II BP 9/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II BP 9/11
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
w sprawie z powództwa Państwowego Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej
Poczta Polska w Warszawie
przeciwko T.B.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 czerwca 2011 r.,
skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Apelacyjnego w [..]
z dnia 13 października 2009 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z
dnia 13 października 2009 r. oddalił zażalenie pozwanego T. B. na postanowienie
Sądu Okręgowego – Sądu Pracy w W. z dnia 9 lipca 2009 r., którym odrzucono
jego apelację od wyroku tego Sądu z dnia 20 maja 2009 r. z powodu nienależytego
opłacenia tego środka zaskarżenia przez profesjonalnego pełnomocnika
pozwanego.
Od tego postanowienia pozwany wniósł pismem z dnia 9 listopada 2010 r.
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
zaskarżając je w całości.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie prawa materialnego przez
2
dokonanie błędnej wykładni art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), a także
oczywiste naruszenie prawa materialnego przez dokonanie błędnej wykładni art. 9
oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 234, poz. 1571).
Skarżący wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia Sądu
Apelacyjnego i zasądzenie od powoda kosztów procesu. .
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 4241
§ 1 k.p.c. - w brzmieniu nadanym przez art. 2 pkt 4 ustawy
z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr
155, poz. 1037), obowiązującym od 25 września 2010 r., można żądać stwierdzenia
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona
szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze przysługujących stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Przywołana treść art. 4241
§ 1 k.p.c.
ma zastosowanie do przedmiotowej skargi (wniesionej w dniu 9 listopada 2010 r. -
data stempla pocztowego), z tego względu, że ustawa zmieniająca nie zawiera
przepisów przejściowych, z których wynikałby obowiązek stosowania przepisu art.
4241
§ 1 k.p.c. w dotychczasowym brzmieniu do skarg wniesionych w sprawach
prawomocnie zakończonych przed dniem wejścia w życie przedmiotowej
nowelizacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2011 r., I BP
10/10 – niepublikowane).
Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie
ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy -
Prawo upadłościowe i naprawcze, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków sądu drugiej instancji
kończących postępowanie w sprawie, oraz postanowień co do istoty sprawy
kończących postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji w postępowaniu
nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń
sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności
wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem
3
polubownym za granicą (art. 424, art. 519, art. 1148 § 3, art. 11511
§ 3 i nowy art.
1215 § 3). Od innych prawomocnych orzeczeń skarga nie przysługuje. W treści
tego uzasadnienia wskazano także, że nie uwzględniono uwag do projektu ustawy
zgłoszonych przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, które wskazywały na
potrzebę dodania przepisu o charakterze przejściowym, który dawałby podstawę do
rozpatrywania na „dotychczasowych zasadach" skarg o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnych orzeczeń sądów drugiej instancji innych niż wyroki.
Postulat ten nie został uwzględniony z uwagi na zasadność bezpośredniego
zastosowania przepisów nowych.
W istocie bowiem powyższa zmiana legislacyjna nie pozbawia możliwości
dochodzenia odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie
prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem, innego niż wskazane w art.
4241
§ 1 k.p.c., co więcej upraszcza jego drogę, bowiem stosownie do art. 4241b
k.p.c. (dodanego na podstawie tej samej ustawy) - w wypadku prawomocnych
orzeczeń, od których skarga nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody
wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem
można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z
prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie skorzystała z
przysługujących jej środków prawnych.
Z tych względów skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych z dnia 13 października 2009 r. podlega odrzuceniu na podstawie art.
4248
§1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
w sprawie z powództwa Państwowego Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej
Poczta Polska w Warszawie
przeciwko T.B.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 czerwca 2011 r.,
skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Apelacyjnego w [..]
z dnia 13 października 2009 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z
dnia 13 października 2009 r. oddalił zażalenie pozwanego T. B. na postanowienie
Sądu Okręgowego – Sądu Pracy w W. z dnia 9 lipca 2009 r., którym odrzucono
jego apelację od wyroku tego Sądu z dnia 20 maja 2009 r. z powodu nienależytego
opłacenia tego środka zaskarżenia przez profesjonalnego pełnomocnika
pozwanego.
Od tego postanowienia pozwany wniósł pismem z dnia 9 listopada 2010 r.
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
zaskarżając je w całości.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie prawa materialnego przez
2
dokonanie błędnej wykładni art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), a także
oczywiste naruszenie prawa materialnego przez dokonanie błędnej wykładni art. 9
oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 234, poz. 1571).
Skarżący wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia Sądu
Apelacyjnego i zasądzenie od powoda kosztów procesu. .
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 4241
§ 1 k.p.c. - w brzmieniu nadanym przez art. 2 pkt 4 ustawy
z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr
155, poz. 1037), obowiązującym od 25 września 2010 r., można żądać stwierdzenia
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona
szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze przysługujących stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Przywołana treść art. 4241
§ 1 k.p.c.
ma zastosowanie do przedmiotowej skargi (wniesionej w dniu 9 listopada 2010 r. -
data stempla pocztowego), z tego względu, że ustawa zmieniająca nie zawiera
przepisów przejściowych, z których wynikałby obowiązek stosowania przepisu art.
4241
§ 1 k.p.c. w dotychczasowym brzmieniu do skarg wniesionych w sprawach
prawomocnie zakończonych przed dniem wejścia w życie przedmiotowej
nowelizacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2011 r., I BP
10/10 – niepublikowane).
Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie
ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy -
Prawo upadłościowe i naprawcze, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków sądu drugiej instancji
kończących postępowanie w sprawie, oraz postanowień co do istoty sprawy
kończących postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji w postępowaniu
nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń
sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności
wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem
3
polubownym za granicą (art. 424, art. 519, art. 1148 § 3, art. 11511
§ 3 i nowy art.
1215 § 3). Od innych prawomocnych orzeczeń skarga nie przysługuje. W treści
tego uzasadnienia wskazano także, że nie uwzględniono uwag do projektu ustawy
zgłoszonych przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, które wskazywały na
potrzebę dodania przepisu o charakterze przejściowym, który dawałby podstawę do
rozpatrywania na „dotychczasowych zasadach" skarg o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnych orzeczeń sądów drugiej instancji innych niż wyroki.
Postulat ten nie został uwzględniony z uwagi na zasadność bezpośredniego
zastosowania przepisów nowych.
W istocie bowiem powyższa zmiana legislacyjna nie pozbawia możliwości
dochodzenia odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie
prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem, innego niż wskazane w art.
4241
§ 1 k.p.c., co więcej upraszcza jego drogę, bowiem stosownie do art. 4241b
k.p.c. (dodanego na podstawie tej samej ustawy) - w wypadku prawomocnych
orzeczeń, od których skarga nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody
wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem
można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z
prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie skorzystała z
przysługujących jej środków prawnych.
Z tych względów skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych z dnia 13 października 2009 r. podlega odrzuceniu na podstawie art.
4248
§1 k.p.c.