Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I UZ 18/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z odwołania K. R., J.B., E. N., W. S. i K. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
z udziałem zainteresowanych: Klubu Sportowego "R." C. S.A. w C., M. Ć.i innych,
o ustalenie odpowiedzialności członków zarządu stowarzyszenia z tytułu zaległych
składek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 lipca 2011 r.,
zażalenia zainteresowanego M. Ć. na postanowienie o kosztach procesu zawarte w
punkcie 3. wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 grudnia 2010 r.,
1) zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób, że w
miejsce zasądzonej od organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych Oddziału w C. i zainteresowanego Klubu
Sportowego "R." C. S.A. w C. na rzecz zainteresowanego M. Ć.
kwoty 5.400 zł zasądza kwotę 7.200 zł (w częściach równych)
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w
postępowaniu apelacyjnym;
2) zasądza od organu rentowego oraz od zainteresowanego
Klubu Sportowego "R." C. S.A. w częściach równych na rzecz
zainteresowanego M. Ć. kwotę 330 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. wyrokiem z 7
maja 2009 r., zwolnił K. R., J. B., E. N., W. S. oraz K. G. od odpowiedzialności za
zaległości składkowe Stowarzyszenia Kultury Fizycznej Klub Sportowy „R.” C. z
siedzibą w C. z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie
zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
za okresy wymienione w zaskarżonych decyzjach Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych Oddziału w C. z 7 czerwca 2004 r., 14 października 2005 r., oraz w
dwóch decyzjach 7 października 2004 r., od których odwołujący się odpowiednio
wnieśli odwołania.
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 9
grudnia 2010 r., oddalił apelacje od wyroku Sądu Okręgowego z 7 maja 2009 r.
wniesione przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. oraz Klub
Sportowy „R.” C. S.A. w C., a w punkcie 3. wyroku zasądził od organu rentowego i
Klubu Sportowego „R." C. S.A. na rzecz odwołujących się: K. R., W. S., K. G. i E. N.
oraz na rzecz zainteresowanych: W. K., A. J., J. W. i M. Ć. kwoty po 5.400 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.
Sąd Apelacyjny stwierdził, że o zwrocie kosztów zastępstwa procesowego za
drugą instancję orzeczono z mocy art. 98 § 1 i 2 k.p.c. oraz art.108 § 1 k.p.c., § 6
pkt 7 w związku z § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.
Nr 163, poz. 1348 ze zm.), a także § 6 pkt 7 w związku z § 12 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.
Nr 163, poz. 1349 ze zm.). Zgodnie z art. 105 § 1 k.p.c., skarżący, czyli organ
rentowy i zainteresowany Klub Sportowy „R." S.A., są zobowiązani do zwrotu tych
kosztów w częściach równych.
3
Zażalenie na zawarte w wyroku z 9 grudnia 2010 r. postanowienie Sądu
Apelacyjnego w części dotyczącej zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego
za drugą instancję na rzecz zainteresowanego M. Ć., w wysokości 5.400 zł, wniósł
jego pełnomocnik. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia we
wskazanym zakresie i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zasądzenie od
organu rentowego i Klubu Sportowego „R." C. S.A. na rzecz zainteresowanego M.
Ć. kwoty 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą
instancję, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia w opisanym zakresie
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej instancji oraz o
zasądzenie od organu rentowego i od Klubu Sportowego „R." C. S.A. na rzecz
zainteresowanego M. Ć. kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów
zastępstwa procesowego.
Skarżący podniósł, że zgodnie z treścią § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, przy wartości
przedmiotu sprawy powyżej 200.000 zł stawka minimalna wynosi 7.200 zł. Z kolei §
12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia stanowi, że stawki minimalne za prowadzenie spraw
w postępowaniu apelacyjnym wynoszą przed sądem apelacyjnym 75 % stawki
minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam radca
prawny - 100% stawki minimalnej, w obu wypadkach nie mniej niż 120 zł.
Pełnomocnik zainteresowanego M. Ć. - radca prawny W. G. - nie reprezentował
zainteresowanego przed Sądem pierwszej instancji i nie występował na tym etapie
postępowania. Reprezentował zainteresowanego wyłącznie w postępowaniu przed
Sądem drugiej instancji (pełnomocnictwo udzielone przez zainteresowanego radcy
prawnemu zostało złożone do akt sprawy na rozprawie, która odbyła się przed
Sądem Apelacyjnym 25 listopada 2010 r.). Zdaniem pełnomocnika
zainteresowanego, Sąd Apelacyjny błędnie zasądził na jego rzecz kwotę 5.400 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję, czyli 75%
stawki minimalnej. Tymczasem w opisanej sytuacji powinna być zasądzona na
rzecz zainteresowanego kwota w wysokości 100% stawki minimalnej, czyli 7.200 zł.
4
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione.
Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.)
wynagrodzenie pełnomocnika za prowadzenie sprawy w postępowaniu
apelacyjnym wynosi 75% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie
prowadził sprawy ten sam radca prawny - 100% stawki minimalnej. Z kolei z § 6
pkt 7 rozporządzenia wynika, że przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 200.000
zł stawka minimalna wynosi 7.200 zł.
W rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu sporu (i zaskarżenia)
wynosiła ponad 200.000 zł. W postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji
zainteresowany M. Ć. nie był reprezentowany przez radcę prawnego W. G.
Pełnomocnik ten reprezentował zainteresowanego dopiero w postępowaniu przed
Sądem drugiej instancji. Pełnomocnictwo udzielone przez zainteresowanego temu
radcy prawnemu zostało złożone do akt sprawy na rozprawie apelacyjnej, która
odbyła się przed Sądem Apelacyjnym 25 listopada 2010 r. (k. 1299).
Sąd Apelacyjny zasądził od organu rentowego i Klubu Sportowego „R." C.
S.A. na rzecz zainteresowanych, w tym skarżącego M. Ć., kwoty po 5.400 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję. Oznacza to,
że dla ustalenia kosztów procesu należnych zainteresowanemu w postępowaniu
apelacyjnym Sąd drugiej instancji przyjął 75% stawki minimalnej należnej za udział
w sprawie radcy prawnego (5.400 zł stanowi 75% z kwoty 7.200 zł), orzekając na
na podstawie § 12 ust. 1 pkt 2 w związku z § 10 ust. 1 pkt 2 i § 6 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z
urzędu. W sytuacji jednak, gdy zainteresowanego przed Sądem drugiej instancji
reprezentował radca prawny, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji i
został ustanowiony dopiero w postępowaniu apelacyjnym, prawidłowe
5
zastosowanie § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wymagało przyjęcia, że stawka
minimalna za prowadzenie postępowania apelacyjnego wynosiła 100% stawki
minimalnej przewidzianej za prowadzenie tego rodzaju sprawy, w tym przypadku
7.200 zł.
Z przedstawionych przyczyn zażalenie podlegało uwzględnieniu,
co uzasadniało zmianę zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 39816
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na
podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 i 3, art. 99, art. 391 § 1, art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., przy uwzględnieniu § 12 ust. 2 pkt 2 i § 6 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Wysokość
wynagrodzenia została odniesiona do różnicy między kwotą 7.200 zł – jaką
należało zasądzić na rzecz zainteresowanego tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego - a kwotą 5.400 zł, zasądzoną przez Sąd Apelacyjny.