IV CZ 41/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 41/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku J. T. i M. T.
przy uczestnictwie Agencji Nieruchomości Rolnych Oddziału Terenowego w O. Filii w S.,
Z. L., H. M., A. O. i A. K.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2010 r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w S.
odrzucił skargę A. K. o wznowienie postępowania, w sprawie z wniosku J. T. i M. T., z
udziałem Agencji Nieruchomości Rolnych Oddziału Terenowego w O. Filia w S., Z. L., H.
M., A. O. i A. K., o rozgraniczenie. Sąd Okręgowy wskazał, że skarga nie jest oparta na
ustawowej podstawie wznowienia.
W zażaleniu skarżący zażądał uchylenia tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie podlega oddaleniu. Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że skarga o
wznowienie nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia.
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania w razie
późniejszego wykrycia okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogły
mieć wpływ na wynik sprawy. Przepis ten odnosi się do ewentualnych nieprawidłowości
w ramach podstawy faktycznej wyroku, rzutujących na jego treść.
Wbrew stanowisku żalącego, okoliczności uzasadniającej wznowienie
postępowania nie stanowi pismo Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Geodezyjnego i
Kartograficznego mówiące o nieprawidłowościach w wykreśleniu granicy dokonanym w
1957 r. Zasadnie zauważył Sąd Okręgowy, że podstawą rozstrzygnięcia był stan prawny
z 1958 r., zgodny z ówczesnym stanem posiadania, którego właściciele nie
kwestionowali podczas przeprowadzanych wówczas prac mierniczych. O zgodności
przeprowadzonego rozgraniczenia z ówczesnym stanem posiadania świadczą również
względy, z których wyłączono możliwość zasiedzenia spornej części gruntu przez M. T. i
J. T., poprzedniczek prawnych żalącego.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§
3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku J. T. i M. T.
przy uczestnictwie Agencji Nieruchomości Rolnych Oddziału Terenowego w O. Filii w S.,
Z. L., H. M., A. O. i A. K.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2010 r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w S.
odrzucił skargę A. K. o wznowienie postępowania, w sprawie z wniosku J. T. i M. T., z
udziałem Agencji Nieruchomości Rolnych Oddziału Terenowego w O. Filia w S., Z. L., H.
M., A. O. i A. K., o rozgraniczenie. Sąd Okręgowy wskazał, że skarga nie jest oparta na
ustawowej podstawie wznowienia.
W zażaleniu skarżący zażądał uchylenia tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie podlega oddaleniu. Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że skarga o
wznowienie nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia.
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania w razie
późniejszego wykrycia okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogły
mieć wpływ na wynik sprawy. Przepis ten odnosi się do ewentualnych nieprawidłowości
w ramach podstawy faktycznej wyroku, rzutujących na jego treść.
Wbrew stanowisku żalącego, okoliczności uzasadniającej wznowienie
postępowania nie stanowi pismo Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Geodezyjnego i
Kartograficznego mówiące o nieprawidłowościach w wykreśleniu granicy dokonanym w
1957 r. Zasadnie zauważył Sąd Okręgowy, że podstawą rozstrzygnięcia był stan prawny
z 1958 r., zgodny z ówczesnym stanem posiadania, którego właściciele nie
kwestionowali podczas przeprowadzanych wówczas prac mierniczych. O zgodności
przeprowadzonego rozgraniczenia z ówczesnym stanem posiadania świadczą również
względy, z których wyłączono możliwość zasiedzenia spornej części gruntu przez M. T. i
J. T., poprzedniczek prawnych żalącego.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§
3 k.p.c.).