II CZ 85/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 85/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa E.(...) – Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.
przeciwko W. M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 września 2010 r.,
zażalenia strony powodowej
na orzeczenie zawarte w pkt 2 postanowienia Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 lutego
2010 r., sygn. akt X Ga (…),
uchyla postanowienie Sądu Okręgowego w Ł. w punkcie 2 (drugim) i w tym
zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi,
pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2010 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił skargę
pozwanego Waldemara Malca o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej
prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 22 maja 2009 r., nie obciążając go kosztami
zastępstwa procesowego powódki – spółki E.(...) sp. z o.o. z siedzibą w M.
Sąd Okręgowy wskazał, że skarga o wznowienie postępowania podlegała
odrzuceniu wobec wniesienia jej po upływie przysługującego terminu i nieoparcia jej na
2
ustawowej postawie wznowienia. W uzasadnieniu postanowienia o kosztach zastępstwa
procesowego stwierdził jedynie, że na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążył pozwanego
kosztami postępowania należnymi przeciwnikowi skargi.
Powódka zaskarżyła postanowienie z dnia 19 lutego 2010 r. zażaleniem w części
dotyczącej kosztów zastępstwa procesowego, wnosząc o zmianę zaskarżonego
postanowienia w zaskarżonym zakresie i obciążenie pozwanego kosztami zastępstwa
procesowego w postępowaniu wywołanym skargą o wznowienie postępowania oraz o
zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego w
tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 98 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i naruszenie zasady
odpowiedzialności strony za wynik zainicjowanego postępowania oraz zasady zwrotu
związanych z nim kosztów oraz art. 102 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez
brak wskazania podstawy faktycznej zastosowania zasady słuszności przy orzekaniu o
kosztach postępowania i nieobciążenia nimi strony przegrywającej, a także § 6 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr
163, poz. 1349 z późn. zm.) poprzez jego niezastosowanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., ustanawiającym wyjątek od zasady odpowiedzialności
strony przegrywającej sprawę za koszty procesu (art. 98 § 1 k.p.c.), w wypadkach
szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część
kosztów procesu albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Ustalenie, czy w sprawie
zachodzi „wypadek szczególnie uzasadniony”, zależy od swobodnej oceny sądu,
jednakże ocena ta musi uwzględniać wszystkie okoliczności, które mogą mieć wpływ na
jej podjęcie (postanowienie SN z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. akt I CZ 112/09, nie
publ.). Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia wskazuje jako postawę prawną
rozstrzygnięcia przepis art. 102 k.p.c., ale nie zawiera motywów, którymi kierował się
Sąd Okręgowy rozstrzygając o kosztach postępowania zainicjowanego na skutek skargi
o wznowienie postępowania. Brak wskazania motywów, którymi kierował się Sąd
Okręgowy orzekając o kosztach postępowania oznacza, że uzasadnienie nie odpowiada
wymogom przewidzianym w art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. (por.
postanowienie SN z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt V CZ 7/10, teza opublikowana w
Biuletynie SN nr 4/10, s. 14). Nie jest rolą Sądu Najwyższego poszukiwanie przyjętych
3
przez Sąd Okręgowy motywów rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu, co jest
konieczne do oceny zasadności podniesionych w zażaleniu zarzutów naruszenia art. 98
k.p.c., art. 102 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa E.(...) – Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.
przeciwko W. M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 września 2010 r.,
zażalenia strony powodowej
na orzeczenie zawarte w pkt 2 postanowienia Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 lutego
2010 r., sygn. akt X Ga (…),
uchyla postanowienie Sądu Okręgowego w Ł. w punkcie 2 (drugim) i w tym
zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi,
pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2010 r. Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił skargę
pozwanego Waldemara Malca o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej
prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 22 maja 2009 r., nie obciążając go kosztami
zastępstwa procesowego powódki – spółki E.(...) sp. z o.o. z siedzibą w M.
Sąd Okręgowy wskazał, że skarga o wznowienie postępowania podlegała
odrzuceniu wobec wniesienia jej po upływie przysługującego terminu i nieoparcia jej na
2
ustawowej postawie wznowienia. W uzasadnieniu postanowienia o kosztach zastępstwa
procesowego stwierdził jedynie, że na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążył pozwanego
kosztami postępowania należnymi przeciwnikowi skargi.
Powódka zaskarżyła postanowienie z dnia 19 lutego 2010 r. zażaleniem w części
dotyczącej kosztów zastępstwa procesowego, wnosząc o zmianę zaskarżonego
postanowienia w zaskarżonym zakresie i obciążenie pozwanego kosztami zastępstwa
procesowego w postępowaniu wywołanym skargą o wznowienie postępowania oraz o
zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego w
tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Skarżąca zarzuciła
naruszenie art. 98 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i naruszenie zasady
odpowiedzialności strony za wynik zainicjowanego postępowania oraz zasady zwrotu
związanych z nim kosztów oraz art. 102 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. poprzez
brak wskazania podstawy faktycznej zastosowania zasady słuszności przy orzekaniu o
kosztach postępowania i nieobciążenia nimi strony przegrywającej, a także § 6 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr
163, poz. 1349 z późn. zm.) poprzez jego niezastosowanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 k.p.c., ustanawiającym wyjątek od zasady odpowiedzialności
strony przegrywającej sprawę za koszty procesu (art. 98 § 1 k.p.c.), w wypadkach
szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część
kosztów procesu albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Ustalenie, czy w sprawie
zachodzi „wypadek szczególnie uzasadniony”, zależy od swobodnej oceny sądu,
jednakże ocena ta musi uwzględniać wszystkie okoliczności, które mogą mieć wpływ na
jej podjęcie (postanowienie SN z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. akt I CZ 112/09, nie
publ.). Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia wskazuje jako postawę prawną
rozstrzygnięcia przepis art. 102 k.p.c., ale nie zawiera motywów, którymi kierował się
Sąd Okręgowy rozstrzygając o kosztach postępowania zainicjowanego na skutek skargi
o wznowienie postępowania. Brak wskazania motywów, którymi kierował się Sąd
Okręgowy orzekając o kosztach postępowania oznacza, że uzasadnienie nie odpowiada
wymogom przewidzianym w art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. (por.
postanowienie SN z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt V CZ 7/10, teza opublikowana w
Biuletynie SN nr 4/10, s. 14). Nie jest rolą Sądu Najwyższego poszukiwanie przyjętych
3
przez Sąd Okręgowy motywów rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu, co jest
konieczne do oceny zasadności podniesionych w zażaleniu zarzutów naruszenia art. 98
k.p.c., art. 102 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.