V CZ 99/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 99/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku P. H. i in. przy uczestnictwie C. W. i in. ,
o powierzenie dalszego wykonywania umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2011 r.,
zażalenia uczestnika Czesława W. na postanowienie Sądu Okręgowego […]
z dnia 26 kwietnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem częściowym z dnia 16 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy,
orzekając jako Sąd drugiej instancji, powierzył wnioskodawcom i uczestniczce
postępowania A. Ł. na koszt i niebezpieczeństwo współwłaściciela C. W.
wykonanie prac zmierzających do zakończenia budowy domu przy ul. Z. 12a
2
z wyszczególnieniem tych prac w zakresie projektowym (punkt 1 postanowienia)
i realizacyjnym (punkt 2) oraz zobowiązał uczestnika postępowania do wydania
wnioskodawcom dokumentacji całego budynku niezbędnej do wykonania prac
wyszczególnionych w obu punktach.
Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania C. W. od powyższego postanowienia. W
uzasadnieniu wskazał, że postępowanie w przedmiocie powierzenia przez sąd
dalszego wykonania umowy dotyczącej wybudowania domu na podstawie art. 9
ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, rozpoznawane w
postępowaniu nieprocesowym, dotyczy podejmowania czynności niezbędnych do
zakończenia budowy, czyli szeroko rozumianego zarządu rzeczą wspólną, a w
sprawach tych – zgodnie z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. – skarga kasacyjna nie
przysługuje.
W zażaleniu uczestnik postępowania C. W. zarzucił naruszenie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia. Podniósł, że konstrukcja powierzenia dalszego wykonywania
umowy, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o własności lokali, posiada
podobieństwa do art. 480 i 636 k.c., a nie do przepisów regulujących zarząd rzeczą
wspólną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Trafnie Sąd Okręgowy uznał, że powierzenie przez sąd dalszego
wykonywania umowy dotyczącej wybudowania domu na podstawie art. 9 ust. 3
ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz.
903 – t. j.) wiąże się z zarządem rzeczą wspólną mającym na celu doprowadzenie
do zakończenia budowy. Wszczęte przez wnioskodawców postępowanie zmierza
bowiem do zakończenia budowy domu, a tym samym do powstania –
po ustanowieniu i przeniesieniu na nabywców praw odrębnej własności lokali –
przymusowej współwłasności gruntu i tych części budynku i urządzeń, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ustawy o własności lokali).
Mimo iż chwilą powstania tej współwłasności jest wyodrębnienie pierwszego lokalu,
3
będące w istocie podziałem dotychczasowej nieruchomości, to bezzasadne jest
założenie, że w zakres zarządu rzeczą wspólną nie mogą wchodzić te wszystkie
czynności faktyczne i prawne, które dopiero prowadzą do zakończenia procesu
inwestycyjnego i powstania rzeczy mającej stanowić przedmiot współwłasności.
Wbrew twierdzeniom skarżącego, zawarte w uzasadnieniu uchwały Sądu
Najwyższego z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. III CZP 35/08, OSNC 2009, nr 7-8,
poz. 92) rozważania dotyczące konstrukcji powierzenia dalszego wykonania umowy
i podobieństw z instytucjami opisanymi w art. 480 i 636 k.c., nie stanowią podstawy
do uznania, że postępowanie wszczęte na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy
o własności lokali nie dotyczy zarządu związanego ze współwłasnością. Uchwała ta
dotyczyła bowiem zakresu przedmiotowego powierzenia oraz określenia kręgu
osób uprawnionych do dalszego wykonania umowy.
Jak wyraźnie wynika z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c., w sprawach dotyczących
zarządu związanego ze współwłasnością skarga kasacyjna nie przysługuje, czyli
jest niedopuszczalna, a zatem w razie wniesienia - podlega odrzuceniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku P. H. i in. przy uczestnictwie C. W. i in. ,
o powierzenie dalszego wykonywania umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2011 r.,
zażalenia uczestnika Czesława W. na postanowienie Sądu Okręgowego […]
z dnia 26 kwietnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem częściowym z dnia 16 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy,
orzekając jako Sąd drugiej instancji, powierzył wnioskodawcom i uczestniczce
postępowania A. Ł. na koszt i niebezpieczeństwo współwłaściciela C. W.
wykonanie prac zmierzających do zakończenia budowy domu przy ul. Z. 12a
2
z wyszczególnieniem tych prac w zakresie projektowym (punkt 1 postanowienia)
i realizacyjnym (punkt 2) oraz zobowiązał uczestnika postępowania do wydania
wnioskodawcom dokumentacji całego budynku niezbędnej do wykonania prac
wyszczególnionych w obu punktach.
Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania C. W. od powyższego postanowienia. W
uzasadnieniu wskazał, że postępowanie w przedmiocie powierzenia przez sąd
dalszego wykonania umowy dotyczącej wybudowania domu na podstawie art. 9
ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, rozpoznawane w
postępowaniu nieprocesowym, dotyczy podejmowania czynności niezbędnych do
zakończenia budowy, czyli szeroko rozumianego zarządu rzeczą wspólną, a w
sprawach tych – zgodnie z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. – skarga kasacyjna nie
przysługuje.
W zażaleniu uczestnik postępowania C. W. zarzucił naruszenie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia. Podniósł, że konstrukcja powierzenia dalszego wykonywania
umowy, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o własności lokali, posiada
podobieństwa do art. 480 i 636 k.c., a nie do przepisów regulujących zarząd rzeczą
wspólną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Trafnie Sąd Okręgowy uznał, że powierzenie przez sąd dalszego
wykonywania umowy dotyczącej wybudowania domu na podstawie art. 9 ust. 3
ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz.
903 – t. j.) wiąże się z zarządem rzeczą wspólną mającym na celu doprowadzenie
do zakończenia budowy. Wszczęte przez wnioskodawców postępowanie zmierza
bowiem do zakończenia budowy domu, a tym samym do powstania –
po ustanowieniu i przeniesieniu na nabywców praw odrębnej własności lokali –
przymusowej współwłasności gruntu i tych części budynku i urządzeń, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ustawy o własności lokali).
Mimo iż chwilą powstania tej współwłasności jest wyodrębnienie pierwszego lokalu,
3
będące w istocie podziałem dotychczasowej nieruchomości, to bezzasadne jest
założenie, że w zakres zarządu rzeczą wspólną nie mogą wchodzić te wszystkie
czynności faktyczne i prawne, które dopiero prowadzą do zakończenia procesu
inwestycyjnego i powstania rzeczy mającej stanowić przedmiot współwłasności.
Wbrew twierdzeniom skarżącego, zawarte w uzasadnieniu uchwały Sądu
Najwyższego z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. III CZP 35/08, OSNC 2009, nr 7-8,
poz. 92) rozważania dotyczące konstrukcji powierzenia dalszego wykonania umowy
i podobieństw z instytucjami opisanymi w art. 480 i 636 k.c., nie stanowią podstawy
do uznania, że postępowanie wszczęte na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy
o własności lokali nie dotyczy zarządu związanego ze współwłasnością. Uchwała ta
dotyczyła bowiem zakresu przedmiotowego powierzenia oraz określenia kręgu
osób uprawnionych do dalszego wykonania umowy.
Jak wyraźnie wynika z art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c., w sprawach dotyczących
zarządu związanego ze współwłasnością skarga kasacyjna nie przysługuje, czyli
jest niedopuszczalna, a zatem w razie wniesienia - podlega odrzuceniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jz