Sygn. akt III CNP 48/09
POSTANOWIENIE
Dnia 3 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku wierzycieli S.M. i R.M.
przeciwko dłużnikom M.K., W.K., D.K. i J.K.
o egzekucję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2009 r.,
na skutek skargi dłużników
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2004 r., I C …/03, Sąd Rejonowy w N. zakazał
pozwanym S.M., R.M. i E.S. wykonywania aktów przechodu przez działkę nr 70 w
obrębie 29 w N. Orzeczeniu temu została nadana klauzula prawomocności i
wykonalności.
Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r. Sąd Rejonowy w N. nałożył na
dłużników M.K. i W.K. grzywny w kwocie po 20 100 zł z zamianą na wypadek nie
zapłacenia na 134 dni aresztu, a na dłużników D.K. i J.K. grzywny po 1000 zł z
zamianą na wypadek niezapłacenia na 10 dni aresztu i wyznaczył tym dłużnikom
termin do dnia 15 lipca 2009 r. do wydania wierzycielom kluczy do bramy budynku
będącego przedmiotem postępowania w sprawie o sygn. akt [...] pod rygorem
wymierzenia surowszej kary.
Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2009 r. Sąd Okręgowy w N. oddalił
zażalenia dłużników na postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 30 czerwca
2009 r.
Postanowienie Sądu Okręgowego oddalające zażalenie dłużnicy W.K., M.K.,
D.K. i J.K. zaskarżyli skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego
z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez
skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia.
Skarżący powołali się w skardze na doznanie szkody polegającej na
zezwoleniu na wykonywanie przejazdów, które zakłócają działalność Pracowni
3
Cukierniczej J.K. oraz powodują rozstrój zdrowia całej rodziny, a nawet agresywne
zachowanie wierzycieli. Skutkują one zagrożeniem miru i spokoju domowego, a
także stanowią niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia dłużników, ich dzieci i
wnuków. Skarżący podnieśli również, że przejazdy przez północną część bramy
wejściowej oraz przez podwórze spowodowały zniszczenie piwnic pod korytarzem
bramy.
Jest oczywiste, że tak opisaną szkodę można odnieść wyłącznie do
niepodlegającego badaniu w postępowaniu egzekucyjnym oraz nie zaskarżonego
w niniejszej sprawie wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 4 czerwca 2004 r.,
orzekającego co do istoty sprawy, a nie do objętego skargą postanowienia Sądu
Okręgowego w N. z dnia 19 sierpnia 2009 r. W sprawie wywołanej wniesieniem
skargi szkoda mogłaby wystąpić jedynie na skutek uiszczenia grzywny lub odbycia
aresztu, jeżeli – oczywiście orzeczenie w tym przedmiocie byłoby niezgodne z
prawem – ale skarżący nawet nie podnieśli tych okoliczności
Należy przy tym zaznaczyć, że między wydaniem zaskarżonego orzeczenia
a szkodą musi zachodzić normalny, adekwatny związek przyczynowy. Brak takiego
związku skutkuje niemożnością uznania, że szkoda została wyrządzona przez
wydanie orzeczenia i oznacza, że skarga jest niedopuszczalna (por. np.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r., V CNP 86/06, OSNC
2007, nr 3, poz. 47, z dnia 10 sierpnia 2006 r., V CNP 104/06, niepubl.).
Z tych względów należało orzec jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).