II CZ 40/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 40/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa W. M.
przeciwko W. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 maja 2010 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 lipca 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
pełnomocnika pozwanego W. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 21 maja 2009 r. i w
konsekwencji odrzucił wniosek pozwanego o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia
tego wyroku. Postanowienie to zaskarżył pozwany, wnosząc na podstawie art. 380
k.p.c., także o rozpoznanie postanowienia w sprawie oddalenia wniosku pozwanego w
sprawie przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 maja 2009 r.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Bezspornym jest, że pomimo prawidłowego zawiadomienia o rozprawie Sądu
Apelacyjnego w dniu 7 maja 2009 r. nikt się na niej nie stawił. Zawiadomienie o
rozprawie odebrała M. K., pracownik kancelarii T. S., która mieści się w tym samym
lokalu co siedziba kancelarii pełnomocnika pozwanego M. W. Adwokat M. W. upoważnił
do odbioru kierowanej do niego korespondencji zarówno swoją sekretarkę jak również
M. K. Działając w granicach tego upoważnienia M. K. pokwitowała odbiór zawiadomienia
o terminie rozprawy apelacyjnej wyznaczonej na dzień 7 maja 2009 r. Zawiadomienie
nie dotarło jednak do adwokata M. W.
W tej sytuacji brak podstaw aby uznać, że niezłożenie wniosku o sporządzenie
uzasadnienia i doręczenie go pełnomocnikowi pozwanego w terminie tygodniowym od
ogłoszenia wyroku w dniu 21 maja 2009 r., tj. po upływie terminu wynikającego z art.
328 § 1 k.p.c., nastąpił bez winy strony w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. Winę strony,
która działa przez pełnomocnika, należy oceniać z uwzględnieniem także jego winy.
Pełnomocnik, który upoważnił określoną osobę do odbioru kierowanej do niego z sądu
korespondencji odpowiada za ewentualne zaniedbania upoważnionego. To, czy osoba
ta jest pracownikiem pełnomocnika nie ma przy tym decydującego znaczenia.
Upoważniając do odbioru korespondencji osobę, która nie podlega jego kierownictwu,
pełnomocnik powinien zadbać o to, aby osoba ta mogła należycie wykonać takie
upoważnienie. Zła organizacja kancelarii związana z prowadzonym w niej remontem,
czy zaniedbanie upoważnionej osoby wynikające z braku dokładnego określenia jak ma
ona działać przy przekazywaniu odbieranej na podstawie udzielonego jej upoważnienia
korespondencji, nie mogą być traktowane jako brak winy strony w rozumieniu art. 168 §
1 k.p.c. To, że pełnomocnik pozwanego nie mógł jako pracodawca wydawać wiążących
poleceń M. K., nie stanowiło jednak żadnej przeszkody, aby ustalił z nią dokładnie jak
ma postępować w razie odbioru kierowanej do niego korespondencji. Jeżeli zaś udzielił
jej upoważnienia do odbioru takiej korespondencji, a w wyniku braku takich wskazówek
lub zaniedbania upoważnionej osoby przy przekazywaniu odebranej korespondencji,
nastąpiło uchybienie terminowi przewidzianemu w art. 328 § 1 k.p.c., to brak podstaw do
uznania, iż nastąpiło to bez winy strony w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c.
Skoro nie było podstaw do przywrócenia terminu do sporządzenia i doręczenia
pozwanemu uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 maja 2009 r., to
oddalenie jego wniosku w tej sprawie znajduje także usprawiedliwienie biorąc pod
uwagę art. 328 § 1 k.p.c.
3
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa W. M.
przeciwko W. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 maja 2010 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 lipca 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
pełnomocnika pozwanego W. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 21 maja 2009 r. i w
konsekwencji odrzucił wniosek pozwanego o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia
tego wyroku. Postanowienie to zaskarżył pozwany, wnosząc na podstawie art. 380
k.p.c., także o rozpoznanie postanowienia w sprawie oddalenia wniosku pozwanego w
sprawie przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 maja 2009 r.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Bezspornym jest, że pomimo prawidłowego zawiadomienia o rozprawie Sądu
Apelacyjnego w dniu 7 maja 2009 r. nikt się na niej nie stawił. Zawiadomienie o
rozprawie odebrała M. K., pracownik kancelarii T. S., która mieści się w tym samym
lokalu co siedziba kancelarii pełnomocnika pozwanego M. W. Adwokat M. W. upoważnił
do odbioru kierowanej do niego korespondencji zarówno swoją sekretarkę jak również
M. K. Działając w granicach tego upoważnienia M. K. pokwitowała odbiór zawiadomienia
o terminie rozprawy apelacyjnej wyznaczonej na dzień 7 maja 2009 r. Zawiadomienie
nie dotarło jednak do adwokata M. W.
W tej sytuacji brak podstaw aby uznać, że niezłożenie wniosku o sporządzenie
uzasadnienia i doręczenie go pełnomocnikowi pozwanego w terminie tygodniowym od
ogłoszenia wyroku w dniu 21 maja 2009 r., tj. po upływie terminu wynikającego z art.
328 § 1 k.p.c., nastąpił bez winy strony w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. Winę strony,
która działa przez pełnomocnika, należy oceniać z uwzględnieniem także jego winy.
Pełnomocnik, który upoważnił określoną osobę do odbioru kierowanej do niego z sądu
korespondencji odpowiada za ewentualne zaniedbania upoważnionego. To, czy osoba
ta jest pracownikiem pełnomocnika nie ma przy tym decydującego znaczenia.
Upoważniając do odbioru korespondencji osobę, która nie podlega jego kierownictwu,
pełnomocnik powinien zadbać o to, aby osoba ta mogła należycie wykonać takie
upoważnienie. Zła organizacja kancelarii związana z prowadzonym w niej remontem,
czy zaniedbanie upoważnionej osoby wynikające z braku dokładnego określenia jak ma
ona działać przy przekazywaniu odbieranej na podstawie udzielonego jej upoważnienia
korespondencji, nie mogą być traktowane jako brak winy strony w rozumieniu art. 168 §
1 k.p.c. To, że pełnomocnik pozwanego nie mógł jako pracodawca wydawać wiążących
poleceń M. K., nie stanowiło jednak żadnej przeszkody, aby ustalił z nią dokładnie jak
ma postępować w razie odbioru kierowanej do niego korespondencji. Jeżeli zaś udzielił
jej upoważnienia do odbioru takiej korespondencji, a w wyniku braku takich wskazówek
lub zaniedbania upoważnionej osoby przy przekazywaniu odebranej korespondencji,
nastąpiło uchybienie terminowi przewidzianemu w art. 328 § 1 k.p.c., to brak podstaw do
uznania, iż nastąpiło to bez winy strony w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c.
Skoro nie było podstaw do przywrócenia terminu do sporządzenia i doręczenia
pozwanemu uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 maja 2009 r., to
oddalenie jego wniosku w tej sprawie znajduje także usprawiedliwienie biorąc pod
uwagę art. 328 § 1 k.p.c.
3
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.