SNO 9/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE Z DNIA 25 MARCA 2011 R.
SNO 9/11
Przewodniczący: sędzia SN Rafał Malarski.
Sędziowie SN: Jacek Sobczak (sprawozdawca), Wojciech Katner.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y po rozpoznaniu w dniu
25 marca 2011 r. zażalenia Prokuratora Okręgowego w B. na zarządzenie sędziego
Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 28 grudnia 2010 r., sygn.
ASDO (...), o odmowie przyjęcia zażalenia na uchwałę Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego w A. z dnia 30 listopada 2010 r., oddalającą wniosek o zezwolenie
na przeprowadzenie badania psychiatrycznego, połączonego z obserwacją w zakładzie
leczniczym sędziego X. Y. oraz zatrzymanie i doprowadzenie wspomnianego sędziego
na te badania,
postanowił: u t r z y m a ć w m o c y zaskarżone z a r z ą d z e n i e .
U z a s a d n i e n i e
Uchwałą z dnia 30 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny nie
uwzględnił wniosku prokuratora o zezwolenie na przeprowadzenie badania
psychiatrycznego połączonego z obserwacją w zakładzie leczniczym sędziego X. Y.,
przeciwko któremu prowadzone jest postępowanie przygotowawcze o popełnienie
czynów z art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Uchwałą z dnia 20
listopada 2008 r. Sąd Apelacyjny w A. zezwolił na pociągniecie do odpowiedzialności
karnej wspomnianego sędziego.
Na wspomnianą uchwałę z dnia 30 listopada 2010 r. Prokurator Okręgowy w B.,
pismem z dnia 15 grudnia 2010 r., złożył zażalenie. Zarządzeniem z dnia 28 grudnia
2010 r. sędzia Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. odmówił przyjęcia
tego zażalenia jako niedopuszczalnego, powołując się na treść uchwały Sądu
Najwyższego z dnia 24 listopada 2010 r., I KZP 22/10. Na to zarządzenie zażalenie
złożył prokurator, zarzucając wspomnianemu zarządzeniu obrazę przepisów
postępowania, a mianowicie art. 203 § 4 k.p.k. i art. 459 § 1 k.p.k.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarne zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się całkowicie bezzasadne. Treść wspomnianej uchwały, na
którą powołał się Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w zaskarżonym zarządzeniu,
jest przekonywająca i niekwestionowana w doktrynie. Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny podziela stanowisko zawarte w tej uchwale, uznając tym samym, iż
2
zażalenie prokuratora okazało się niezasadne, a argumenty zawarte w jego
uzasadnieniu ograniczają się jedynie do polemiki ze stanowiskiem Sądu. Nie poddanie
sędziego X. Y. obserwacji w zakładzie leczniczym nie tamuje, wbrew stanowisku
prokuratora, dalszego postępowania, a zwłaszcza nie uniemożliwia powołania innego
zespołu biegłych psychiatrów.
SNO 9/11
Przewodniczący: sędzia SN Rafał Malarski.
Sędziowie SN: Jacek Sobczak (sprawozdawca), Wojciech Katner.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y po rozpoznaniu w dniu
25 marca 2011 r. zażalenia Prokuratora Okręgowego w B. na zarządzenie sędziego
Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 28 grudnia 2010 r., sygn.
ASDO (...), o odmowie przyjęcia zażalenia na uchwałę Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego w A. z dnia 30 listopada 2010 r., oddalającą wniosek o zezwolenie
na przeprowadzenie badania psychiatrycznego, połączonego z obserwacją w zakładzie
leczniczym sędziego X. Y. oraz zatrzymanie i doprowadzenie wspomnianego sędziego
na te badania,
postanowił: u t r z y m a ć w m o c y zaskarżone z a r z ą d z e n i e .
U z a s a d n i e n i e
Uchwałą z dnia 30 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny nie
uwzględnił wniosku prokuratora o zezwolenie na przeprowadzenie badania
psychiatrycznego połączonego z obserwacją w zakładzie leczniczym sędziego X. Y.,
przeciwko któremu prowadzone jest postępowanie przygotowawcze o popełnienie
czynów z art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Uchwałą z dnia 20
listopada 2008 r. Sąd Apelacyjny w A. zezwolił na pociągniecie do odpowiedzialności
karnej wspomnianego sędziego.
Na wspomnianą uchwałę z dnia 30 listopada 2010 r. Prokurator Okręgowy w B.,
pismem z dnia 15 grudnia 2010 r., złożył zażalenie. Zarządzeniem z dnia 28 grudnia
2010 r. sędzia Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. odmówił przyjęcia
tego zażalenia jako niedopuszczalnego, powołując się na treść uchwały Sądu
Najwyższego z dnia 24 listopada 2010 r., I KZP 22/10. Na to zarządzenie zażalenie
złożył prokurator, zarzucając wspomnianemu zarządzeniu obrazę przepisów
postępowania, a mianowicie art. 203 § 4 k.p.k. i art. 459 § 1 k.p.k.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarne zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się całkowicie bezzasadne. Treść wspomnianej uchwały, na
którą powołał się Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w zaskarżonym zarządzeniu,
jest przekonywająca i niekwestionowana w doktrynie. Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny podziela stanowisko zawarte w tej uchwale, uznając tym samym, iż
2
zażalenie prokuratora okazało się niezasadne, a argumenty zawarte w jego
uzasadnieniu ograniczają się jedynie do polemiki ze stanowiskiem Sądu. Nie poddanie
sędziego X. Y. obserwacji w zakładzie leczniczym nie tamuje, wbrew stanowisku
prokuratora, dalszego postępowania, a zwłaszcza nie uniemożliwia powołania innego
zespołu biegłych psychiatrów.