Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 35/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z urzędu
przy uczestnictwie Spółdzielni Mieszkaniowej „O.(...)” w P.
oraz Banku (...) Spółki Akcyjnej I Oddział w P.
w przedmiocie wpisu Sądu Rejonowego w P.
z dnia 4 września 2009 r.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2010 r.,
zażalenia uczestnika postępowania -
Spółdzielni Mieszkaniowej „O.(...)” w P.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 22 grudnia 2009 r. odrzucił apelację
Spółdzielni Mieszkaniowej „O.(...)” w P. od wpisu w księdze wieczystej dokonanego
przez Sąd Rejonowy dnia 4 września 2009 r. Sąd Okręgowy wyjaśnił, że Spółdzielnia
złożyła apelację zawierającą braki formalne. Zarządzeniem przewodniczącego wydziału
Sądu Rejonowego została wezwana do uzupełnienia tych braków, mianowicie do
uiszczenia opłaty, złożenia dwóch odpisów skargi oraz odpisów z Krajowego Rejestru
2
Sądowego. Spółdzielnia uiściła opłatę, załączyła dwa odpisy apelacji oraz niekompletną
kserokopię odpisu z KRS zawierającą tylko strony nieparzyste. Sąd Okręgowy
stwierdził, że braki formalne, mimo wezwania, nie zostały należycie uzupełnione.
Spółdzielnia złożyła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego, podnosząc,
że braki apelacji zostały uzupełnione. Co do odpisu z KRS stwierdziła, że, po pierwsze,
termin „odpis” w samym k.p.c. nie jest rozumiany jednoznacznie, a zatem również kopia
odpisu z KRS jest odpisem. Ponadto, jej zdaniem, brak niektórych stron tego odpisu
upoważniał co najwyżej do wezwania do ich uzupełnienia, a nie do odrzucenia apelacji
przez Sąd Okręgowy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Pojęcie odpisu rzeczywiście nie jest
rozumiane jednoznacznie w nauce postępowania cywilnego, jednakże nie odnosi się to
do prawa rejestrowego. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o
Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186 ze zm.), Centralna
Informacja Krajowego Rejestru Sądowego wydaje odpisy, wyciągi i zaświadczenia oraz
udziela informacji z Rejestru, które mają moc dokumentów urzędowych, jeżeli zostały
wydane w formie papierowej. Również w § 5 i 6 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie ustroju i organizacji Centralnej
Informacji Krajowego Rejestru Sądowego oraz szczegółowych zasad udzielania
informacji z Rejestru i udostępniania kopii dokumentów z katalogu (Dz. U. Nr 247, poz.
1811 ze zm.), wydanego na podstawie art. 6 ustawy o KRS, jednoznacznie uregulowano
kwestię odpisów z KRS, wskazując, co odpis powinien zawierać i jakie są rodzaje
odpisów. Nie ulega zatem wątpliwości, że wezwanie do uzupełnienia braków apelacji w
postaci m. in. doręczenia odpisu z KRS było precyzyjne. Brak należało uzupełnić przez
złożenie w Sądzie takiego odpisu, a nie jego kserokopii, która w świetle prawa
rejestrowego odpisem nie jest. Nie usprawiedliwia Spółdzielni powoływana w zażaleniu
okoliczność, że na tym etapie postępowania działała bez fachowego pełnomocnika.
Spółdzielnia jest bowiem osobą prawną, którą, zgodnie z teorią organów, reprezentuje
zarząd. Bycie członkiem zarządu osoby prawnej stanowi przejaw działalności
profesjonalnej, zatem od takiej osoby można wymagać podwyższonej staranności.
Niewątpliwie powinna mieścić się w niej świadomość tego, czym jest odpis z KRS.
Ponadto o nieuzupełnieniu braku formalnego w postaci odpisu z KRS świadczy
okoliczność, że dostarczono niekompletne kserokopie, czego już racjonalnie
wytłumaczyć się nie da. Należy ponadto podkreślić, że uzyskanie odpisu z KRS nie
3
stwarza żadnych trudności praktycznych, skoro Rejestr jest jawny, każdy ma prawo
dostępu do danych zawartych w Rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji oraz
otrzymania, również drogą elektroniczną, m. in. poświadczonego odpisu z Rejestru (art.
8 ustawy o KRS).
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c.).