Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SPP 25/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi L. T.
na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego […]
w sprawie I ACa 503/10,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 grudnia 2010 r.,
oddala skargę.
UZASADNIENIE
Pełnomocnik L. T. (skarżący) pismem z dnia 8 września 2010 r. wniósł do
Sądu Najwyższego skargę na przewlekłość postępowania toczącego się przed
Sądem Apelacyjnym, sygn. akt I ACa 503/10, domagając się stwierdzenia, że w
sprawie tej wystąpiła przewlekłość postępowania oraz zasądzenia na jego rzecz od
Skarbu Państwa kwoty 10.000 zł wraz z kosztami postępowania.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 16 stycznia 2009 r. skarżący uzyskał zabezpieczenie roszczenia o zapłatę
kwoty 131.292,00 zł, zaś Sąd Apelacyjny do dnia wniesienia skargi nie przesłał
skarżącemu odpisu złożonej rzekomo przez pozwanego apelacji oraz nie
wyznaczył do dnia wniesienia skargi na przewlekłość terminu rozprawy.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1483 z
późn. zm.) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego
skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez
nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie trwa dłużej to konieczne dla
wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla
rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne dla załatwienia sprawy
egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość
postępowania). O przewlekłości postępowania decyduje ocena całego okresu
podejmowania czynności przez dany sąd. Przewlekłość zachodzi wtedy, gdy okres
ten przekracza rozsądne granice, przy uwzględnieniu terminowości i prawidłowości
czynności podjętych przez sąd, charakteru sprawy, stopnia faktycznej i prawnej jej
zawiłości, znaczenia dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej
zagadnień oraz zachowania się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła
przewlekłość postępowania (art. 2 ust. 2 tej ustawy).
W złożonej w niniejszej sprawie skardze pełnomocnik skarżącego wywodzi
przewlekłość postępowania z faktu nie doręczenia skarżącemu odpisu apelacji
pozwanego od wyroku Sądu I instancji. Tymczasem w aktach sprawy (k. 382)
znajduje się podpisane przez skarżacego datowane na 29 marca 2010 r.
pokwitowanie odbioru przesyłki, zawierającej - stosownie do k. 380 - odpis apelacji
pozwanego. Ponadto, z analizy akt sprawy wynika ponadto, że między
przekazaniem Sądowi Apelacyjnemu akt sprawy przez Sąd Okręgowy (24 maja
2010 r.) a wniesieniem niniejszej skargi (8 września 2010 r.), Sąd II instancji
podejmował różne czynności formalne, mające na celu przygotowanie sprawy do
merytorycznego rozpoznania. Opóźnienie w wyznaczeniu terminu rozprawy
spowodowane było koniecznością sprostowania przez Sąd I instancji oczywistej
omyłki w protokole rozprawy z dnia 7 września 2009 r., co wiązało się z
3
koniecznością zwrotu akt sprawy, celem wydania stosownego zarządzenia.
Następnie ponownie zwrócono akta Sądowi Okręgowemu celem zszycia 2 tomu
akt. Po ponownym przedstawieniu akt Sądowi Apelacyjnemu w sierpniu 2010 r.,
zarządzenie Przewodniczącego I Wydziału Sądu Apelacyjnego o wyznaczeniu
rozprawy zostało wydane w dniu 27 września 2010 r. (k. 391).
Biorąc pod rozwagę przedstawione powyżej okoliczności oraz art. 2 ustawy
z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez
prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki Sąd Najwyższy w
obecnym składzie stwierdza, że w niniejeszej sprawie brak podstaw do
stwierdzenia, że w sprawie przed Sądem Apelacyjnym o sygn. Akt I Aca 503/10
doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.