Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 9/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa Przemysłowego Centrum O.(...) S.A. w W.
przeciwko K.(...) S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACz (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2009 r. Sąd Apelacyjny uzupełnił
postanowienie tego Sądu z dnia 30 listopada 2009 r. o oddaleniu zażalenia w ten
sposób, że zasądził od strony powodowej – Przemysłowego Centrum O.(...) S.A. w W.
na rzecz strony pozwanej – K.(...) S.A. w W. kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.
W zażaleniu na to postanowienie strona pozwana wniosła o jego uchylenie i
przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania. Skarżąca
wskazała, że zasądzone koszty z tytułu zastępstwa procesowego w trakcie
postępowania zażaleniowego zostały zdecydowanie zaniżone, gdyż wskazana przez
stronę powodową wartość przedmiotu sporu wynosiła 118.013,17 zł, a Sąd nie wydał
postanowienia o ustaleniu odmiennej wartości przedmiotu sporu.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Należy zgodzić się z Sądem Apelacyjnym, że wysokość kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu zażaleniowym, należnych stronie pozwanej należało
ustalić na podstawie przepisu § 13 ust. 2 pkt 2 w zw. z przepisem § 6 pkt 3
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Wbrew
jednak twierdzeniom strony pozwanej, wartość przedmiotu sprawy w postępowaniu
zażaleniowym, będącym przedmiotem rozpoznania, nie wynosiła 118.013,17 zł, lecz
jedynie 3.617 zł. Nie ulega wątpliwości, że strona powodowa w związku z
postępowaniem zażaleniowym wartość przedmiotu zaskarżenia wskazała błędnie, gdyż
podała ją w kwocie zawyżonej (118.013,17 zł), jednak jak trafnie zauważono w
uzasadnieniu postanowienia z dnia 30 listopada 2009 r., w świetle przepisów
postępowania nie była ona do wskazania tej wartości w ogóle zobowiązana. Chodziło
bowiem o roszczenie pieniężne. Z tego właśnie względu oddalono zarzut strony
pozwanej co do podanej w zażaleniu wartości przedmiotu zaskarżenia.
Trzeba ponadto wskazać, że nie można, jak czyni to skarżąca, utożsamiać
wysokości opłaty należnej od zażalenia na orzeczenie w przedmiocie kosztów
postępowania zawartych w wyroku, z opłatą należną od zażalenia składanego w
sprawie zasadniczej. Pojęcie wartości przedmiotu sprawy, którym posługuje się przepis
§ 13 cyt. rozporządzenia odnosi się bowiem do wartości przedmiotu sprawy, w której
jest wnoszone zażalenie. W omawianym wypadku chodziłoby o „sprawę w zakresie
rozstrzygnięcia o kosztach procesu”, nie zaś o sprawę zasadniczą.
Przedmiotowe zażalenie zostało wniesione od postanowienia o uzupełnieniu
postanowienia o oddaleniu zażalenia. Odnosiło się więc ono do postępowania
w przedmiocie uzupełnienia postanowienia o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów
zastępstwa procesowego, stąd też wartość przedmiotu sprawy wynosiła jedynie 3.617
zł. W związku z tym wysokość należnej opłaty od zażalenia powinna być obliczona od
wartości przedmiotu tego postępowania wpadkowego, a nie wartości przedmiotu sprawy
co do istoty.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.).

I CZ 9/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia