IV CZ 97/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 97/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 listopada 2010 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1. 800 (tysiąc osiemset) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 28 czerwca 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powoda J. J. od wyroku tego Sądu z 2 października 2009 r., jako wniesioną po terminie.
Sąd wskazał przy tym, że wyrok z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi
powoda 4 grudnia 2009 r., stosownie do art. 3985
§ 1 k.p.c. termin do wniesienia skargi
kasacyjnej upływał więc 4 lutego 2010 r., natomiast skarga została wniesiona 7 czerwca
2010 r.
2
W zażaleniu na postanowienie z 28 czerwca 2010 r. powód zarzucił, że zostało
ono wydane z naruszeniem art. 3985
§ 1 k.p.c., bowiem Sąd Apelacyjny pominął istotne
okoliczności mające wpływ na bieg terminu do wniesienia skargi. W okresie, w którym
skarga kasacyjna powinna zostać sporządzona, skarżący przebywał w zakładzie
karnym, a pełnomocnik reprezentujący go z urzędu otrzymał informację o wyznaczeniu
go do tej funkcji dopiero 9 kwietnia 2010 r. i sporządził skargę kasacyjną w terminie
dwóch miesięcy od tej daty. Z uwagi na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżanego postanowienia.
Pozwany wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz kosztów
postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3985
§ 1 k.p.c. zdarzeniem wyznaczającym początek biegu
dwumiesięcznego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest doręczenie stronie
orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Termin ten nie ulega automatycznej modyfikacji ani
też nie rozpoczyna biegu na nowo z powodu wyznaczenia dla strony kolejnego
pełnomocnika z urzędu. Okoliczność ta może jedynie zostać wzięta przez sąd pod
uwagę w ramach orzekania o przywróceniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej na
wniosek strony. Profesjonalny pełnomocnik reprezentujący skarżącego w postępowaniu
kasacyjnym powinien złożyć taki wniosek w razie niezawinionego przekroczenia
terminu, wraz z wniesieniem skargi kasacyjnej (por. postanowienia Sądu Najwyższego:
z 15 grudnia 2005 r., I UZ 33/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 340 oraz z 27 września
2001 r., II UZ 51/01, OSNP 2003, nr 13, poz. 324). W konsekwencji, samo wniesienie
skargi kasacyjnej przez nowego pełnomocnika z urzędu, w sytuacji gdy poprzedni
pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz
powołanie się na okoliczność zbyt późnego dowiedzenia się przez pełnomocnika o
wyznaczeniu go do reprezentowania powoda z urzędu, nie sanuje uchybienia terminowi
zakreślonemu w art. 3985
§ 1 k.p.c. Z tych samych względów bez znaczenia dla sprawy
pozostaje również wskazanie, że skarżący przebywa w zakładzie karnym, tym bardziej,
że nie wykazano żadnego związku między tym faktem a niedochowaniem terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej.
Z przyczyn podanych wyżej zażalenie powoda zostało zatem oddalone (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.). O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd
Najwyższy orzekł zgodnie z wnioskiem pozwanego, na podstawie art. 108 § 1 k.p.c.
oraz § 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28
3
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) w zw. z art. 11 ust. 3
ustawy z 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, Dz. U. Nr 169, poz.
1417.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 listopada 2010 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1. 800 (tysiąc osiemset) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 28 czerwca 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powoda J. J. od wyroku tego Sądu z 2 października 2009 r., jako wniesioną po terminie.
Sąd wskazał przy tym, że wyrok z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi
powoda 4 grudnia 2009 r., stosownie do art. 3985
§ 1 k.p.c. termin do wniesienia skargi
kasacyjnej upływał więc 4 lutego 2010 r., natomiast skarga została wniesiona 7 czerwca
2010 r.
2
W zażaleniu na postanowienie z 28 czerwca 2010 r. powód zarzucił, że zostało
ono wydane z naruszeniem art. 3985
§ 1 k.p.c., bowiem Sąd Apelacyjny pominął istotne
okoliczności mające wpływ na bieg terminu do wniesienia skargi. W okresie, w którym
skarga kasacyjna powinna zostać sporządzona, skarżący przebywał w zakładzie
karnym, a pełnomocnik reprezentujący go z urzędu otrzymał informację o wyznaczeniu
go do tej funkcji dopiero 9 kwietnia 2010 r. i sporządził skargę kasacyjną w terminie
dwóch miesięcy od tej daty. Z uwagi na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżanego postanowienia.
Pozwany wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz kosztów
postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3985
§ 1 k.p.c. zdarzeniem wyznaczającym początek biegu
dwumiesięcznego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest doręczenie stronie
orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Termin ten nie ulega automatycznej modyfikacji ani
też nie rozpoczyna biegu na nowo z powodu wyznaczenia dla strony kolejnego
pełnomocnika z urzędu. Okoliczność ta może jedynie zostać wzięta przez sąd pod
uwagę w ramach orzekania o przywróceniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej na
wniosek strony. Profesjonalny pełnomocnik reprezentujący skarżącego w postępowaniu
kasacyjnym powinien złożyć taki wniosek w razie niezawinionego przekroczenia
terminu, wraz z wniesieniem skargi kasacyjnej (por. postanowienia Sądu Najwyższego:
z 15 grudnia 2005 r., I UZ 33/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 340 oraz z 27 września
2001 r., II UZ 51/01, OSNP 2003, nr 13, poz. 324). W konsekwencji, samo wniesienie
skargi kasacyjnej przez nowego pełnomocnika z urzędu, w sytuacji gdy poprzedni
pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz
powołanie się na okoliczność zbyt późnego dowiedzenia się przez pełnomocnika o
wyznaczeniu go do reprezentowania powoda z urzędu, nie sanuje uchybienia terminowi
zakreślonemu w art. 3985
§ 1 k.p.c. Z tych samych względów bez znaczenia dla sprawy
pozostaje również wskazanie, że skarżący przebywa w zakładzie karnym, tym bardziej,
że nie wykazano żadnego związku między tym faktem a niedochowaniem terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej.
Z przyczyn podanych wyżej zażalenie powoda zostało zatem oddalone (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.). O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd
Najwyższy orzekł zgodnie z wnioskiem pozwanego, na podstawie art. 108 § 1 k.p.c.
oraz § 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28
3
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) w zw. z art. 11 ust. 3
ustawy z 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, Dz. U. Nr 169, poz.
1417.