Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UK 368/10
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Roman Kuczyński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z wniosku I. J.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanych: M. K., D. P., "H. " Sp. z o.o.
o odpowiedzialność członka zarządu za zaległości spółki ,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 lipca 2011 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 8 lipca 2010 r.,
odrzuca skargę i zasądza od organu rentowego na rzecz
radcy prawnego B. K. kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście) kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pełnomocnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wniósł skargę kasacyjną
od wyroku Sądu Apelacyjnego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8
lipca 2010 r. Wyrokiem tym Sąd Apelacyjny uchylił wyrok Sądu Okręgowego z dnia
22 grudnia 2009 r. oraz decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z dnia 10
grudnia 2007 r. w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości
2
spółki i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń
Społecznych. Skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i
jego przekazania Sądowi drugiej instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3891
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna może być wniesiona od
wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w
przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących
postępowanie w sprawie. Sformułowanie „wyrok kończący postępowanie w
sprawie” wyłącza dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku drugiej
instancji sądowej uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i przekazującego
sprawę do ponownego rozpoznania. Dotyczy to także wyroku wydanego na
podstawie art. 47714a
k.p.c., którym sąd drugiej instancji, uchylając wyrok i
poprzedzającą go decyzję organu rentowego przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu.
Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji (art. 3986
§ 3 k.p.c.).