Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 65/10
POSTANOWIENIE
Dnia 15 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Marta Romańska
w sprawie z wniosku R. K.
o wykreślenie ostrzeżenia z działu III księgi wieczystej S (...)/6,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 października 2010
r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w Ś. postanowieniem z dnia 30 czerwca 2010 r. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy na postanowienie tego Sądu z dnia 19 kwietnia 2010 r. w
sprawie o wykreślenie ostrzeżenia z działu III księgi wieczystej. Wyjaśnił, że w sprawach
wieczystoksięgowych skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd drugiej
instancji postanowienia co do istoty sprawy oraz od kończących postępowanie w
sprawie postanowień w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania. Nie
spełniają tych wymagań postanowienia dotyczące wniosku o wykreślenie wpisanego
ostrzeżenia.
2
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego w Ś. wnioskodawca zarzucił
naruszenie art. 5191
§ 1 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że postanowienie tego Sądu z
dnia 19 kwietnia 2010 r. nie jest postanowieniem co do istoty sprawy, a przez to
naruszenie art. 3986
§ 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W orzecznictwie Sądu Najwyższego
jednolicie przyjmuje się, że skarga kasacyjna nie przysługuje od postanowienia sądu
drugiej instancji w przedmiocie wpisu ostrzeżenia przewidzianego w art. 10 ust. 2 lub w
art. 57 ust. 2 u.k.w.h. Nie jest to bowiem postanowienie, które kładzie kres określonym
czynnościom w zakresie uprawnień podmiotowych związanych z ustrojem ksiąg
wieczystych. Wpis ostrzeżenia nie prowadzi bowiem do zmiany ujawnionych w księdze
wieczystej praw podmiotowych i stanowi jedynie rozstrzygnięcie określonej kwestii
wpadkowej (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2001 r., V CZ
91/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 25 oraz z dnia 21 stycznia 2003 r., III CZ 128/02,
niepubl.). Te same spostrzeżenia odnoszą się odpowiednio do postanowienia sądu
drugiej instancji wydanego w sprawie z wniosku o wykreślenie z księgi wieczystej
wpisanego ostrzeżenia.
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c.).