Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 28/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. A.
przeciwko A. Pierwszemu Amerykańsko - Polskiemu Towarzystwu Ubezpieczeń na
Życie i Reasekuracji SA w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 maja 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie III wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 30 listopada 2009 r.,
1. zmienia zawarte w wyroku z dnia 30 listopada 2009 r.,
sygnatura akt II Ca 810/09 orzeczenie o kosztach (pkt III)
w ten sposób, że zasądza od powoda na rzecz pozwanej
kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem kosztów
postępowania apelacyjnego,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 170
(sto siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 30 listopada 2009 r. zmienił zaskarżony
wyrok w ten sposób, że powództwo oddalił oraz zasądził od powoda R. A. na rzecz
strony pozwanej A. Pierwszego Amerykańsko-Polskiego Towarzystwa Ubezpieczeń
na Życie i Reasekuracji S.A. w W. kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w
pozostałym zakresie apelację oddalił i nie obciążył powoda kosztami procesu w
postępowaniu odwoławczym.
Rozstrzygnięcie o kosztach procesu za drugą instancję oparł na art. 100
k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
Postanowienie Sądu Okręgowego zawarte w pkt III wyroku pozwany
zaskarżył zażaleniem zarzucając naruszenie art. 98, art. 99 k.p.c. oraz art. 100
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest
zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego
dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Powołany przepis ustanawia dwie zasady rozstrzygania o kosztach procesu,
tj. zasadę odpowiedzialności za wynik procesu oraz zasadę orzekania o zwrocie
kosztów niezbędnych i celowych. Najogólniej rzecz ujmując za przegrywającego
uznaje się powoda, którego żądanie nie zostało uwzględnione, lub pozwanego,
którego obrona okazała się nieskuteczna. Dla oceny, która ze stron przegrała
sprawę nie ma znaczenia to, z czyjej inicjatywy postępowanie zostało wszczęte
w drugiej instancji. Z kolei o tym, w jakim stopniu strona wygrała lub przegrała
sprawę decyduje rezultat przeprowadzonego porównania roszczeń dochodzonych
z roszczeniami ostatecznie uwzględnionymi, przy czym porównania tego dokonuje
się mając na względzie ostateczny wynik procesu, nie zaś rozstrzygnięcia
w poszczególnych instancjach (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
12 sierpnia 1965 r. I CZ 80/65, OSNC 1966/3/47, z dnia 8 lipca 1971 r., I CZ
103/71, niepubl. oraz z dnia 10 października 2007 r. II PZ 36/07, OSNP 2008, nr
21-22, poz. 319).
3
Jeżeli natomiast strona nie wygrała sprawy w całości, bowiem sąd tylko
częściowo uwzględnił jej żądania, wówczas sąd koszty wzajemnie znosi lub
stosunkowo rozdziela (art. 100 zd. 1 k.p.c.).
W niniejszej sprawie Sąd pierwszej instancji powództwo częściowo
uwzględnił, zaś Sąd drugiej instancji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób,
że powództwo w całości oddalił. Istotne jest zatem ostateczne rozstrzygnięcie
sprawy.
Tym samym pozwanemu przysługuje zgodnie z zasadą odpowiedzialności
za wynik procesu zwrot kosztów postępowania, w tym postępowania
zażaleniowego (art. 98 § 1 k.p.c.).
Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony
reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż
stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty
sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
W przedmiotowej sprawie stawką minimalną jest kwota 90 zł określona na
podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348).
Odnośnie zaś kosztów sądowych – w ramach których rozpatrywać trzeba
kwestię opłat pocztowych za doręczenia korespondencji sądowej – składają się one
z opłat sądowych, obejmujących wpis i opłatę kancelaryjną, oraz zwrotu wydatków
(art. 2 i 3 u.k.s.c.). Wydatki te zostały w art. 5 u.k.s.c. stypologizowane lecz nie
określone w sposób wyczerpujący („w szczególności”). Tym samym należy przyjąć,
że koszty korespondencji stanowią wydatek adwokata powstały w związku
z prowadzoną sprawą i stanowią koszt niezbędny do prawidłowego jej prowadzenia
(por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2002 r. III CZP 23/02, OSNC
2003 nr 6, poz. 75).
Z tych względów zażalenie podlegało uwzględnieniu (art. 3941
§ 3 k.p.c.
w zw. z art. 39816
k.p.c.) .