Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 112/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi powódki
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 marca 2004 r.,
w sprawie z powództwa H. M.
przeciwko B. S.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lutego 2011 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 marca 2010 r.,
oddala zażalenie oraz wniosek pełnomocnika powódki
o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 30 marca 2010 r. odrzucił skargę H.
M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu
z dnia 17 marca 2004 r. Sąd Apelacyjny wskazał, że - zgodnie z art. 408 k.p.c. – nie
można żądać wznowienia postępowania po upływie pięciu lat od uprawomocnienia
się wyroku, z wyjątkiem wypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania
lub nie była należycie reprezentowana. Skoro skarżąca powołała się na podstawę
wznowienia przewidzianą w art. 401 § 2 k.p.c., tj. późniejsze wykrycie
prawomocnego wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 1949 r., POC 67/49,
dotyczącego tego samego stosunku prawnego, a zaskarżony wyrok uprawomocnił
się w dniu 25 marca 2004 r., to wniesiona przez nią w dniu 3 lutego 2010 r. skargą
musi być uznana za spóźnioną.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej (adwokat
z urzędu) wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, wznowienie
postępowania i wydania orzeczenia uwzględniającego powództwo, podnosząc –
z ostrożności procesowej - iż skarga H. M. winna zostać potraktowana jako oparta
na obu przesłankach, o których mowa w art. 408 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W skardze o wznowienie postępowania H. M. powołała się wyłącznie na fakt
późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku
prawnego. Prawidłowo zatem Sąd Apelacyjny uznał, że skarga ta oparta została na
podstawie wznowienia przewidzianej w art. 401 § 2 k.p.c., gdyż ocena w tym
zakresie dokonywana jest na podstawie okoliczności przytoczonych przez
skarżącego (zob. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 15 czerwca 2005
r., IV CZ 50/05, niepubl. oraz z dnia 24 czerwca 2005 r., V CZ 70/05, niepubl.).
Wyrażone w zażaleniu zapatrywanie, wedle którego sąd, badając dopuszczalność
skargi o wznowienie postępowania, ma obowiązek rozważenia każdej ustawowej
przesłanki wznowienia, niezależnie od przytoczonych w skardze okoliczności, nie
znajduje żadnego uzasadnienia.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c. oddalił zażalenie. Wobec niezłożenia przez adwokata skarżącej,
ustanowionego z urzędu, oświadczenia, że należne mu opłaty nie zostały
uiszczone w całości lub w części, oddaleniu podlegał również wniosek
o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (§ 20 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

IV CZ 112/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia