II CZ 75/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 75/09
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. T. przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2010 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt III Ca (…),
1. oddala zażalenie
2. przyznaje adwokatowi P. G. od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Ł.)
tytułem udzielonej powódce pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym kwotę 90,- (dziewięćdziesiąt) złotych powiększoną o 22%
podatek VAT.
Uzasadnienie
W sprawie z powództwa M. T. przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 11.438,17 zł, Sąd
Rejonowy w Ł. wyrokiem z dnia 25 marca 2009 r. zasądził od pozwanego na rzecz
powódki kwotę 6.497,20 zł z ustawowymi odsetkami, w pozostałej części powództwo
oddalił i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.032 zł tytułem zwrotu
kosztów procesu. W wyniku rozpoznania apelacji pozwanego od powyższego wyroku,
2
Sąd Okręgowy w Ł. wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2009 r. zmienił zaskarżone orzeczenie i
powództwo oddalił, zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2.400 zł tytułem
zwrotu kosztów procesu oraz kwotę 925 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
odwoławczego.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie odnośnie do zasądzenia od powódki na
rzecz pozwanego kwoty 925 zł kosztów postępowania apelacyjnego, wniosła powódka o
jego zmianę i nieobciążanie jej kosztami postępowania odwoławczego na podstawie art.
102 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając wniosek o zastosowanie w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c.
powołała się skarżąca na swą trudną sytuację majątkową i rodzinną oraz na fakt, iż nie
skarżyła ona wyroku sądu pierwszej instancji w części oddalającej powództwo, oraz na
wątpliwości co do przyjętej przez Sąd Okręgowy bezzasadności jej roszczeń.
Argumenty powyższe nie przekonują do rozstrzygnięcia o kosztach procesu za
drugą instancję na podstawie art. 102 k.p.c., wyrażającego zasadę słuszności w
orzekaniu o kosztach, będącej odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik
procesu (art. 98 k.p.c.). Zgodnie z tym przepisem w wypadkach szczególnie
uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo
nie obciążać jej w ogóle kosztami. Już z samej treści tego przepisu wynika, że jego
zastosowanie ograniczono do wypadków, w których wystąpiły wyjątkowe okoliczności.
Sama tylko trudna sytuacja materialna i zdrowotna powódki nie wyczerpuje przesłanki
„szczególnie uzasadnionego wypadku" w rozumieniu powyższego przepisu, tym bardziej
jeśli się zważy na wysokość kosztów, obowiązkiem uiszczenia których została
obciążona (925 zł). Pozostałe okoliczności podnoszone przez skarżącą opierają się na
wątpliwościach co do prawidłowości wyroku Sądu Okręgowego oddalającego
powództwo, co zważywszy na fakt, że wyrok ten jest prawomocny jest niedopuszczalne.
Subiektywne przekonanie powódki o swych racjach odmiennie ocenionych przez Sąd
drugiej instancji, nie może stanowić podstawy do zastosowania art. 102 k.p.c. i
nieobciążania jej kosztami procesu poniesionymi przez jej przeciwnika procesowego
wygrywającego proces.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia. Orzeczenie o kosztach
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata skarżącej z urzędu w
3
postępowaniu zażaleniowym oparte jest na § 19 i § 20 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. T. przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2010 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt III Ca (…),
1. oddala zażalenie
2. przyznaje adwokatowi P. G. od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Ł.)
tytułem udzielonej powódce pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym kwotę 90,- (dziewięćdziesiąt) złotych powiększoną o 22%
podatek VAT.
Uzasadnienie
W sprawie z powództwa M. T. przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 11.438,17 zł, Sąd
Rejonowy w Ł. wyrokiem z dnia 25 marca 2009 r. zasądził od pozwanego na rzecz
powódki kwotę 6.497,20 zł z ustawowymi odsetkami, w pozostałej części powództwo
oddalił i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.032 zł tytułem zwrotu
kosztów procesu. W wyniku rozpoznania apelacji pozwanego od powyższego wyroku,
2
Sąd Okręgowy w Ł. wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2009 r. zmienił zaskarżone orzeczenie i
powództwo oddalił, zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2.400 zł tytułem
zwrotu kosztów procesu oraz kwotę 925 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
odwoławczego.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie odnośnie do zasądzenia od powódki na
rzecz pozwanego kwoty 925 zł kosztów postępowania apelacyjnego, wniosła powódka o
jego zmianę i nieobciążanie jej kosztami postępowania odwoławczego na podstawie art.
102 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając wniosek o zastosowanie w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c.
powołała się skarżąca na swą trudną sytuację majątkową i rodzinną oraz na fakt, iż nie
skarżyła ona wyroku sądu pierwszej instancji w części oddalającej powództwo, oraz na
wątpliwości co do przyjętej przez Sąd Okręgowy bezzasadności jej roszczeń.
Argumenty powyższe nie przekonują do rozstrzygnięcia o kosztach procesu za
drugą instancję na podstawie art. 102 k.p.c., wyrażającego zasadę słuszności w
orzekaniu o kosztach, będącej odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik
procesu (art. 98 k.p.c.). Zgodnie z tym przepisem w wypadkach szczególnie
uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo
nie obciążać jej w ogóle kosztami. Już z samej treści tego przepisu wynika, że jego
zastosowanie ograniczono do wypadków, w których wystąpiły wyjątkowe okoliczności.
Sama tylko trudna sytuacja materialna i zdrowotna powódki nie wyczerpuje przesłanki
„szczególnie uzasadnionego wypadku" w rozumieniu powyższego przepisu, tym bardziej
jeśli się zważy na wysokość kosztów, obowiązkiem uiszczenia których została
obciążona (925 zł). Pozostałe okoliczności podnoszone przez skarżącą opierają się na
wątpliwościach co do prawidłowości wyroku Sądu Okręgowego oddalającego
powództwo, co zważywszy na fakt, że wyrok ten jest prawomocny jest niedopuszczalne.
Subiektywne przekonanie powódki o swych racjach odmiennie ocenionych przez Sąd
drugiej instancji, nie może stanowić podstawy do zastosowania art. 102 k.p.c. i
nieobciążania jej kosztami procesu poniesionymi przez jej przeciwnika procesowego
wygrywającego proces.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia. Orzeczenie o kosztach
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata skarżącej z urzędu w
3
postępowaniu zażaleniowym oparte jest na § 19 i § 20 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jz