III CZ 41/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 41/10
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M. C. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa M. C.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w K.
i Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w R.
zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca 2009 r., sygn. akt I ACa (…)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 października 2010
r.,
zażalenia M. C.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala zażalenie i nie obciąża M. C. kosztami postępowania zażaleniowego na
rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 7 grudnia 2009 r. odrzucił skargę M. C. o
wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca
2009 r., uznając, że została wniesiona po terminie, a nadto podstawa wznowienia
wskazana przez skarżącego w rzeczywistości nie istnieje.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący zarzucił naruszenie art. 407 § 1 oraz
art. 410 § 1 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W skardze o wznowienie postępowania M. C. wskazał wyraźnie, że zaskarża
wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca 2009 r. Treść skargi nakazuje również
2
przyjąć, że Sąd Apelacyjny uznał prawidłowo, iż skargę tę oparto o podstawę określoną
w art. 401 pkt 2 k.p.c. Brak zatem podstaw by podzielić argumentację zawartą w
zażaleniu, że przedmiotem skargi było postępowanie toczące się po wydaniu
wskazanego wyżej wyroku, związane z czynnościami pełnomocnika z urzędu
ustanowionego celem sporządzenia skargi kasacyjnej. Sąd Apelacyjny przyjął zasadnie,
że w sytuacji, gdy skarżący uczestniczył w rozprawie apelacyjnej i był obecny podczas
ogłoszenia wyroku, którego dotyczy skarga o wznowienie postępowania, termin do jej
wniesienia rozpoczął bieg w dniu ogłoszenia wyroku tj. w dniu 18 marca 2009 r.
W konsekwencji uzasadnione było też stanowisko, że skarga o wznowienie
postępowania wniesiona w dniu 18 listopada 2009 r. została złożona po terminie
i w związku z tym podlegała odrzuceniu na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. Z tego względu
dla oceny zasadności wniesionego zażalenia nie było konieczne rozważenie, czy
zachodziła podstawa do odrzucenia skargi o wznowienie także z innego powodu.
Uwzględniając powyższe zażalenie oddalono na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w
zw. z art. 39814
k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł
na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M. C. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa M. C.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w K.
i Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w R.
zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca 2009 r., sygn. akt I ACa (…)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 października 2010
r.,
zażalenia M. C.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala zażalenie i nie obciąża M. C. kosztami postępowania zażaleniowego na
rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 7 grudnia 2009 r. odrzucił skargę M. C. o
wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca
2009 r., uznając, że została wniesiona po terminie, a nadto podstawa wznowienia
wskazana przez skarżącego w rzeczywistości nie istnieje.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący zarzucił naruszenie art. 407 § 1 oraz
art. 410 § 1 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W skardze o wznowienie postępowania M. C. wskazał wyraźnie, że zaskarża
wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 18 marca 2009 r. Treść skargi nakazuje również
2
przyjąć, że Sąd Apelacyjny uznał prawidłowo, iż skargę tę oparto o podstawę określoną
w art. 401 pkt 2 k.p.c. Brak zatem podstaw by podzielić argumentację zawartą w
zażaleniu, że przedmiotem skargi było postępowanie toczące się po wydaniu
wskazanego wyżej wyroku, związane z czynnościami pełnomocnika z urzędu
ustanowionego celem sporządzenia skargi kasacyjnej. Sąd Apelacyjny przyjął zasadnie,
że w sytuacji, gdy skarżący uczestniczył w rozprawie apelacyjnej i był obecny podczas
ogłoszenia wyroku, którego dotyczy skarga o wznowienie postępowania, termin do jej
wniesienia rozpoczął bieg w dniu ogłoszenia wyroku tj. w dniu 18 marca 2009 r.
W konsekwencji uzasadnione było też stanowisko, że skarga o wznowienie
postępowania wniesiona w dniu 18 listopada 2009 r. została złożona po terminie
i w związku z tym podlegała odrzuceniu na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. Z tego względu
dla oceny zasadności wniesionego zażalenia nie było konieczne rozważenie, czy
zachodziła podstawa do odrzucenia skargi o wznowienie także z innego powodu.
Uwzględniając powyższe zażalenie oddalono na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w
zw. z art. 39814
k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł
na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.