Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 51/09
POSTANOWIENIE
Dnia 23 września 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko K. M.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 września 2009 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 grudnia 2008 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny w sprawie z powództwa A.
W. przeciwko K. M. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną odrzucił apelację
pozwanej ze względu na wniesienie jej po terminie. W ocenie tego Sądu, pozwana
złożyła jedynie wniosek o doręczenie odpisu wyroku, lecz błędnie doręczono jej
odpis wyroku wraz z uzasadnieniem. Pozwana wniosła zaś apelację w terminie
dwóch tygodni od dnia tego doręczenia. Apelacja była więc spóźniona, gdyż
powinna zostać złożona najpóźniej w terminie trzech tygodni od daty ogłoszenia
wyroku, skoro pozwana nie złożyła wniosku o doręczenie odpisu orzeczenia wraz z
uzasadnieniem.
W zażaleniu na to postanowienie pozwana wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Zasadniczą kwestią dla oceny zasadności zażalenia jest zagadnienie
interpretacji treści wniosku pozwanej z dnia 1.03.2008 r. o doręczenie „wyroku sądu
ogłoszonego w dniu 28.02.2008 r.” (k. 225). Mowa jest w nim jedynie o doręczeniu
wyroku sądu, bez sprecyzowania czy chodzi o samą sentencje, czy też o sentencję
wraz z uzasadnieniem. Na możliwość różnej interpretacji tego pisma wskazuje fakt
sporządzenia przez Sąd Okręgowy uzasadnienia i jego doręczenie pełnomocnikowi
pozwanej. Należy przy tym uwzględnić fakt, że wniosek pozwanej został złożony
przez jej pełnomocnika niebędącego ani adwokatem, ani radcą prawnym.
W związku z tym dla takiej osoby wniosek o nadesłanie ogłoszonego zaledwie dwa
dni wcześniej wyroku mógł być tożsamy z wnioskiem o nadesłanie tego orzeczenia
łącznie z uzasadnieniem. Skoro zatem omawiany wniosek został złożony
w terminie, o którym mowa w art. 328 § 1 in princ. k.p.c., takie właśnie odczytanie
jego treści było nie tylko możliwe, lecz wręcz konieczne. Ustawodawca wszak w art.
130 § 1 k.p.c. zawarł wyraźną w tym względzie wskazówkę stwierdzając, że mylne
3
oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią
przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym.
Wychodząc z powyższych założeń, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c.).