I CZ 102/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 102/09
POSTANOWIENIE
Dnia 21 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. C.
przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Skarbu Państwa
i Starostę Powiatu Ż.
o ustalenie i odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 stycznia 2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 marca 2009 r., sygn. akt I WSC (…), I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 marca 2009 r. Sąd Apelacyjny w oddalił wniosek
powódki o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu i
odrzucił skargę kasacyjną.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie tego postanowienia i nadanie skardze
kasacyjnej dalszego biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Stosownie do dyspozycji art.168 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Warunkiem sine qua non dla przywrócenia terminu jest brak winy podmiotu
składającego wniosek o jego przywrócenie. Jako criterium divisionis przy ocenie
istnienia winy lub jej braku w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny
miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje
interesy. W piśmiennictwie wskazuje się, iż można i należy stronie, która powinna znać
prawo, za zawinioną poczytywać nieznajomość jasno ujętych przepisów, a
dopuszczenie się przez stronę chociażby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do
przyjęcia jej winy i tym samym nie uzasadnia przywrócenia terminu do dokonania
czynności procesowej.
W przedmiotowej sprawie powódka była reprezentowana przez profesjonalnego
pełnomocnika. Obowiązkiem zaś profesjonalnego pełnomocnika jest zaś przede
wszystkim znajomość przepisów prawnych oraz ich wykładni, zwłaszcza prezentowanej
w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Obiektywne kryterium staranności jakiej można
wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, w tym reprezentowanej przez
profesjonalnego pełnomocnika wyklucza w niniejszej sprawie skuteczną ekskulpację
powódki, a tym samym brak jest podstaw do przywrócenie terminu do wniesienia skargi
kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. C.
przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Skarbu Państwa
i Starostę Powiatu Ż.
o ustalenie i odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 stycznia 2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 marca 2009 r., sygn. akt I WSC (…), I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 20 marca 2009 r. Sąd Apelacyjny w oddalił wniosek
powódki o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu i
odrzucił skargę kasacyjną.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie tego postanowienia i nadanie skardze
kasacyjnej dalszego biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Stosownie do dyspozycji art.168 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Warunkiem sine qua non dla przywrócenia terminu jest brak winy podmiotu
składającego wniosek o jego przywrócenie. Jako criterium divisionis przy ocenie
istnienia winy lub jej braku w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny
miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje
interesy. W piśmiennictwie wskazuje się, iż można i należy stronie, która powinna znać
prawo, za zawinioną poczytywać nieznajomość jasno ujętych przepisów, a
dopuszczenie się przez stronę chociażby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do
przyjęcia jej winy i tym samym nie uzasadnia przywrócenia terminu do dokonania
czynności procesowej.
W przedmiotowej sprawie powódka była reprezentowana przez profesjonalnego
pełnomocnika. Obowiązkiem zaś profesjonalnego pełnomocnika jest zaś przede
wszystkim znajomość przepisów prawnych oraz ich wykładni, zwłaszcza prezentowanej
w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Obiektywne kryterium staranności jakiej można
wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, w tym reprezentowanej przez
profesjonalnego pełnomocnika wyklucza w niniejszej sprawie skuteczną ekskulpację
powódki, a tym samym brak jest podstaw do przywrócenie terminu do wniesienia skargi
kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.