III SW 124/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 15 lipca 2010 r.
III SW 124/10
Pozostawienie krzyża w lokalu wyborczym, na który pomieszczenie udo-
stępniła szkoła podstawowa, nie może być odczytane jako dyskryminacja in-
nych wyznań ani za formę kampanii wyborczej lub sposób prowadzenia agitacji
na rzecz kandydatów.
Przewodniczący SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Zbigniew Hajn, Józef Iwulski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na posiedzeniu nie-
jawnym sprawy z protestu Stanisława B. przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypo-
spolitej Polskiej
p o s t a n o w i ł:
wydać opinię, że protest jest bezzasadny.
U z a s a d n i e n i e
Stanisław B. dnia 7 lipca 2010 r. złożył protest wyborczy przeciwko wyborom
prezydenckim, zarzucając im naruszenie Konstytucji RP i ustaw wyborczych oraz
żądając stwierdzenia nieważności wyboru Prezydenta RP. Uzasadniając swój protest
Stanisław B. podniósł, że w lokalu wyborczym Komisji Obwodowej Nr 54 w Krakowie
wisiały krzyże, co jest sprzeczne z załącznikiem do uchwały Państwowej Komisji
Wyborczej z 26 kwietnia 2010 r.
Zdaniem skarżącego symbole religijne znajdowały się w przeważającej liczbie
lokali wyborczych w Polsce, co spowodowało, iż osoby niewierzące lub wyznawcy
innych religii nie uczestniczyli w wyborach. Fakt ten zaś miał niewątpliwie wpływ na
wynik wyborów i jednocześnie prowadził do dyskryminacji wyborców innych wyznań.
W przedstawionym do sprawy stanowisku Przewodniczący Państwowej Komi-
sji Wyborczej podniósł, że protest nie zawiera zarzutów naruszenia przepisów
2
ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467). Wskazano, że ustawa nie zawiera informacji o do-
zwolonych lub niedozwolonych elementach wystroju lokalu wyborczego, nie ma za-
tem podstaw do usuwania krzyży.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 129 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyborcy
przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności
wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Zgodnie z
art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospo-
litej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544) przeciwko wyborowi
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej może być wniesiony protest z powodu naru-
szenia przepisów tej ustawy albo z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciw-
ko wyborom, jeżeli naruszenie lub przestępstwo miało wpływ na wynik sprawy.
Oznacza to, że protest może dotyczyć tylko tej osoby, która została wskazana jako
Prezydent w podanym do publicznej wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji
Wyborczej. Oznacza to także, iż protest wyborczy musi mieć za podstawę narusze-
nie ustawy z 27 września 1990 r. Takiej podstawy prawnej brakuje w ocenianym
proteście, który odwołuje się do Konstytucji RP i naruszenia zasady niedyskryminacji
innych wyznań.
Niezależnie od powyższego rozpoznający sprawę skład Sądu Najwyższego
uważa, że obecność krzyża w lokalu wyborczym, na który pomieszczenie udostęp-
niła szkoła podstawowa, nie może być odczytywana jako dyskryminacja innych wy-
znań w wyborach ani też nie może być uznana za formę kampanii wyborczej lub
sposób prowadzenia agitacji na rzecz kandydatów w wyborach prezydenckich lub
parlamentarnych. Obecność krzyża nie determinuje bowiem wyboru konkretnego
kandydata, ani też nie uniemożliwia udziału w wyborach.
Skarżący nie udowodnił też, że mała frekwencja wyborcza była spowodowana
obecnością krzyży w lokalach wyborczych, ani też nie dowiódł, że rzeczywiście fakt
taki miał miejsce w większości lokali wyborczych. Skarżący przywołał jako uzasad-
nienie fakt z jednego tylko lokalu wyborczego.
Z tych względów wyrażono opinię jak w sentencji.
========================================
III SW 124/10
Pozostawienie krzyża w lokalu wyborczym, na który pomieszczenie udo-
stępniła szkoła podstawowa, nie może być odczytane jako dyskryminacja in-
nych wyznań ani za formę kampanii wyborczej lub sposób prowadzenia agitacji
na rzecz kandydatów.
Przewodniczący SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Zbigniew Hajn, Józef Iwulski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na posiedzeniu nie-
jawnym sprawy z protestu Stanisława B. przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypo-
spolitej Polskiej
p o s t a n o w i ł:
wydać opinię, że protest jest bezzasadny.
U z a s a d n i e n i e
Stanisław B. dnia 7 lipca 2010 r. złożył protest wyborczy przeciwko wyborom
prezydenckim, zarzucając im naruszenie Konstytucji RP i ustaw wyborczych oraz
żądając stwierdzenia nieważności wyboru Prezydenta RP. Uzasadniając swój protest
Stanisław B. podniósł, że w lokalu wyborczym Komisji Obwodowej Nr 54 w Krakowie
wisiały krzyże, co jest sprzeczne z załącznikiem do uchwały Państwowej Komisji
Wyborczej z 26 kwietnia 2010 r.
Zdaniem skarżącego symbole religijne znajdowały się w przeważającej liczbie
lokali wyborczych w Polsce, co spowodowało, iż osoby niewierzące lub wyznawcy
innych religii nie uczestniczyli w wyborach. Fakt ten zaś miał niewątpliwie wpływ na
wynik wyborów i jednocześnie prowadził do dyskryminacji wyborców innych wyznań.
W przedstawionym do sprawy stanowisku Przewodniczący Państwowej Komi-
sji Wyborczej podniósł, że protest nie zawiera zarzutów naruszenia przepisów
2
ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467). Wskazano, że ustawa nie zawiera informacji o do-
zwolonych lub niedozwolonych elementach wystroju lokalu wyborczego, nie ma za-
tem podstaw do usuwania krzyży.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 129 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyborcy
przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności
wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Zgodnie z
art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospo-
litej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544) przeciwko wyborowi
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej może być wniesiony protest z powodu naru-
szenia przepisów tej ustawy albo z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciw-
ko wyborom, jeżeli naruszenie lub przestępstwo miało wpływ na wynik sprawy.
Oznacza to, że protest może dotyczyć tylko tej osoby, która została wskazana jako
Prezydent w podanym do publicznej wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji
Wyborczej. Oznacza to także, iż protest wyborczy musi mieć za podstawę narusze-
nie ustawy z 27 września 1990 r. Takiej podstawy prawnej brakuje w ocenianym
proteście, który odwołuje się do Konstytucji RP i naruszenia zasady niedyskryminacji
innych wyznań.
Niezależnie od powyższego rozpoznający sprawę skład Sądu Najwyższego
uważa, że obecność krzyża w lokalu wyborczym, na który pomieszczenie udostęp-
niła szkoła podstawowa, nie może być odczytywana jako dyskryminacja innych wy-
znań w wyborach ani też nie może być uznana za formę kampanii wyborczej lub
sposób prowadzenia agitacji na rzecz kandydatów w wyborach prezydenckich lub
parlamentarnych. Obecność krzyża nie determinuje bowiem wyboru konkretnego
kandydata, ani też nie uniemożliwia udziału w wyborach.
Skarżący nie udowodnił też, że mała frekwencja wyborcza była spowodowana
obecnością krzyży w lokalach wyborczych, ani też nie dowiódł, że rzeczywiście fakt
taki miał miejsce w większości lokali wyborczych. Skarżący przywołał jako uzasad-
nienie fakt z jednego tylko lokalu wyborczego.
Z tych względów wyrażono opinię jak w sentencji.
========================================