V CZ 28/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 28/09
POSTANOWIENIE
Dnia 2 lipca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi E. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 29 grudnia 2006 r.,
wydanego w sprawie z powództwa E. K.
przeciwko K. J.
o wydanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 lipca 2009 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Rejonowego w C.
z dnia 10 lutego 2009 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Skarżąca E. K. złożyła sporządzoną osobiście skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 29
grudnia 2006 r., wydanego w sprawie, którą wytoczyła przeciwko pozwanej K. J. o
uznanie za nieważną umowy zamiany mieszkań.
Sąd Rejonowy w C. odrzucił tę skargę postanowieniem z dnia 10 lutego
2009 r., powołując art. 4246
§ 3 k.p.c. W uzasadnieniu wyjaśnił, że - jako środek
prawny kierowany do Sądu Najwyższego – skarga, zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c.,
powinna być wniesiona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego, a nie
przez samą powódkę.
Skarżąca zażaliła się na postanowienie o odrzuceniu skargi, domagając się
jego uchylenia i przekazania sprawy do merytorycznego załatwienia. Także to
pismo sporządziła osobiście. Podniosła, że nie została wezwana do usunięcia
braków skargi oraz oświadczyła, że będzie zmuszona do złożenia wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Zapowiadanych wniosków dotychczas nie złożyła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
strony, o ile nie należą do grona osób określonych w § 2 tego przepisu, obowiązane
są działać przez adwokatów lub radców prawnych. Oznacza to, że zarówno skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, jak i zażalenie
na postanowienie o jej odrzuceniu, jako środki kierowane do Sądu Najwyższego,
objęte są obowiązkiem sporządzenia ich przez adwokata lub radcę prawnego.
Nie jest to brak formalny, który mógłby zostać usunięty, lecz wada powodującą, że
pismo sporządzone bez zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego jest
bezskuteczne (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 2006 r.,
I CZ 45/06, nie publ.).
Ze względu na wymagania postawione w art. 871
§ 1 k.p.c. skarżąca E. K.,
która nie ma przymiotów wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c. – to znaczy nie jest
sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem albo doktorem habilitowanym nauk
3
prawnych, ani też adwokatem, radcą prawnym lub radcą Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa - nie ma zdolności postulacyjnej, co powoduje, że wniesione przez
nią zażalenie należało odrzucić na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 373 k.p.c., jako niedopuszczalne.
md
POSTANOWIENIE
Dnia 2 lipca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi E. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 29 grudnia 2006 r.,
wydanego w sprawie z powództwa E. K.
przeciwko K. J.
o wydanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 lipca 2009 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Rejonowego w C.
z dnia 10 lutego 2009 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Skarżąca E. K. złożyła sporządzoną osobiście skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 29
grudnia 2006 r., wydanego w sprawie, którą wytoczyła przeciwko pozwanej K. J. o
uznanie za nieważną umowy zamiany mieszkań.
Sąd Rejonowy w C. odrzucił tę skargę postanowieniem z dnia 10 lutego
2009 r., powołując art. 4246
§ 3 k.p.c. W uzasadnieniu wyjaśnił, że - jako środek
prawny kierowany do Sądu Najwyższego – skarga, zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c.,
powinna być wniesiona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego, a nie
przez samą powódkę.
Skarżąca zażaliła się na postanowienie o odrzuceniu skargi, domagając się
jego uchylenia i przekazania sprawy do merytorycznego załatwienia. Także to
pismo sporządziła osobiście. Podniosła, że nie została wezwana do usunięcia
braków skargi oraz oświadczyła, że będzie zmuszona do złożenia wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Zapowiadanych wniosków dotychczas nie złożyła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
strony, o ile nie należą do grona osób określonych w § 2 tego przepisu, obowiązane
są działać przez adwokatów lub radców prawnych. Oznacza to, że zarówno skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, jak i zażalenie
na postanowienie o jej odrzuceniu, jako środki kierowane do Sądu Najwyższego,
objęte są obowiązkiem sporządzenia ich przez adwokata lub radcę prawnego.
Nie jest to brak formalny, który mógłby zostać usunięty, lecz wada powodującą, że
pismo sporządzone bez zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego jest
bezskuteczne (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 2006 r.,
I CZ 45/06, nie publ.).
Ze względu na wymagania postawione w art. 871
§ 1 k.p.c. skarżąca E. K.,
która nie ma przymiotów wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c. – to znaczy nie jest
sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem albo doktorem habilitowanym nauk
3
prawnych, ani też adwokatem, radcą prawnym lub radcą Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa - nie ma zdolności postulacyjnej, co powoduje, że wniesione przez
nią zażalenie należało odrzucić na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 373 k.p.c., jako niedopuszczalne.
md