Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 56/11
POSTANOWIENIE
Dnia 25 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W. B.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko - Własnościowej "J."
w P.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 sierpnia 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie o kosztach zawarte w pkt 3 wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz
powoda kwotę 300 zł (trzysta) tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w sprawie z powództwa W. B. przeciwko Spółdzielni
Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej „J.” w P. o zobowiązanie, wyrokiem z
dnia 21 grudnia 2010 r. zmienił zaskarżone orzeczenie poprzez oddalenie
powództwa (punkt 1), oddalił apelację powoda (punkt 2) oraz zasądził od strony
pozwanej na rzecz powoda kwotę 3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w instancji odwoławczej (punkt 3).
Postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego zaskarżyła pozwana,
zarzucając naruszenie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 491
ustawy z dnia 15 grudnia
2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz.
1116 ze zm. – przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a także
naruszenie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie
oraz § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2002, Nr 163, poz. 1349 z późn. zm. – dalej
rozporządzenie) poprzez jego błędne zastosowanie. Skarżąca wniosła o zmianę
zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej
kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym w kwocie 3634 zł
oaz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym.
W odpowiedzi na zażalenie powód w niósł o jego oddalenie i przyznanie mu
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Art. 491
ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych,
dodany ustawą z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach
mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 125, poz. 873,)
w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonego orzeczenia stanowił,
że: „Osoba, która na podstawy ustawy może żądać ustanowienia prawa odrębnej
własności lokalu, w razie bezczynności spółdzielni może wystąpić do sądu
3
z powództwem na podstawie art. 64 Kodeksu cywilnego w związku z art. 1047 § 1
Kodeksu postępowania cywilnego. Pozew wolny jest od opłaty sądowej, zaś koszty
postępowania sądowego pokrywa spółdzielnia”.
W judykaturze wskazano, iż art. 491
ustawy o spółdzielniach przesądzając,
że koszty postępowania sądowego pokrywa spółdzielnia, wprowadza odstępstwo
od zasady odpowiedzialności za wynik procesu, która oznacza, że strona, która
sprawę przegrała, zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego
koszty procesu (por. postanowienie SN z dnia 3 lutego 2010 r., II CZ 90/09, Biul.
SN 2010/4/13). W konsekwencji w sprawie z powództwa osoby, o której mowa
w art. 491
ustawy o spółdzielniach, bez względu na jej wynik koszty poniesione
przez strony pokrywa pozwana spółdzielnia. Wskazał na to Sąd Najwyższy
w wyroku z dnia 23 czerwca 2010 r., II CSK 51/10. Nie ma przy tym znaczenia
z jakich względów strona przegrała sprawę. W konsekwencji Sąd prawidłowo
zastosował 491
ustawy o spółdzielniach i nie naruszył art. 98 § 1 k.p.c. Sąd nie
dopuścił się również naruszenia § 6 pkt 7 rozporządzenia, albowiem obliczył
należne pełnomocnikowi wynagrodzenie od wartości przedmiotu zaskarżenia
oznaczonej na kwotę 270 000 zł. Taką samą wartość przedmiotu zaskarżenia
strona pozwana wskazała w swojej apelacji.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji. Z uwagi na wynik
postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy zasądził o strony pozwanej na rzecz
powoda kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego
przed Sądem Najwyższym, w oparciu o § 13 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 4
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z art. 98 k.p.c.

II CZ 56/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia