skargę na podstawie naruszenia
przepisów postępowania: art. 378 k.p.c. przez jego niezastosowanie i wskazując
art. 378 k.p.c. jako przepis, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny. Wypełniając
wymaganie art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wskazał, że w wyniku wydania wyroku przez
Sąd Apelacyjny poniósł szkodę w wysokości 2 131,22 zł wynikającą z konieczności
uiszczenia tej kwoty tytułem kosztów postępowania zmienionych wyrokiem Sądu
drugiej instancji, dodatkowo zaś kwota zasądzona od pozwanego na rzecz powoda
została w punkcie I wyroku pomniejszona o 3 600 zł oraz w wyniku zmiany
3
orzeczenia w punkcie V wyroku należne powodowi koszty procesu zostały
zmniejszone o kwotę 4 171 zł Suma kwoty, którą powód obowiązany był uiścić na
rzecz Skarbu Państwa oraz suma pomniejszenia roszczenia daje wartość
przedmiotu sporu niniejszego postępowania tj: 9 902,22 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 1 i 4 k.p.c. wymogami konstrukcyjnymi skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest wskazanie,
czy zostało ono zaskarżone w całości czy w części oraz uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Wymaganie art. 4245
§ 1 pkt 1 k.p.c. jest spełnione jeżeli wskazany zakres
zaskarżenia jest prawidłowy, to znaczy zgodny ze wskazaną wartością przedmiotu
zaskarżenia (w sprawach majątkowych) oraz z rzeczywistym zakresem zaskarżenia
wynikającym z uzasadnienia podstaw i zarzutów skargi. Natomiast wymaganie art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. jest spełnione, jeżeli skarżący złoży oświadczenie, że szkoda
wystąpiła, wskaże jej rodzaj i rozmiar oraz wykaże, że jest ona następstwem
wydania zaskarżonego orzeczenia, a także powoła lub przedstawi dowody albo
inne środki uwiarygodniające jego twierdzenia w tym przedmiocie (porównaj między
innymi orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r. III CNP 4/05,
OSNC 2006/1/16). Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy wyrządzenie szkody
„przez wydanie zaskarżonego orzeczenia” oznacza, że szkoda musi powstać
później, po jego wydaniu, a zatem poza związkiem przyczynowym z wydaniem
zaskarżonego orzeczenia pozostaje „szkoda” polegająca na poniesieniu kosztów
procesu związanych z postępowaniem, w którym wydano orzeczenie objęte skargą
(porównaj między innymi postanowienia z dnia 10 sierpnia 2006 r. V CNP 104/06
i z dnia 28 listopada 2006 r. III CNP 46/06, nie publ.).
Rozpoznawana skarga nie spełnia wymogów art. 4245
§ 1 pkt 1 i 4 k.p.c.
Powód wskazał, że zaskarża wyrok Sądu Apelacyjnego w całości, tymczasem jest
oczywiste, że nie zaskarżył go w części oddalającej apelację strony pozwanej jak
również w części zasądzającej na jego rzecz kwotę 53 600 zł, rentę po 200 zł
miesięcznie, odsetki i koszty procesu. Wskazany zakres zaskarżenia jest zatem
niezgodny z rzeczywistym zakresem zaskarżenia ani ze wskazaną wartością
4
przedmiotu zaskarżenia. Natomiast właściwy zakres zaskarżenia nie został
prawidłowo określony.
Nie została też prawidłowo określona szkoda w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c. Jak wskazano wyżej nie mogą nią być koszty procesu wynikające
w wydania zaskarżonego wyroku, zaś pozostała wskazana jako szkoda kwota
3 600 zł nie została sprecyzowana we wskazany wyżej sposób, umożliwiający
uznanie, że skarżący uprawdopodobnił wyrządzenie tej szkody przez wydanie
zaskarżonego wyroku.
Trzeba też zwrócić uwagę, że przytaczając podstawę skargi oraz przepis,
z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny (art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c.), skarżący
wskazał art. 378 k.p.c., bez oznaczenia paragrafu, choć artykuł ten ma dwa
paragrafy, każdy dotyczący innych obowiązków procesowych Sądu drugiej
instancji, a więc oba nie mogły zostać naruszone w ten sam wskazany w skardze
sposób.
Biorąc wszystko to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c. odrzucił skargę.
jz