III CZ 49/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 49/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa Europejskiego Funduszu Leasingowego S.A.
w W.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 października 2011 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 kwietnia 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 1 marca 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8 listopada 20101 r., sygn. akt I C
677/10, jako nieopłaconą w terminie. Zażalenie pozwanej na to postanowienie Sąd
Apelacyjny postanowieniem z dnia 22 marca 2011 r. odrzucił, jako spóźnione.
Pozwana złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i wniosek
ten, Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2011 r., jako złożony z
naruszeniem terminu z art. 169 §1 k.p.c., odrzucił.
Postanowienie z dnia 19 kwietnia 2011 r. zaskarżyła zażaleniem pozwana.
Domagając się jego uchylenia zarzuciła wadliwe odrzucenie apelacji i wadliwe
przyjęcie uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu złożenia
apelacji.
Sad Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. zażaleniem do Sądu Najwyższego objęte są
postanowienia sądu II instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, co do kosztów
procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu I instancji (§ 1) oraz te
postanowienia, które zapadły w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna
i są postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie, ale nie są
postanowieniami w przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania
(i nie są postanowieniami wydanymi w wyniku rozpoznania zażalenia na
postanowienie sądu I instancji – § 2). Zaskarżone zażaleniem postanowienie nie
należy do żadnej z tych kategorii, w szczególności nie jest postanowieniem
kończącym postępowanie w sprawie. Dotyczy wniosku o przewrócenie terminu do
wniesienia apelacji, czyli wniosku zmierzającego do zainicjowania postępowania
wpadkowego, którego celem nie było jednak rozstrzyganie ani o zasadności
roszczeń dochodzonych przez strony, ani też dopuszczalności wyrokowania
w sprawie, a jedynie rozstrzygnięcie czy uchybienie terminowi do dokonania
czynności procesowej było zawinione przez stronę (por. postanowienia Sądu
3
Najwyższego: z dnia 6 lipca 2002 r. IV CZ 92/02 Lex 74475, z dnia 27 lutego
2002 r. III CZ 14/02 Lex 54470, z dnia 11 lutego 2000 r. III CKN 1084/99
Lex 529742 , z dnia 22 lutego 2006 r. III CZ 4/06 Lex 200847, z dnia 10 stycznia
2008 r. IV CZ 110/07 Lex 621784).
Zażalenie, którego nie przewiduje ustawa jest zażaleniem
niedopuszczalnym. Zażalenie niedopuszczalne podlega odrzuceniu, co też mając
na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
art. 370 i art. 397 §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa Europejskiego Funduszu Leasingowego S.A.
w W.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 października 2011 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 kwietnia 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 1 marca 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8 listopada 20101 r., sygn. akt I C
677/10, jako nieopłaconą w terminie. Zażalenie pozwanej na to postanowienie Sąd
Apelacyjny postanowieniem z dnia 22 marca 2011 r. odrzucił, jako spóźnione.
Pozwana złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i wniosek
ten, Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2011 r., jako złożony z
naruszeniem terminu z art. 169 §1 k.p.c., odrzucił.
Postanowienie z dnia 19 kwietnia 2011 r. zaskarżyła zażaleniem pozwana.
Domagając się jego uchylenia zarzuciła wadliwe odrzucenie apelacji i wadliwe
przyjęcie uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu złożenia
apelacji.
Sad Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. zażaleniem do Sądu Najwyższego objęte są
postanowienia sądu II instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, co do kosztów
procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu I instancji (§ 1) oraz te
postanowienia, które zapadły w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna
i są postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie, ale nie są
postanowieniami w przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania
(i nie są postanowieniami wydanymi w wyniku rozpoznania zażalenia na
postanowienie sądu I instancji – § 2). Zaskarżone zażaleniem postanowienie nie
należy do żadnej z tych kategorii, w szczególności nie jest postanowieniem
kończącym postępowanie w sprawie. Dotyczy wniosku o przewrócenie terminu do
wniesienia apelacji, czyli wniosku zmierzającego do zainicjowania postępowania
wpadkowego, którego celem nie było jednak rozstrzyganie ani o zasadności
roszczeń dochodzonych przez strony, ani też dopuszczalności wyrokowania
w sprawie, a jedynie rozstrzygnięcie czy uchybienie terminowi do dokonania
czynności procesowej było zawinione przez stronę (por. postanowienia Sądu
3
Najwyższego: z dnia 6 lipca 2002 r. IV CZ 92/02 Lex 74475, z dnia 27 lutego
2002 r. III CZ 14/02 Lex 54470, z dnia 11 lutego 2000 r. III CKN 1084/99
Lex 529742 , z dnia 22 lutego 2006 r. III CZ 4/06 Lex 200847, z dnia 10 stycznia
2008 r. IV CZ 110/07 Lex 621784).
Zażalenie, którego nie przewiduje ustawa jest zażaleniem
niedopuszczalnym. Zażalenie niedopuszczalne podlega odrzuceniu, co też mając
na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
art. 370 i art. 397 §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.