I CZ 9/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZ 128/02
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 9/11
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jacek Gudowski
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z wniosku D. D. S.A. w W.
przy uczestnictwie G. K. i innych, o sprostowanie usterki wpisu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 lutego 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy D. D. S.A. w W. na postanowienie Sądu Okręgowego w
W.
z dnia 22 grudnia 2009 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 22 grudnia 2009 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy D. D.S.A. od postanowienia tego Sądu z 13 sierpnia 2009
r., którym oddalono apelację uczestnika postępowania G. K. od postanowienia
Sądu Rejonowego w W. z 9 lipca 2008 r. w przedmiocie sprostowania
usterki wpisu.
Na postanowienie z 22 grudnia 2009 r. zażalenie wniósł uczestnik D. D.
domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu zażalenia podkreślił, że wskazane
2
postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej było wynikiem błędnego przyjęcia
przez Sąd Okręgowy, że apelacja uczestnika G. K. dotyczyła postanowienia w
przedmiocie sprostowania wpisu, gdy tymczasem chodziło o postanowienie w
przedmiocie samego wpisu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie można odmówić racji skarżącemu, że postępowanie przed Sądem
drugiej instancji zostało przeprowadzone nieprawidłowo, o czym będzie jeszcze
mowa w dalszej części uzasadnienia. Nie zmienia to jednak faktu, że odrzucona
skarga kasacyjna wnioskodawcy została wniesiona od postanowienia Sądu
Okręgowego w W. z 13 sierpnia 2009 r., którym skontrolowano prawidłowość
postanowienia Sądu Rejonowego oddalającego skargę na orzeczenie referendarza
w przedmiocie sprostowania wpisu z 9 lipca 2008 r. (tom I, k. 111). W związku z
tym podkreślić trzeba, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się
jednolicie niedopuszczalność skargi kasacyjnej od wydanego na podstawie art.
62613
§ 2 k.p.c. postanowienia w przedmiocie sprostowania wpisu (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z 21 stycznia 2003 r., III CZ 128/02, niepubl.).
Z tego też względu zażalenie podlegało oddaleniu (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.).
W tej sytuacji tylko dodatkowo należy zauważyć, że z akt sprawy wynika
jednak, iż uczestnik postępowania G. K. w rzeczywistości zaskarżył apelacją
postanowienie Sądu Rejonowego w części – jak to określił – dotyczącej wpisów
dokonanych w dziale II – Własność oraz w zakresie wpisu w księdze wieczystej,
będącego przedmiotem zawiadomienia z dnia 11 lipca 2008 r., a doręczonego mu
w dniu 28 lipca 2008 r. Oznacza to, że Sąd Okręgowy błędnie przyjął, że apelacja
ta dotyczyła postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. W rezultacie Sąd Okręgowy
skontrolował postanowienie Sądu pierwszej instancji z 9 lipca 2008 r. niejako z
urzędu, skoro postanowienia tego nie zaskarżył żaden z uczestników postępowania
i było ono prawomocne. W konsekwencji apelacja uczestnika postępowania G. K.
nie została do dnia dzisiejszego rozpoznana.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jacek Gudowski
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z wniosku D. D. S.A. w W.
przy uczestnictwie G. K. i innych, o sprostowanie usterki wpisu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 lutego 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy D. D. S.A. w W. na postanowienie Sądu Okręgowego w
W.
z dnia 22 grudnia 2009 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 22 grudnia 2009 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy D. D.S.A. od postanowienia tego Sądu z 13 sierpnia 2009
r., którym oddalono apelację uczestnika postępowania G. K. od postanowienia
Sądu Rejonowego w W. z 9 lipca 2008 r. w przedmiocie sprostowania
usterki wpisu.
Na postanowienie z 22 grudnia 2009 r. zażalenie wniósł uczestnik D. D.
domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu zażalenia podkreślił, że wskazane
2
postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej było wynikiem błędnego przyjęcia
przez Sąd Okręgowy, że apelacja uczestnika G. K. dotyczyła postanowienia w
przedmiocie sprostowania wpisu, gdy tymczasem chodziło o postanowienie w
przedmiocie samego wpisu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie można odmówić racji skarżącemu, że postępowanie przed Sądem
drugiej instancji zostało przeprowadzone nieprawidłowo, o czym będzie jeszcze
mowa w dalszej części uzasadnienia. Nie zmienia to jednak faktu, że odrzucona
skarga kasacyjna wnioskodawcy została wniesiona od postanowienia Sądu
Okręgowego w W. z 13 sierpnia 2009 r., którym skontrolowano prawidłowość
postanowienia Sądu Rejonowego oddalającego skargę na orzeczenie referendarza
w przedmiocie sprostowania wpisu z 9 lipca 2008 r. (tom I, k. 111). W związku z
tym podkreślić trzeba, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się
jednolicie niedopuszczalność skargi kasacyjnej od wydanego na podstawie art.
62613
§ 2 k.p.c. postanowienia w przedmiocie sprostowania wpisu (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z 21 stycznia 2003 r., III CZ 128/02, niepubl.).
Z tego też względu zażalenie podlegało oddaleniu (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.).
W tej sytuacji tylko dodatkowo należy zauważyć, że z akt sprawy wynika
jednak, iż uczestnik postępowania G. K. w rzeczywistości zaskarżył apelacją
postanowienie Sądu Rejonowego w części – jak to określił – dotyczącej wpisów
dokonanych w dziale II – Własność oraz w zakresie wpisu w księdze wieczystej,
będącego przedmiotem zawiadomienia z dnia 11 lipca 2008 r., a doręczonego mu
w dniu 28 lipca 2008 r. Oznacza to, że Sąd Okręgowy błędnie przyjął, że apelacja
ta dotyczyła postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. W rezultacie Sąd Okręgowy
skontrolował postanowienie Sądu pierwszej instancji z 9 lipca 2008 r. niejako z
urzędu, skoro postanowienia tego nie zaskarżył żaden z uczestników postępowania
i było ono prawomocne. W konsekwencji apelacja uczestnika postępowania G. K.
nie została do dnia dzisiejszego rozpoznana.
3