Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 147/10
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi B. P.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego w S. z dnia 5 kwietnia 2006 r., sygn. akt I Ca (…)
wydanym w sprawie z wniosku T. i T. małżonków S.
przy uczestnictwie B. P., H. S. i T. D.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2010 r.,
zażalenia skarżącej B. P.
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. akt I Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 czerwca 2010 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę o
wznowienie postępowania uczestniczki B. P. w sprawie o zasiedzenie, zakończonego
postanowieniem Sądu Okręgowego w S. z dnia 5 kwietnia 2006 r.
Na powyższe postanowienie odrzucające skargę o wznowienie postępowania
uczestniczka wniosła zażalenie. Zarzuciła w nim naruszenie art. 410 § 1 k.p.c., art. 403
§ 1 pkt 1 k.p.c. oraz art. 233 § 1 k.p.c.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy w S. stwierdził, iż skarżąca powołała się na podstawę wznowienia
określoną w art. 403 § 2 k.p.c., który stanowi, iż można żądać wznowienia w razie
późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku
prawnego, albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych,
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w
poprzednim postępowaniu. W związku z tym Sąd Okręgowy przeanalizował przedłożone
przez uczestniczkę postępowania dokumenty i uznał, iż mogła ona skorzystać z
większości dowodów, które załączyła do skargi, a pozostałe nie stanowiły dowodu na
okoliczność samoistnego posiadania nieruchomości, zatem skarga nie opiera się na
ustawowej podstawie wznowienia.
W zażaleniu podniesiono jednak zasadnie, że w skardze o wznowienie
postępowania oprócz wspomnianej wyżej podstawy wznowienia uczestniczka zarzuciła
również oparcie zaskarżonego postanowienia na dokumencie przerobionym, co stanowi
podstawę wznowienia określoną w art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c.
W orzecznictwie przyjmuje się, że jeżeli w materiale dowodowym znajdował się
dokument podrobiony lub przerobiony, nie ma podstaw do wznowienia postępowania,
tylko wtedy, gdy nie miał on wpływu na rozstrzygnięcie sądu (zob. m.in. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2005 r., I CZ 80/05, niepubl. i z dnia 20
listopada 2009 r., III CZ 46/09, niepubl.). Sąd Okręgowy natomiast w ogóle nie odniósł
się do tej podstawy wznowienia.
Przyjęcie przez Sąd, że skarga nie opiera się na ustawowej podstawie
wznowienia, przy braku rozważenia jednej z podstaw wznowienia wskazanej przez
skarżącą uzasadniało zarzut naruszenia art. 410 § 1 k.p.c. Dlatego też zaskarżone
postanowienie podlegało uchyleniu (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c.).

II CZ 147/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia