IV KK 12/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 12/11
W Y R O K
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący i sprawozdawca)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Roman Sądej
Protokolant: Dorota Szczerbiak
w sprawie S. R. i W. R.
skazanego z art. 158 § 1 i in. k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 15 lutego 2011 r.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 września 2010 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 7 czerwca 2010 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu
w K. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
U Z A S A D N I E N I E
Prokurator Generalny, w trybie art. 521 k.p.k., wniósł na korzyść S. R. i
W. R. kasację od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 września 2010 r.,
którym to orzeczeniem utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 7
2
czerwca 2010 r., skazujący S. R. za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. w zb. z art.
157 § k.k., a W. R. za czyn z art. 158 § 1 k.k. na kary po 5 miesięcy
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby
5 lat oraz i po 40 stawek dziennych grzywny, licząc po 10 zł za stawkę. Zarzucił
temu wyrokowi rażące naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 29 § 1
k.p.k. w zw. z art. 476 § 2 k.p.k. polegające na rozpoznaniu sprawy przez sąd
odwoławczy w składzie jednego sędziego, podczas gdy sąd ten powinien był
orzekać na zasadach ogólnych, tj. w składzie trzech sędziów – co stanowi
bezwzględną przyczynę odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy
Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniesiona na korzyść oskarżonych kasacja jest zasadna w stopniu
oczywistym, co pozwala na jej uwzględnienie w trybie określonym w art. 535 §
5 k.p.k.
Sprawa S. i W. R. została skierowana do rozpoznania przez Sąd
Rejonowy w postępowaniu uproszczonym. W takim też trybie Sąd Rejonowy
przystąpił do rozpoznania sprawy w dniu 26 kwietnia 2010r. Jednakże – czego
nie dostrzeżono w postępowaniu odwoławczym zainicjowanym apelacją
obrońcy oskarżonych – na kolejnej rozprawie, przeprowadzonej w dniu 18 maja
2010 r., Sąd pierwszej instancji wydał postanowienie odwołujące się do przepisu
art. 484 § 2 k.p.k., którym zmienił tryb postępowania na zwyczajny – z uwagi na
niedochowanie określonego tym przepisem terminu odroczenia rozprawy, który
przekroczył 21 dni. Dalsze postępowanie odbywało się więc w tym samym
składzie, w postępowaniu zwyczajnym, a zatem i wyrok skazujący zapadł nie w
postępowaniu uproszczonym, lecz w postępowaniu zwyczajnym.
W powyższym świetle, skoro zaskarżony apelacją wyrok został wydany
w postępowaniu zwyczajnym, to nie było podstaw do skorzystania z dyspozycji
art. 476 § 2 k.p.k., a więc do zarządzenia rozpoznania sprawy w postępowaniu
3
odwoławczym w składzie jednego sędziego, do jakiej to sytuacji doszło w
niniejszej sprawie. Z treści art. 476 § 1 i 2 k.p.k. jasno wynika – co Prokurator
Generalny obszernie wywodzi w kasacji – że możliwość wydania takiego
zarządzenia dotyczy wyłącznie spraw, w których postępowanie w pierwszej
instancji przeprowadzono w trybie uproszczonym, a nie w trybie zwyczajnym,
przy czym poza sporem należy pozostawić stwierdzenie, że zupełnie bez
znaczenia pozostaje fakt samego rozpoczęcia rozpoznania sprawy w
postępowaniu uproszczonym, o ile doszło do zmiany tego trybu i ostatecznie do
wydania orzeczenia kończącego postępowanie pierwszoinstancyjne w trybie
zwyczajnym. Przepisem zaś normującym skład sądu na rozprawie apelacyjnej w
sprawach rozpoznanych w pierwszej instancji przez sąd rejonowy w
postępowaniu zwyczajnym jest art. 29 § 1 k.p.k. Unormowanie to przewiduje
orzekanie sądu odwoławczego w składzie trzech sędziów.
W tym stanie rzeczy, przytoczony na wstępie zarzut kasacji, podnoszący
uchybienie stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art.
439 § 1 pkt. 2 k.p.k., należy uznać za oczywiście trafny. Sąd Okręgowy w K.,
rozpoznając apelację w składzie jednego sędziego, był bowiem nienależycie
obsadzony, co – bez badania wpływu tego uchybienia na treść zaskarżonego
wyroku – przesądza o konieczności jego uchylenia i przekazania sprawy do
ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
W Y R O K
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący i sprawozdawca)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Roman Sądej
Protokolant: Dorota Szczerbiak
w sprawie S. R. i W. R.
skazanego z art. 158 § 1 i in. k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 15 lutego 2011 r.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 9 września 2010 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 7 czerwca 2010 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu
w K. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
U Z A S A D N I E N I E
Prokurator Generalny, w trybie art. 521 k.p.k., wniósł na korzyść S. R. i
W. R. kasację od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 września 2010 r.,
którym to orzeczeniem utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 7
2
czerwca 2010 r., skazujący S. R. za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. w zb. z art.
157 § k.k., a W. R. za czyn z art. 158 § 1 k.k. na kary po 5 miesięcy
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby
5 lat oraz i po 40 stawek dziennych grzywny, licząc po 10 zł za stawkę. Zarzucił
temu wyrokowi rażące naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 29 § 1
k.p.k. w zw. z art. 476 § 2 k.p.k. polegające na rozpoznaniu sprawy przez sąd
odwoławczy w składzie jednego sędziego, podczas gdy sąd ten powinien był
orzekać na zasadach ogólnych, tj. w składzie trzech sędziów – co stanowi
bezwzględną przyczynę odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy
Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniesiona na korzyść oskarżonych kasacja jest zasadna w stopniu
oczywistym, co pozwala na jej uwzględnienie w trybie określonym w art. 535 §
5 k.p.k.
Sprawa S. i W. R. została skierowana do rozpoznania przez Sąd
Rejonowy w postępowaniu uproszczonym. W takim też trybie Sąd Rejonowy
przystąpił do rozpoznania sprawy w dniu 26 kwietnia 2010r. Jednakże – czego
nie dostrzeżono w postępowaniu odwoławczym zainicjowanym apelacją
obrońcy oskarżonych – na kolejnej rozprawie, przeprowadzonej w dniu 18 maja
2010 r., Sąd pierwszej instancji wydał postanowienie odwołujące się do przepisu
art. 484 § 2 k.p.k., którym zmienił tryb postępowania na zwyczajny – z uwagi na
niedochowanie określonego tym przepisem terminu odroczenia rozprawy, który
przekroczył 21 dni. Dalsze postępowanie odbywało się więc w tym samym
składzie, w postępowaniu zwyczajnym, a zatem i wyrok skazujący zapadł nie w
postępowaniu uproszczonym, lecz w postępowaniu zwyczajnym.
W powyższym świetle, skoro zaskarżony apelacją wyrok został wydany
w postępowaniu zwyczajnym, to nie było podstaw do skorzystania z dyspozycji
art. 476 § 2 k.p.k., a więc do zarządzenia rozpoznania sprawy w postępowaniu
3
odwoławczym w składzie jednego sędziego, do jakiej to sytuacji doszło w
niniejszej sprawie. Z treści art. 476 § 1 i 2 k.p.k. jasno wynika – co Prokurator
Generalny obszernie wywodzi w kasacji – że możliwość wydania takiego
zarządzenia dotyczy wyłącznie spraw, w których postępowanie w pierwszej
instancji przeprowadzono w trybie uproszczonym, a nie w trybie zwyczajnym,
przy czym poza sporem należy pozostawić stwierdzenie, że zupełnie bez
znaczenia pozostaje fakt samego rozpoczęcia rozpoznania sprawy w
postępowaniu uproszczonym, o ile doszło do zmiany tego trybu i ostatecznie do
wydania orzeczenia kończącego postępowanie pierwszoinstancyjne w trybie
zwyczajnym. Przepisem zaś normującym skład sądu na rozprawie apelacyjnej w
sprawach rozpoznanych w pierwszej instancji przez sąd rejonowy w
postępowaniu zwyczajnym jest art. 29 § 1 k.p.k. Unormowanie to przewiduje
orzekanie sądu odwoławczego w składzie trzech sędziów.
W tym stanie rzeczy, przytoczony na wstępie zarzut kasacji, podnoszący
uchybienie stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art.
439 § 1 pkt. 2 k.p.k., należy uznać za oczywiście trafny. Sąd Okręgowy w K.,
rozpoznając apelację w składzie jednego sędziego, był bowiem nienależycie
obsadzony, co – bez badania wpływu tego uchybienia na treść zaskarżonego
wyroku – przesądza o konieczności jego uchylenia i przekazania sprawy do
ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.