Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 51/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie ze skarg S. S. o wznowienie postępowań w sprawach:
1) z wniosku S. P.
przy uczestnictwie M. S.
o rozgraniczenie,
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 5 marca 2002 roku,
2) z wniosku J. K.
przy uczestnictwie S. S. i A. S.
o rozgraniczenie,
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 16 października 2001 roku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 października 2011 r.,
zażalenia uczestnika S. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 18 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2011 r. odrzucił skargi S.
S. o wznowienie postępowań w sprawach o rozgraniczenie: z wniosku S. P. z
udziałem M.S. oraz z wniosku J. K. z udziałem skarżącego i A. S., zakończonych
prawomocnymi postanowieniami tego Sądu z dnia 5 marca 2002 r., i z dnia 16
października 2001 r. Sąd Okręgowy stwierdził że wskazane przez skarżącego
przesłanki („świadome terrorystyczne matactwo Sądów od 12 lat” i „ponad 5 letnie
w pozwach - pod wszystkimi 70 sygnaturami”) nie stanowią ustawowej podstawy
wznowienia postępowania (art. 410 § 1 k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie S. S. wniósł o jego uchylenie,
wskazując na konieczność poddania kontroli zaskarżonych skargą orzeczeń oraz
sprawdzenia okoliczności podniesionych w skargach, m.in. co do „kradzieży działki
o numerze 4047”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
U podstaw zaskarżonego postanowienia legło stwierdzenie przez Sąd
Okręgowy, że przytoczone przez skarżącego w skardze okoliczności, mające –
w jego ocenie – usprawiedliwiać wznowienie postępowań w sprawach II Ca 39/02
i II Ca 904/01 nie mogą zostać zakwalifikowane jako ustawowe podstawy
wznowienia wymienione w art. 401 – 403 k.p.c. Podniesione w zażaleniu
argumenty nie tylko nie podważają powyższej konstatacji, ale w żaden sposób nie
nawiązują do wskazanej przez Sąd Okręgowy przesłanki rozstrzygnięcia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.