Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 50/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa „E.(...)” – Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
przeciwko W. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2010 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 5 marca 2010 r., sygn. akt X Ga (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 5 marca 2010 r. oddalił wniosek
pozwanego o uzupełnienie wyroku tego Sądu z dnia 22 lutego 2010 r. oddalającego
apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 15 października 2009 r. oraz
sprostował z urzędu wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 lutego 2010 r. przez
wpisanie sygnatury akt Sądu Rejonowego w P. „V Gc (…)” zamiast „IX Gc (…)”. Sąd
Okręgowy wyjaśnił, że pozwany złożył odpowiedź na apelację w terminie
przewidzianym w art. 372 k.p.c. do niewłaściwego sądu. Odpowiedź ta, zawierająca m.
in. wniosek o zasądzenie kosztów postępowania, została przekazana do sądu
2
właściwego po upływie terminu. W związku z tym Sąd Okręgowy w wyroku oddalającym
apelację nie zamieścił rozstrzygnięcia o kosztach.
Pozwany wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 5 marca
2010 r., w którym podniósł, że wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 108 § 1 k.p.c.
Sąd w ogóle nie orzekł w rozstrzygnięciu kończącym postępowanie w sprawie o
kosztach procesu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W odniesieniu do odpowiedzi na skargę kasacyjną, wniesioną po upływie
przewidzianego do dokonania tej czynności terminu i zawierającej wniosek o
zasądzenie kosztów postępowania, panuje zgodna opinia, że wniosek ten traktuje się
jako niebyły i koszty nie są zasądzane (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 30 sierpnia 2001 r., III CKN 116/01, niepubl.). W ten sposób brak zasądzenia
kosztów jest swoistą sankcją za wniesienie odpowiedzi na skargę kasacyjną po upływie
ustawowego terminu. Takie rozumowanie pozostaje aktualne w odniesieniu do wniosku
o zasądzenie kosztów zawartego w odpowiedzi na skargę apelacyjną (zob. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2010 r., II CZ 3/10, niepubl.). W
rozważanej sytuacji znajduje zastosowanie art. 167 k.p.c., zatem czynność dokonana
przez stronę po upływie terminu ustawowego jest bezskuteczna. Zgodnie z art. 109 § 1
k.p.c., roszczenie o zasądzenie kosztów wygasa dopiero wtedy, gdy wniosek o ich
zasądzenie nie zostanie zgłoszony do czasu zamknięcia rozprawy. Nie ulega przy tym
wątpliwości, że taki wniosek może zostać zgłoszony ustnie na rozprawie apelacyjnej.
Można zatem stwierdzić, że wniosek o zasądzenie kosztów może zostać zgłoszony od
wniesienia odpowiedzi na apelację aż do zamknięcia rozprawy apelacyjnej. Jeżeli
jednak wniosek o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego został zamieszczony
wyłącznie w odpowiedzi na apelację wniesionej z uchybieniem terminowi określonemu
w art. 372 k.p.c., jest on bezskuteczny.
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c.).

II CZ 50/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia