Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 188/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Gminy Miasto S.
przeciwko W. R. i P. M.
o opróżnienie i wydanie lokalu mieszkalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 stycznia 2011 r.,
zażalenia pozwanych
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 19 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 19 sierpnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną pozwanych z powodu niespełnienia przez nią przesłanki z art. 3982
§ 1
k.p.c. Ponieważ przedmiotem sprawy było żądanie wydania lokalu mieszkalnego,
była ona sprawą o prawa majątkowe - a tym samym o dopuszczalności skargi
kasacyjnej decydowała wartość przedmiotu zaskarżenia, która wynosić powinna co
najmniej pięćdziesiąt tysięcy złotych. Jak zauważył Sąd Okręgowy, wartość ta,
obliczona zgodnie z art. 23 k.p.c. w wysokości trzymiesięcznego czynszu za sporny
lokal, z pewnością nie mogłaby osiągnąć tej wartości. Wniosek ten potwierdza
także wskazanie w pozwie wartości przedmiotu sporu, obliczonej zgodnie tą regułą,
w kwocie 354 zł.
W zażaleniu na to postanowienie z 31 sierpnia 2010 r. pozwani stwierdzili,
że przez cały czas trwania postępowania byli przekonani o niemajątkowym
charakterze sprawy i nie rozumieli sposobu oznaczenia wartości przedmiotu sporu
dokonanego w pozwie. Wskazali także, że ze względu na sposób skonstruowania
warunków dopuszczalności skargi kasacyjnej, jej wniesienie zostało z góry
wyłączone w sprawach o opróżnienie lokalu mieszkalnego, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia nigdy nie przekroczy wartości progowej. Z uwagi na to,
skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Sąd Okręgowy trafnie ocenił, że sprawa o wydanie lokalu mieszkalnego jest
sprawą o prawa majątkowe, co potwierdza postanowienie Sądu Najwyższego
z 9 stycznia 2009 r., I CZ 112/08 (niepubl.). Subiektywne przekonanie skarżących
co do odmiennego charakteru sprawy, jak również ich opinia w zakresie przesłanek
dopuszczalności skargi kasacyjnej wynikających z bezwzględnie obowiązujących
przepisów k.p.c., nie wpływają na zasadność zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. zażalenie powinno zostać oddalone.