Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 7/11
POSTANOWIENIE
Dnia 23 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w R.
z dnia 23 grudnia 2008 r.,
w sprawie z powództwa J. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w W. Oddziałowi
w K. Inspektoratowi w S. o zwolnienie spod egzekucji administracyjnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 maja 2011 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 23 grudnia 2008 r. Sąd Okręgowy w R. oddalił apelację
powódki J. W. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w W.
Oddziałowi w K. Inspektoratowi w S. o zwolnienie spod egzekucji administracyjnej
oraz orzekł o kosztach procesu.
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego prawomocnego
wyroku odrzucił Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 16 października 2009 r.
skargę (k. 10 akt sprawy o sygn. IV CNP 56/09).
Ponowną skargę od wyżej wskazanego prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w R. o stwierdzenie jego niezgodności z prawem, datowaną na 15
września 2010 r., powódka wniosła w dniu 2 listopada 2010 r. (k. 2 akt sprawy Sądu
Okręgowego w R. o sygn.[…]).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W podstawie skargi wskazano, że orzeczenie narusza art. 81 § 1a ustawy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, oraz, że jest niezgodne z art. 841
§ 1 k.p.c. Dla skutecznego wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem należało wykazać, że naruszenie przytoczonego przepisu jest oczywiste,
rażące, a naruszenie to widoczne jest dla każdego prawnika bez potrzeby
pogłębionej analizy. Wymóg ten nie jest spełniony. Z dokonanych ustaleń wynika,
że w dacie zajęcia rachunku bankowego był on prowadzony dla dwóch osób
fizycznych. Na zajęcie takiego rachunku przytoczony przepis pozwala wprost.
W istocie w sprawie nie chodzi o wykładnię tego przepisu, ale o wykazanie, że
zgromadzone na tym rachunku w dacie jego zajęcia środki w rzeczywistości
stanowiły własność osoby trzeciej, zatem o wykazanie spełnienia przesłanek
określonych w art. 841 § 1 k.p.c. Jest to jednak kwestia należąca do sfery ustaleń
faktycznych. Zarzuty dotyczące faktów nie mogą być podstawą skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem (art. 4244
k.p.c.), choćby były ukryte pod
postacią zarzutu naruszenia prawa materialnego. Taka skarga jest
niedopuszczalna.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
3