I UZ 16/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I UKN 174/99
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I UZ 16/11
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania K. M. i H. M.
przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówce
Terenowej w Z. skarga ubezpieczonych o wznowienie postępowania w sprawie
sygn. […] o zwrot nienależnie pobranej renty rolniczej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 lipca 2011 r.,
zażalenia ubezpieczonych na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił skargę K. M. i W. M. o wznowienie
postępowania, w sprawie o zwrot nienależnie pobranej renty rodzinnej, od
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 29 października 2009 r.
Wnioskodawcy złożyli od powyższego postanowienia zażalenie do Sądu
Najwyższego, żądając uchylenia zaskarżonego postanowienia. W zażaleniu nie
zostały wskazane ustawowe podstawy wznowienia postępowania wymienione w
art. 401 i nast. k.p.a. W treści uzasadnienia zażalenia wskazano: „(...)
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniesioną
2
przez wnioskodawców skargę wskazując jako podstawę prawną art. 410 § 1 k.p.c.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, iż zdaniem Sądu Apelacyjnego skarga nie
została oparta na ustawowej podstawie wznowienia. Wnioskodawcy K. i H. małż.
M. nie zgadzają się z takim rozstrzygnięciem i stanowczo twierdzą, że w sprawie
zachodzą przesłanki wznowienia postępowania. Zdaniem wnioskodawców
postępowanie w ich sprawie było wadliwe, a Sąd nie wziął pod uwagę zeznań
wnioskodawczym i świadków przesłuchanych w sprawie. Te okoliczności zdaniem
wnioskodawców uzasadniają wznowienie postępowania w sprawie i wbrew
twierdzeniu Sądu Apelacyjnego, mieszczą się w zakresie ustawowych podstaw
wznowienia.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniano już (np. postanowienie z 28
października 1999 r., I UKN 174/99, OSNP 2001/4/133), że sformułowanie
podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 401-404 k.p.c. nie
oznacza oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia, jeżeli już z samego jej
uzasadnienia wynika, że podnoszona podstawa nie zachodzi. Taka skarga jako
nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia podlega odrzuceniu (art. 410
§ 1 k.p.c.). Tym bardziej brak wskazania ustawowej podstawy wznowienia oraz
zamieszczenie w skardze uzasadnienia, które nie nawiązuje do jej podstaw,
podlega odrzuceniu.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania K. M. i H. M.
przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówce
Terenowej w Z. skarga ubezpieczonych o wznowienie postępowania w sprawie
sygn. […] o zwrot nienależnie pobranej renty rolniczej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 lipca 2011 r.,
zażalenia ubezpieczonych na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił skargę K. M. i W. M. o wznowienie
postępowania, w sprawie o zwrot nienależnie pobranej renty rodzinnej, od
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 29 października 2009 r.
Wnioskodawcy złożyli od powyższego postanowienia zażalenie do Sądu
Najwyższego, żądając uchylenia zaskarżonego postanowienia. W zażaleniu nie
zostały wskazane ustawowe podstawy wznowienia postępowania wymienione w
art. 401 i nast. k.p.a. W treści uzasadnienia zażalenia wskazano: „(...)
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniesioną
2
przez wnioskodawców skargę wskazując jako podstawę prawną art. 410 § 1 k.p.c.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, iż zdaniem Sądu Apelacyjnego skarga nie
została oparta na ustawowej podstawie wznowienia. Wnioskodawcy K. i H. małż.
M. nie zgadzają się z takim rozstrzygnięciem i stanowczo twierdzą, że w sprawie
zachodzą przesłanki wznowienia postępowania. Zdaniem wnioskodawców
postępowanie w ich sprawie było wadliwe, a Sąd nie wziął pod uwagę zeznań
wnioskodawczym i świadków przesłuchanych w sprawie. Te okoliczności zdaniem
wnioskodawców uzasadniają wznowienie postępowania w sprawie i wbrew
twierdzeniu Sądu Apelacyjnego, mieszczą się w zakresie ustawowych podstaw
wznowienia.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniano już (np. postanowienie z 28
października 1999 r., I UKN 174/99, OSNP 2001/4/133), że sformułowanie
podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 401-404 k.p.c. nie
oznacza oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia, jeżeli już z samego jej
uzasadnienia wynika, że podnoszona podstawa nie zachodzi. Taka skarga jako
nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia podlega odrzuceniu (art. 410
§ 1 k.p.c.). Tym bardziej brak wskazania ustawowej podstawy wznowienia oraz
zamieszczenie w skardze uzasadnienia, które nie nawiązuje do jej podstaw,
podlega odrzuceniu.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.