Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CO 31/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. B. i M. C.
przeciwko J. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 kwietnia 2010 r.,
skargi pozwanego J. P.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2008 r., sygn. akt V CZ (…),
wznawia postępowanie w wyżej oznaczonej sprawie i uchyla postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 marca 2008 r., sygn. akt V Cz (…), oraz postanowienie
Sądu Apelacyjnego z dnia 30 października 2007 r., sygn. akt I ACa (…).
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 września 2007 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powodów
od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 lutego 2007 r. i zasądził od powodów
solidarnie na rzecz pozwanego 2700 zł kosztów postępowania apelacyjnego.
W zażaleniu na zawarte w przytoczonym wyroku Sądu drugiej instancji
postanowienie o kosztach procesu pozwany domagał się zmiany tego postanowienia
2
przez zasądzenie od powodów solidarnie dalszej kwoty 900 zł tytułem kosztów
postępowania apelacyjnego oraz kosztów postępowania zażaleniowego według norm
przepisanych.
Postanowieniem z dnia 30 października 2007 r. Sąd Apelacyjny w odrzucił
zażalenie pozwanego. Uznał bowiem, że stronie nie przysługuje zażalenie do Sądu
Najwyższego na postanowienie o kosztach procesu zawarte w wyroku sądu drugiej
instancji. Podkreślił również, że tej oceny nie zmienia wyrok Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 27 marca 2007 r., SK 3/05 (OTK-A 2007, nr 3, poz. 32), ponieważ dotyczy on art.
39318
§ 2 k.p.c., a nie znajdującego zastosowanie w sprawie art. 3941
§ 2 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił, że - wbrew odmiennemu
stanowisku Sąd Apelacyjnego - zakwestionowane rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania apelacyjnego podlega zaskarżeniu zażaleniem. W konkluzji zażalenia
wniósł o uchylenie postanowienia o odrzuceniu zażalenia.
Postanowieniem z dnia 19 marca 2008 r. Sąd Najwyższy oddalił zażalenie
pozwanego. Podzielając stanowisko Sądu drugiej instancji, Sąd Najwyższy wskazał na
postanowienie z dnia 12 października 2007 r., IV CZ 28/07 (OSNC 2008, nr 2, poz. 29,
w którym Sąd Najwyższy - na gruncie art. 3941
§ 2 k.p.c., w wersji pierwotnej - uznał, że
na postanowienie sądu drugiej instancji o kosztach procesu nie przysługuje zażalenie.
Dnia 6 kwietnia 2010 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła skarga pozwanego o
wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 19
marca 2008 r. oddalającym zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego w K. z dnia
30 października 2007 r. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29
lutego 2010 r., SK 10/09, pozwany żądanie wznowienia postępowania oparł na 4011
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4011
k.p.c. można żądać wznowienia postępowania również w
wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z
Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą, na podstawie którego
zostało wydane orzeczenie. W sytuacji, o której mowa w przytoczonym przepisie,
skargę o wznowienie postępowania wnosi się terminie trzech miesięcy od wejścia w
życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (art. 407 § 2 zdanie pierwsze k.p.c.).
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 9 lutego 2010 r., SK 10/09 (Dz. U. Nr 24,
poz. 125), który wszedł w życie z dniem 15 lutego 2010 r., orzekł, że art. 3941
k.p.c. w
zakresie, w jakim - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 maja 2009 r. - nie dawał
3
podstaw do zaskarżenia postanowienia w przedmiocie kosztów zasądzonych po raz
pierwszy przez sąd drugiej instancji, jest niezgodny z art. 78 w związku z art. 176 ust. 1,
w związku z art. 45 ust. 1 oraz w związku z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wniesiona w terminie przewidzianym w art. 407 § 2 k.p.c. skarga o wznowienie
postępowania została oparta na podstawie wskazanej w art. 4011
k.p.c., albowiem
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2008 r. i postanowienie Sądu
Apelacyjnego z dnia 30 października 2007 r. zostały oparte na przepisie uznanym
wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010 r., SK 10/09 za niezgodny z
Konstytucją. Żądanie wznowienia postępowania jest zatem uzasadnione.
W tym stanie rzecze należało orzec, jak w sentencji postanowienia.

V CO 31/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia