Sygn. akt III SPP 27/11
POSTANOWIENIE
Dnia 9 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi J. K.
na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego […]
w sprawie I ACa …/09,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 września 2011 r.,
1. oddala skargę;
2. oddala wniosek pełnomocnika skarżącego adwokata E. D.
o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego z urzędu.
Uzasadnienie
Powód J. K. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Sądem
Apelacyjnym w sprawie I ACa …/09, podnosząc że wyrok w tej sprawie zapadł 14
grudnia 2009 r., a skarżący w dniu 18 grudnia 2009 r. złożył wniosek o doręczenie
mu tego orzeczenia z uzasadnieniem. Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2009 r.
Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek, stwierdzając że pismo w tym przedmiocie zostało
nadane w placówce pocztowej 13 grudnia 2009 r., a więc przed dniem wydania
wyroku. Powód złożył w dniu 30 stycznia 2009 r. zażalenie na to postanowienie,
bowiem faktyczną datą nadania przesyłki był dzień 18 grudnia 2009 r. Sąd
2
Apelacyjny uznał zażalenie za uzasadnione, wobec czego postanowieniem z dnia 8
lutego 2010 r. uchylił swoje postanowienie z dnia 30 grudnia 2009 r.
W ocenie skarżącego, na skutek błędnego ustalenia przez Sąd Apelacyjny
daty nadania wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, doszło do opóźnienia
w złożeniu skargi kasacyjnej, co naruszyło jego prawo do rozpoznania sprawy w
rozsądnym terminie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zbadanie wskazanego w skardze postępowania Sądu Apelacyjnego przez
Sąd Najwyższy w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o
skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze
zm.) możliwe było jedynie w aspektach sprawności tego postępowania - czy nie
zostało naruszone prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki. Zakres takiego badania odpowiadającego przedmiotowi skargi i jej celom
(por. art. 1 ust. 1 i art. 2 powołanej ustawy) dotyczy naruszenia prawa do
rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w sprawie
trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i
prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Sposobami badania, czy nie
doszło do przewlekłości postępowania jest w szczególności ocena terminowości i
prawidłowości czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie
rozstrzygnięcia co do istoty.
Z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że w trybie skargi
dotyczącej naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej
zwłoki Sąd Najwyższy nie kontroluje merytorycznie rozstrzygnięć Sądu (por. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2010 r., III SPP 22/10, LEX
nr 694241), a ocenie pod kątem przewlekłości postępowania podlega czas trwania
całości postępowania, a nie terminowość podejmowania przez sąd poszczególnych
czynności. Nie wyklucza to możliwości stwierdzenia przewlekłości postępowania z
powodu nieterminowości podjęcia przez sąd jednej czynności, ale jest to możliwe
3
tylko wtedy, gdy opóźnienie w wykonaniu tej czynności jest tak znaczne, że
powoduje przewlekłość całego postępowania. Nie zachodzi to w rozpoznawanej
sprawie. Nadto zauważyć trzeba, że skarga została wniesiona po otrzymaniu przez
skarżącego uzasadnienia wyroku, przez co nie może prowadzić do realizacji
podstawowego celu skargi na przewlekłość postępowania, którym jest nadanie
sprawie odpowiednio szybkiego biegu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 2
lipca 2009 r., III SPP 14/09, LEX nr 551875).
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 12 ust. 1
powołanej ustawy postanowił jak w punkcie 1 sentencji.
Odnośnie natomiast do wniosku adwokata reprezentującego skarżącego z
urzędu w niniejszym postępowaniu o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego
wskazać należy, że stosownie do treści § 20 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) wniosek o
przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać
oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Nie ulega
wątpliwości, iż z treści przepisu wynika, że aby Skarb Państwa mógł wypłacić
wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi konieczne jest złożenie
oświadczenia o wskazanej treści, gdyż pozwala to w istocie określić zakres, w jakim
wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa. Brak takiego
oświadczenia wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na utracie prawa do
wynagrodzenia (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18
czerwca 2008 r., I OZ 390/08, LEX nr 493827 i z dnia 28 sierpnia 2008 r., I OZ
615/08, LEX nr 527807).
W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że zawarty w skardze wniosek
pełnomocnika skarżącego o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego z
urzędu nie zawierał oświadczenia o ich nieuiszczeniu w całości lub w części, Sąd
Najwyższy postanowił jak w pkt 2 sentencji.