IV CSK 382/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 382/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Ł.
przy uczestnictwie E. C. i Z. C.
o ubezwłasnowolnienie E. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 października 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania Z. C. od postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 30 marca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej sformułowano wyłącznie niedopuszczalne podstawy
kasacyjne, co pozwala na stwierdzenie, że w istocie skarga takich podstaw nie zawiera.
Po pierwsze, wskazano na naruszenie art. 13 § 1 k.c. polegające na wadliwym ustaleniu
przez Sąd Apelacyjny w okolicznościach niniejszej sprawy, że uczestniczka
postępowania nie może kierować swoim postępowaniem. Tymczasem ocena dowodów
w ogóle nie może być podstawą skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 3 k.p.c.). Po drugie,
podniesiono w skardze naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 553 § 2 w związku z art.
285 § 1 k.p.c. Również naruszenie tych przepisów miało wiązać się z zarzutem
nietrafnej oceny dowodów przez Sąd Apelacyjny.
Skarga podlega zatem odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z § 2 i
art. 3983
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Ł.
przy uczestnictwie E. C. i Z. C.
o ubezwłasnowolnienie E. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 października 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania Z. C. od postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 30 marca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej sformułowano wyłącznie niedopuszczalne podstawy
kasacyjne, co pozwala na stwierdzenie, że w istocie skarga takich podstaw nie zawiera.
Po pierwsze, wskazano na naruszenie art. 13 § 1 k.c. polegające na wadliwym ustaleniu
przez Sąd Apelacyjny w okolicznościach niniejszej sprawy, że uczestniczka
postępowania nie może kierować swoim postępowaniem. Tymczasem ocena dowodów
w ogóle nie może być podstawą skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 3 k.p.c.). Po drugie,
podniesiono w skardze naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 553 § 2 w związku z art.
285 § 1 k.p.c. Również naruszenie tych przepisów miało wiązać się z zarzutem
nietrafnej oceny dowodów przez Sąd Apelacyjny.
Skarga podlega zatem odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z § 2 i
art. 3983
§ 3 k.p.c.