II CZ 16/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 142/10 I CZ 110/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 16/11
POSTANOWIENIE
Dnia 1 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi W. M.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego z dnia 22 maja 2009r.,
wydanym w sprawie z powództwa E. P. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w M.
przeciwko W. M.
o zapłatę kwoty 16.948zł,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 1 czerwca 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 17 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 17 grudnia 2010 r. zasądził od
pozwanego W. M. na rzecz powoda „E. P.” Sp. z o.o. w M. kwotę 2 400 zł tytułem
zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu wywołanym wniesieniem
skargi o wznowienie postępowania oraz kwotę 1 247 zł tytułem zwrotu kosztów
procesu w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym, w tym kwotę 1
200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
W zażaleniu pozwany zarzucił naruszenie art. 102 w zw. z art. 328 § 2, art.
98 § 1 oraz art. 233 § 1 k.p.c. i wniósł o jego zmianę przez odstąpienie od
obciążania skarżącego kosztami postępowania, ewentualnie o uchylenie
postanowienie o kosztach procesu i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się niezasadne.
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
Sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie „wypadku
szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie zachodzi wypadek
szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu ze względu na
konieczność zapewnienia poczucia sprawiedliwości oraz realizacji zasady
słuszności.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia
podlega, co do zasady, kontroli instancyjnej, to jednak ewentualna zmiana
zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do sytuacji
wyjątkowych (zob. m.in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ 110/07
nie publ. i z dnia 1 października 2010 r., I CZ 142/10, nie publ.).
W uzasadnieniu wniesionego zażalenia nie zostały przedstawione
okoliczności i argumenty, które usprawiedliwiałyby żądanie zastosowania art.102
k.p.c.
3
Nie można także podzielić zarzutu naruszenia art. 98 § 1 k.p.c.
Pełnomocnik powódki złożył odpowiedź na skargę pozwanego, w której wniósł
o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego oraz wziął udział w rozprawie
w dniu 19 lutego 2010 r., na której złożył wniosek o odrzucenie skargi. Nie można
zatem uznać, że koszty przyznane stronie reprezentowanej przez pełnomocnika
nie były kosztami niezbędnymi do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.
Z przytoczonych względów zażalenie należało oddalić (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 1 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi W. M.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego z dnia 22 maja 2009r.,
wydanym w sprawie z powództwa E. P. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w M.
przeciwko W. M.
o zapłatę kwoty 16.948zł,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 1 czerwca 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 17 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 17 grudnia 2010 r. zasądził od
pozwanego W. M. na rzecz powoda „E. P.” Sp. z o.o. w M. kwotę 2 400 zł tytułem
zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu wywołanym wniesieniem
skargi o wznowienie postępowania oraz kwotę 1 247 zł tytułem zwrotu kosztów
procesu w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym, w tym kwotę 1
200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
W zażaleniu pozwany zarzucił naruszenie art. 102 w zw. z art. 328 § 2, art.
98 § 1 oraz art. 233 § 1 k.p.c. i wniósł o jego zmianę przez odstąpienie od
obciążania skarżącego kosztami postępowania, ewentualnie o uchylenie
postanowienie o kosztach procesu i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się niezasadne.
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
Sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie „wypadku
szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie zachodzi wypadek
szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu ze względu na
konieczność zapewnienia poczucia sprawiedliwości oraz realizacji zasady
słuszności.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia
podlega, co do zasady, kontroli instancyjnej, to jednak ewentualna zmiana
zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do sytuacji
wyjątkowych (zob. m.in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ 110/07
nie publ. i z dnia 1 października 2010 r., I CZ 142/10, nie publ.).
W uzasadnieniu wniesionego zażalenia nie zostały przedstawione
okoliczności i argumenty, które usprawiedliwiałyby żądanie zastosowania art.102
k.p.c.
3
Nie można także podzielić zarzutu naruszenia art. 98 § 1 k.p.c.
Pełnomocnik powódki złożył odpowiedź na skargę pozwanego, w której wniósł
o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego oraz wziął udział w rozprawie
w dniu 19 lutego 2010 r., na której złożył wniosek o odrzucenie skargi. Nie można
zatem uznać, że koszty przyznane stronie reprezentowanej przez pełnomocnika
nie były kosztami niezbędnymi do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.
Z przytoczonych względów zażalenie należało oddalić (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).