I CZ 41/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 41/11
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa ET L. Spółki z o.o. w W.
przeciwko E. T. Spółce z o.o. w K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2011 r.,
zażaleń obu stron na punkt 2. postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 28 września 2010 r.,
1. odrzuca zażalenie powoda,
2. uchyla punkt 2 zaskarżonego postanowienia
pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego przed Sądem Najwyższym sądowi
pierwszej instancji.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 28 września 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
powoda na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15 grudnia 2009 r. (punkt 1)
i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania (punkt 2).
Postanowienie w części dotyczącej kosztów postępowania zostało
zaskarżone przez pozwanego, który wniósł o jego zmianę i zasądzenie kosztów
postępowania w wysokości 1 200 zł.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy dokonał
sprostowania zaskarżonego postanowienia poprzez przyznanie pozwanemu
kosztów postępowania w kwocie 1 200 zł.
Następnie, powód wniósł zażalenie na postanowienie o kosztach zawarte w
postanowieniu z dnia 28 września 2010 r., wskazując na prawidłowość
rozstrzygnięcia przed jego sprostowaniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie powoda jako wniesione po terminie podlega odrzuceniu.
Stosownie do art. 394 § 2 k.p.c. termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy
i liczy się od doręczenia postanowienia, a gdy strona nie zażądała w terminie
przepisanym doręczenia postanowienia zapadłego na rozprawie – od ogłoszenia
postanowienia. Stronie powodowej, do rąk pełnomocnika, doręczono odpis
orzeczenia wraz z uzasadnieniem w dniu 11 października 2010 r., a zatem termin
na jego zaskarżenie upłynął z dniem 18 października 2010 r. Należy przy tym
zauważyć, iż fakt, że zaskarżone postanowienie zostało następnie sprostowane
przez co nastąpiła zmiana jego treści, może stanowić podstawę ewentualnego
przywrócenia powodowi terminu do wniesienie zażalenia, a nie stanowi
o terminowym zaskarżeniu orzeczenia.
Trafnie wskazał pozwany w zażaleniu, że sprostowanie orzeczenia nie może
prowadzić do zmiany zawartego w nim rozstrzygnięcia. Zaskarżone postanowienie
podlega jednakże uchyleniu z innych przyczyn. Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c. Sąd
rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.
3
Brzmienie wskazanego przepisu jest wyrazem zasady unifikacji i koncentracji
kosztów postępowania, tym samym o kosztach orzeka się w orzeczeniu, które
kończy postępowanie główne w danej instancji (np. wyrok oddalający apelację),
a nie postępowanie wpadkowe. W rozpoznawanej sprawie przyznano powodowi
koszty postępowania za postępowanie zażaleniowe, stanowiące postępowanie
wpadkowe – powód zaskarżył postanowienie z dnia 15 grudnia 2009 r.
o przekazaniu sprawy według właściwości, które nie jest orzeczeniem kończącym
sprawę w rozumieniu art. 108 § 1 k.p.c. Także rozstrzygnięcie sądu odwoławczego
wydane na skutek zażalenia nie jest orzeczeniem kończącym sprawę w rozumieniu
tego przepisu, a orzeczeniem kończącym jedynie postępowanie wpadkowe.
Z tego też względu Sąd drugiej instancji nie powinien zawierać w swoim
orzeczeniu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, co skutkuje uchyleniem
zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania
wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania zażaleniowego przed Sądem
Najwyższym sądowi pierwszej instancji. Mając na uwadze powyższe, Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c., orzekł jak
na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa ET L. Spółki z o.o. w W.
przeciwko E. T. Spółce z o.o. w K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2011 r.,
zażaleń obu stron na punkt 2. postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 28 września 2010 r.,
1. odrzuca zażalenie powoda,
2. uchyla punkt 2 zaskarżonego postanowienia
pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego przed Sądem Najwyższym sądowi
pierwszej instancji.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 28 września 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
powoda na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15 grudnia 2009 r. (punkt 1)
i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania (punkt 2).
Postanowienie w części dotyczącej kosztów postępowania zostało
zaskarżone przez pozwanego, który wniósł o jego zmianę i zasądzenie kosztów
postępowania w wysokości 1 200 zł.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy dokonał
sprostowania zaskarżonego postanowienia poprzez przyznanie pozwanemu
kosztów postępowania w kwocie 1 200 zł.
Następnie, powód wniósł zażalenie na postanowienie o kosztach zawarte w
postanowieniu z dnia 28 września 2010 r., wskazując na prawidłowość
rozstrzygnięcia przed jego sprostowaniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie powoda jako wniesione po terminie podlega odrzuceniu.
Stosownie do art. 394 § 2 k.p.c. termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy
i liczy się od doręczenia postanowienia, a gdy strona nie zażądała w terminie
przepisanym doręczenia postanowienia zapadłego na rozprawie – od ogłoszenia
postanowienia. Stronie powodowej, do rąk pełnomocnika, doręczono odpis
orzeczenia wraz z uzasadnieniem w dniu 11 października 2010 r., a zatem termin
na jego zaskarżenie upłynął z dniem 18 października 2010 r. Należy przy tym
zauważyć, iż fakt, że zaskarżone postanowienie zostało następnie sprostowane
przez co nastąpiła zmiana jego treści, może stanowić podstawę ewentualnego
przywrócenia powodowi terminu do wniesienie zażalenia, a nie stanowi
o terminowym zaskarżeniu orzeczenia.
Trafnie wskazał pozwany w zażaleniu, że sprostowanie orzeczenia nie może
prowadzić do zmiany zawartego w nim rozstrzygnięcia. Zaskarżone postanowienie
podlega jednakże uchyleniu z innych przyczyn. Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c. Sąd
rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.
3
Brzmienie wskazanego przepisu jest wyrazem zasady unifikacji i koncentracji
kosztów postępowania, tym samym o kosztach orzeka się w orzeczeniu, które
kończy postępowanie główne w danej instancji (np. wyrok oddalający apelację),
a nie postępowanie wpadkowe. W rozpoznawanej sprawie przyznano powodowi
koszty postępowania za postępowanie zażaleniowe, stanowiące postępowanie
wpadkowe – powód zaskarżył postanowienie z dnia 15 grudnia 2009 r.
o przekazaniu sprawy według właściwości, które nie jest orzeczeniem kończącym
sprawę w rozumieniu art. 108 § 1 k.p.c. Także rozstrzygnięcie sądu odwoławczego
wydane na skutek zażalenia nie jest orzeczeniem kończącym sprawę w rozumieniu
tego przepisu, a orzeczeniem kończącym jedynie postępowanie wpadkowe.
Z tego też względu Sąd drugiej instancji nie powinien zawierać w swoim
orzeczeniu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, co skutkuje uchyleniem
zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania
wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania zażaleniowego przed Sądem
Najwyższym sądowi pierwszej instancji. Mając na uwadze powyższe, Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c., orzekł jak
na wstępie.