V CZ 51/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 51/09
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa "S." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w T.
przeciwko W. B. i K. B.-O.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 października 2009 r.,
zażalenia pozwanej K. B.-O. na postanowienie Sądu Apelacyjnego
[…]
z dnia 8 lipca 2009 r.,
1.) oddala zażalenie;
2.) zasądza od pozwanej K. B.-O. na rzecz powódki kwotę 317
zł (trzysta siedemnaście) tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie
pozwanej K. B.-O. na postanowienie Sądu Okręgowego w G. odrzucające apelację
i zasądził od niej na rzecz powódki kwotę 3 600 zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Pozwana w zażaleniu zakwestionowała orzeczenie o kosztach procesu,
domagając się jego zmiany i odstąpienia od obciążenia jej tymi kosztami albo
uchylenia zaskarżonego orzeczenia celem ponownego rozpoznania wniosku strony
przeciwnej.
Skarżąca powołała się na naruszenie art. 102 k.p.c. i art. 328 § 2 k.p.c.,
zwracając uwagę na dysproporcję majątkową stron, niezainicjowanie przez nią
procesu i precedensowy charakter sprawy oraz na nieadekwatność wysokości
zasądzonych kosztów wobec nakładu pracy pełnomocnika powódki.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Przedmiotem rozpoznawanej sprawy było
roszczenie powódki o zwrot zaliczki wpłaconej na poczet ceny sprzedaży
nieruchomości, w sytuacji gdy umowa sprzedaży nie doszła do skutku. Pozwani
jako współwłaściciele nieruchomości o wartości 5 mln zł otrzymali mianowicie
zaliczkę w wysokości 500 000 zł.
Wszystkie powołane w zażaleniu argumenty są nieuzasadnione w świetle
wykładni art. 102 k.p.c., mającego wyjątkowy charakter. Precedensowy charakter
sprawy nie stwarza podstawy do odstępstwa od zasady określonej w art. 98 k.p.c.,
podobnie jak ewentualne dysproporcja majątkowa stron. Stan majątkowy strony
zobowiązanej może tu mieć znaczenie, o ile uniemożliwia pokrycie kosztów, ale
taka sytuacja po stronie pozwanej nie zachodzi.
Pozwana nie jest uprawniona do skorzystania z przepisu art. 101 k.p.c., gdyż
– wbrew jej twierdzeniom - stworzyła konieczność wniesienia zasadnego pozwu
i nie uznała roszczenia przy pierwszej czynności. Co więcej, kwestionowała stale te
roszczenie.
3
Sąd Apelacyjny zasądził koszty zażaleniowe w minimalnej wysokości,
w związku z czym nie wystąpiła potrzeba oceny nakładu pracy pełnomocnika strony
przeciwnej; o wysokości tak orzeczonych koszów rozstrzygnął prawodawca.
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.) oraz orzec o kosztach postępowania zażaleniowego (art. 98 i 108
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa "S." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w T.
przeciwko W. B. i K. B.-O.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 października 2009 r.,
zażalenia pozwanej K. B.-O. na postanowienie Sądu Apelacyjnego
[…]
z dnia 8 lipca 2009 r.,
1.) oddala zażalenie;
2.) zasądza od pozwanej K. B.-O. na rzecz powódki kwotę 317
zł (trzysta siedemnaście) tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie
pozwanej K. B.-O. na postanowienie Sądu Okręgowego w G. odrzucające apelację
i zasądził od niej na rzecz powódki kwotę 3 600 zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Pozwana w zażaleniu zakwestionowała orzeczenie o kosztach procesu,
domagając się jego zmiany i odstąpienia od obciążenia jej tymi kosztami albo
uchylenia zaskarżonego orzeczenia celem ponownego rozpoznania wniosku strony
przeciwnej.
Skarżąca powołała się na naruszenie art. 102 k.p.c. i art. 328 § 2 k.p.c.,
zwracając uwagę na dysproporcję majątkową stron, niezainicjowanie przez nią
procesu i precedensowy charakter sprawy oraz na nieadekwatność wysokości
zasądzonych kosztów wobec nakładu pracy pełnomocnika powódki.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Przedmiotem rozpoznawanej sprawy było
roszczenie powódki o zwrot zaliczki wpłaconej na poczet ceny sprzedaży
nieruchomości, w sytuacji gdy umowa sprzedaży nie doszła do skutku. Pozwani
jako współwłaściciele nieruchomości o wartości 5 mln zł otrzymali mianowicie
zaliczkę w wysokości 500 000 zł.
Wszystkie powołane w zażaleniu argumenty są nieuzasadnione w świetle
wykładni art. 102 k.p.c., mającego wyjątkowy charakter. Precedensowy charakter
sprawy nie stwarza podstawy do odstępstwa od zasady określonej w art. 98 k.p.c.,
podobnie jak ewentualne dysproporcja majątkowa stron. Stan majątkowy strony
zobowiązanej może tu mieć znaczenie, o ile uniemożliwia pokrycie kosztów, ale
taka sytuacja po stronie pozwanej nie zachodzi.
Pozwana nie jest uprawniona do skorzystania z przepisu art. 101 k.p.c., gdyż
– wbrew jej twierdzeniom - stworzyła konieczność wniesienia zasadnego pozwu
i nie uznała roszczenia przy pierwszej czynności. Co więcej, kwestionowała stale te
roszczenie.
3
Sąd Apelacyjny zasądził koszty zażaleniowe w minimalnej wysokości,
w związku z czym nie wystąpiła potrzeba oceny nakładu pracy pełnomocnika strony
przeciwnej; o wysokości tak orzeczonych koszów rozstrzygnął prawodawca.
Należało w konsekwencji oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.) oraz orzec o kosztach postępowania zażaleniowego (art. 98 i 108
§ 1 k.p.c.).