V CNP 76/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CNP 85/06 III CNP 4/06
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 76/09
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku A. C. przy uczestnictwie D. C.
o częściowy podział majątku dorobkowego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2010 r.,
na skutek skargi uczestnika o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29 listopada 2007 r., sygn. akt I Ns (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestnik zaskarżył w całości skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29 listopada 2007 r. wydane
w sprawie o częściowy podział majątku dorobkowego.
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z
prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje także od
prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie wydanego przez sąd
pierwszej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych,
chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych. Pojęcie „wypadek wyjątkowy” odnosi się do
przyczyn niezgodności z prawem orzeczenia oraz powodów, dla których strona nie
skorzystała z możliwości jego zaskarżenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 29
listopada 2006 r., II CNP 85/06, niepubl.). Do „wyjątkowych wypadków” można zaliczyć
2
ciężką chorobę strony uniemożliwiającą wniesienie środka odwoławczego, stan
psychiczny strony uniemożliwiający podjęcie rozsądnej decyzji co do zaskarżenia
niekorzystnego rozstrzygnięcia sądu I instancji, katastrofę, klęskę żywiołową, błędne
poinformowanie przez pracownika sądu o sposobie i terminie zaskarżenia (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z 2 lutego 2006 r. III CNP 4/06, OSNC, nr 6, poz.
113). Skarżący nie wykazał, że w sprawie zaistniał „wyjątkowy wypadek”.
Jeżeli zmiana zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych była
lub jest możliwa albo jeśli nie zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.,
skarga podlega odrzuceniu (art. 4248
§ 2 k.p.c.).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku A. C. przy uczestnictwie D. C.
o częściowy podział majątku dorobkowego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2010 r.,
na skutek skargi uczestnika o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29 listopada 2007 r., sygn. akt I Ns (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestnik zaskarżył w całości skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29 listopada 2007 r. wydane
w sprawie o częściowy podział majątku dorobkowego.
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z
prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje także od
prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie wydanego przez sąd
pierwszej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych,
chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych. Pojęcie „wypadek wyjątkowy” odnosi się do
przyczyn niezgodności z prawem orzeczenia oraz powodów, dla których strona nie
skorzystała z możliwości jego zaskarżenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 29
listopada 2006 r., II CNP 85/06, niepubl.). Do „wyjątkowych wypadków” można zaliczyć
2
ciężką chorobę strony uniemożliwiającą wniesienie środka odwoławczego, stan
psychiczny strony uniemożliwiający podjęcie rozsądnej decyzji co do zaskarżenia
niekorzystnego rozstrzygnięcia sądu I instancji, katastrofę, klęskę żywiołową, błędne
poinformowanie przez pracownika sądu o sposobie i terminie zaskarżenia (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z 2 lutego 2006 r. III CNP 4/06, OSNC, nr 6, poz.
113). Skarżący nie wykazał, że w sprawie zaistniał „wyjątkowy wypadek”.
Jeżeli zmiana zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych była
lub jest możliwa albo jeśli nie zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.,
skarga podlega odrzuceniu (art. 4248
§ 2 k.p.c.).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.