Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PK 3/10
POSTANOWIENIE
Dnia 19 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Iwulski
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko P. M. P. D. Sp. z o.o. w K.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 19 marca 2010 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 24 lipca 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 24 lipca 2009 r., Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w P. oddalił apelację powoda S. S. od wyroku Sądu Rejonowego -
Sądu Pracy w P. z dnia 29 kwietnia 2009 r., wydanego w sprawie przeciwko P. M. P.
D. Spółce z o.o. w K. o odszkodowanie. Ponadto Sąd drugiej instancji kosztami
postępowania odwoławczego obciążył powoda i na tej podstawie zasądził od niego
na rzecz pozwanej kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Od wyroku Sądu Okręgowego powód wniósł skargę kasacyjną, w której
potrzebę przyjęcia jej do rozpoznania uzasadnił oczywistą zasadnością skargi,
bowiem „dla każdego prawnika jest widoczne bez potrzeby głębszej analizy, że Sąd
II instancji naruszył przepisy: art. 6 k.c. w związku z art. 253 k.p.c. a także przepisy
art. 271 k.p.c.". Oczywistość naruszenia wskazanych wyżej przepisów prawa
wynika - zdaniem powoda - w szczególności z przyjęcia przez Sąd odwoławczy
błędnego założenia jakoby w razie zaprzeczenia przez powoda prawdziwości
2
złożonych przez pozwaną dokumentów prywatnych osób trzecich stwierdzających
przywłaszczenie przez powoda towaru, jak i temu, że pochodzą one od osób, które
je podpisały, na powodzie spoczywał ciężar dowodu przeciwnego, pomimo tego że
pozwana nie wnioskowała o przeprowadzenie dowodu na tę okoliczność z zeznań
osób, które te oświadczenia podpisały. Skarżący podniósł również, że ewidentnym
naruszeniem zasady bezpośredniości i ustności postępowania cywilnego było
uznanie przez Sąd odwoławczy, iż dowodem przywłaszczenia przez powoda
paczek papierosów gratisowych, które powinien wydać detalistom, mogą być
oświadczenia pisemne tych osób, bez konieczności ich przesłuchania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania, jeżeli jest oczywiście uzasadniona. "Oczywistość"
naruszenia przepisów prawa powoływana jako przesłanka przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania może dotyczyć tylko tych przepisów, które mogą być
skuteczną podstawą kasacyjną. Skoro zaś z mocy art. 3983
§ 3 k.p.c. podstawą
skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny
dowodów, to - w konsekwencji - podstawą wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie może być powołanie się w niej na oczywiste naruszenie tych
przepisów prawa, które dotyczą ustalenia faktów lub oceny dowodów. Tymczasem
wniosek powoda o przyjęcie do rozpoznania skargi kasacyjnej został
skonstruowany wyłącznie na powołaniu w nim „oczywistej" obrazy przepisów art.
253 i 271 k.p.c. oraz art. 6 k.c., a więc przepisów dotyczących ustalenia
okoliczności faktycznych. Skoro naruszenie tych przepisów nie może być skuteczną
podstawą skargi kasacyjnej, to tym bardziej nie może uzasadniać przyjęcia jej do
rozpoznania (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2005 r., II
UK 65/05, LEX nr 375606 oraz z dnia 25 lutego 2008 r., I UK 339/07, LEX nr
453109).
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji na
podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c.

II PK 3/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia